คือเราคบกับแฟนที่เด็กกว่า 3 ปีคบตั้งแต่เราอยู่มอ6 เขาเข้ามาในฐานะน้องชายแสนดีตลอด คอยปลอบเราเวลาแบบเราเสียใจกับแฟน พอเราเลิกกับแฟน น้องเขาก็เข้ามาพูดคุยมากกว่าพี่น้องจะคุยกันเรายอมรับว่ารู้สึกดีมากๆ ก็ตกลงคบกันระหว่างที่คบทุกคู่ต้องมีปัญหาของเราจะมีปัญหาที่เขาดูแลเรายังไม่ค่อยได้ก็คือใช้ชีวิตยังไม่ค่อยเป็นทำอะไรไม่ได้เช่นแบบสั่งอาหารคุยอะไรกับพนักงานเวลาเราไปเที่ยวกันก็จะเป็นเราที่นำตลอด การบ้านเราก็จะคอยทำให้ ชีวิตปัญหาทางครอบครัวเราก็ต้องคอยช่วยแก้ หวงเราแบบขาสั้นห้ามนะห้ามเที่ยวกลางคืนอย่าไปกับเพื่อนบ่อยช่วงคบกันแรกๆต้องรายงานทุกอย่างเลยนะเราก็แบบไม่อยากทะเลาะก็ทำๆไปแล้วก็บางทีเรากลับจากมอเหนื่อยก็อยากได้กำลังใจนะ ก็เล่นเกมไม่สนใจจะต้องใจก็ต่อเมื่อเราต้องโมโหแต่ข้อดีเขาก็มีก็คือยอมเราตลอด เวลาเราบอกเลิกหรือด่าหรือว่าหรือโมโหใส่เรื่องความซื่อสัตย์นี่ที่1เลยแต่ไอเรื่องเล็กๆน้อยๆอะมันไม่ได้เลย มันเป็นอย่างงี้มา4ปี เข้าปีที่5เราห่างกัน เรารู้สึกว่าเราไม่มีเขาก็ได้อะ เริ่มหาแอพคุยสนุกๆกับผชเริ่มติดเกาหลีพอมาวันนึงเรารู้สึกว่าจะไปแล้วอะเขาก็งี่เง่าแบบไม่ไปนะอะไรแบบนี้อะร้องไห้ขอร้องแต่เราไม่มีอารมณ์ที่จะนึกสงสารหรืออะไรเลยนะแบบมันหมดใจเลยอะหรือเป็นเพราะเราเบื่อ เราสับสนใจตัวเองมาก