ดร.สุรกิจ ปรางสร

อาจารย์สมปอง ดวงไสว

อาจารย์สงคราม โพธิ์วิไล

คุณนนท์

จริงๆ แล้วตัวผมก็เคยล่องเรือเที่ยวมาหลายครั้งแล้ว แต่ส่วนใหญ่จะเป็นการล่องเรือตามลำน้ำเจ้าพระยาเป็นหลัก สำหรับที่แม่น้ำนครชัยศรีนี้ผมเคยแค่นั่งเรือนำเที่ยวจากวัดไร่ขิงไปที่ตลาดน้ำดอนหวายเท่านั้น (ราคา 50 บาท) นั่งเรือไปกลับใช้เวลาไม่นานมากนัก ซึ่งต่างจากการที่ผมได้มาล่องเรือเที่ยวที่ชุมชนงิ้วรายในครั้งนี้เลย

หลายท่านอาจจะไม่รู้จักว่างิ้วรายอยู่ที่ไหน? และมีความสำคัญอย่างไร? งิ้วรายแห่งนี้คือตำบลหนึ่งในอำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ที่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ สักเท่าไหร่นัก ในอดีตนั้นที่ท่าเรืองิ้วรายแห่งนี้ถือว่าเป็นชุมชนที่ใหญ่มาก เป็นท่าเรือเมล์สองชั้นที่เป็นเรือโดยสารระหว่างงิ้วราย(นครชัยศรี) ไปยังจังหวัดสุพรรณบุรี ในสมัยก่อนใครจะไปสุพรรณบุรีต้องนั่งเรือเมล์ไปเท่านั้น

สำหรับตัวผมแล้ว ผมรู้จักกับงิ้วรายผ่านนวนิยายเรื่อง “เจ้าพ่อ-เจ้าเมือง” ของคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ (ผู้ล่วงลับ) ที่ตัวละครเอกในเรื่องซึ่งเป็นเจ้าพ่อ ต้องมาขึ้นเรือเมล์ที่งิ้วรายเพื่อขึ้นไปยังจังหวัดสุพรรณบุรี (ในช่วงสมัยรัชกาลที่ 6) และในขาล่องเมื่อเจ้าพ่อจะมากรุงเทพฯ เจ้าพ่อก็ต้องล่องเรือมาจากสุพรรณบุรีตามลำน้ำท่าจีน (แม่น้ำสุพรรณบุรี / แม่น้ำนครชัยศรี) มาขึ้นที่ท่าเรืองิ้วรายเพื่อต่อรถไฟที่สถานีงิ้วรายเข้าไปยังสถานีธนบุรี(กรุงเทพฯ) ซึ่งภาพบรรยากาศของลำน้ำแห่งนี้ที่คุณอาจินต์ได้บรรยายไว้ในเรื่อง มันช่างงดงามมาก ที่บอกว่าเมื่อเรือแล่นผ่านโค้งคุ้งน้ำจะเห็นนาข้าวกว้างใหญ่สุดลุกหูลูกตาเป็นทุ่งรวงทองอย่างแท้จริง ...

แต่ ณ วันนี้ ที่งิ้วรายแห่งนี้มีภาพบรรยากาศและรายละเอียดต่างๆ แตกต่างจากในอดีตโดยสิ้นเชิง ท่าเรืองิ้วรายที่เคยเป็นท่าเรือเมล์ใหญ่มาก ในวันนี้กลายเป็นท่าน้ำเล็กๆ ของบ้านหลังหนึ่งที่เป็นของลูกหลานเจ้าของท่าเรือเดิม , ส่วนภาพทุ่งนากว้างใหญ่คงหายไปแล้วกลายเป็นสถานที่ปลูกสร้างต่างๆ ขึ้นมาแทน , วัดงิ้วรายที่ริมน้ำเคยมีต้นงิ้วขึ้นเรียงรายนั้น ในวันนี้แม้ว่าจะไม่มีต้นงิ้วเหลือในเห็นแล้วก็ตามแต่ชื่อวัดงิ้วรายยังคงมีอยู่เช่นเดิม ฯลฯ แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทุกสิ่งจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา หรือสูญสลายไปกับร่องรอยแห่งอดีต แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยก็คือ สายน้ำยังคงไหลขึ้นและลงตามการเคลื่อนที่ของดวงจันทร์เช่นดั้งเดิมเสมอ

ผมเกริ่นมายาวเกินไปแล้วครับ ผมขออนุญาตพาเข้าเรื่องพาท่านล่องเรือเที่ยวตามผมเลยดีกว่าครับ

ช่วงนี้อากาศร้อนมากๆ กิจกรรมล่องเรือทางน้ำถือว่าเป็นกิจกรรมกลางแจ้งที่ไม่สามารถปฏิเสธแสงแดดที่แผดเผาได้ ถึงแม้ว่าจะร้อนสักเพียงใดก็ตาม แต่เมื่อเราได้ขึ้นเรือและเรือเริ่มเคลื่อนที่ไปตามลำน้ำแล้ว สายลมเย็นๆ ที่เหมือนมีไอของความเย็นก็พัดพาความร้อนให้ค่อยๆ เลือนหายไปได้ .. ใช่ครับ นั่งอยู่ในเรือร้อนมากแต่พอเรือแล่นแล้วมีลมเย็นๆ พัดตลอดครับ

เริ่มจากตอนเช้าทีมของเรานัดเจอกันที่ท่าเรืองิ้วราย โดยให้จอดรถทิ้งไว้ที่สถานีรถไฟงิ้วราย แล้วเดินผ่านเข้ามาในชุมชนงิ้วราย ไปจนถึงบ้านหลังในสุดริมแม่น้ำนครชัยศรี บ้านของพี่ตา คุณจารุวรรณ ธรรมวิทย์ ผู้ประสานงานที่ถือว่าเป็นแม่งานในการล่องเรือเที่ยวงิ้วรายเลย

มื้อเช้ากินข้าวต้มกระดูกหมูแสนอร่อยที่บ้านพี่ตา นั่งรอเรือมารับในเวลา 9 โมง

เรือมาแล้ว เห็นอยู่ลิบๆ นั้นไง เรือค่อยๆ เคลื่อนมาจนลำเรือเริ่มมองเห็นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

ความทรงจำไม่มีทางจางหาย เพราะมีคนมาช่วยคลายข้อสงสัยเกี่ยวกับลำน้ำนครชัยศรีนี้ตลอดการเดินทาง บรรยายถึงเรื่องเล่าของสายน้ำโดย พี่ตา คุณจารุวรรณ ธรรมวิทย์ , ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์และเห็นภาพโดยรวมที่ชัดเจนโดยอาจารย์สมปอง ดวงไสว คุณครูผู้ข้ามฟากมาจากลุ่มน้ำบางลำพู

คุณจารุวรรณ ธรรมวิทย์

คุณชยพล กนกพฤกษ์ ประธานชมรมชุมชนงิ้วราย ผู้เป็นหัวเรือใหญ่และเป็นพ่องานของการจัดทริปล่องเรือในครั้งนี้