เราเคยให้โอกาสเขาไปแล้ว เขารุ้ดีว่าเขาทำอะไรเเต่ละวัน เราเตือนเขาเสมอ เราเตือนเขาตลอด เวลาเขาเปนอะไรของเขา อารมร้อน หงุดหงิด ใส่อารม รุนะว่าเหตุผลเล็กน้อย แต่เขาทำทุกวัน เราเปนคนไม่พุด เราเปนคนรับสิ่งนั้นๆ ใจเราเสียใจจนไม่เหลืออะไรเเล้ว ถามว่าคิดดีไหมทำแบบนี้ คิดนานเเล้ว เราเคยจะก้าวออกมาแบบดีๆหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จ เพราะเขายื้อ ตอนคุยกันปล่อยไป พอเราจะไปดันรั้ง เขาเลาะเเละ  ###หนีออกมาแบบไม่เอาอะไรเลยมันผิดไหมคะ บางทีเราก็อ่อนแอ เกินกว่าจะเเสดงให้คนอื่นเห็น พอเราไป เราเลยถูกมองว่าเลววว