เมื่อ3 เดือนที่แล้วผมไล่แฟนผมออกจากห้องเพราะวันนั้นผมลืมของกลับมาเอาที่ห้องแล้วเจอแฟนผมไม่ใส่เสื้อผ้านอนกับผู้ชายอีกคน แฟนผมตกใจมากบอกว่า เห้ย กลับมาได้ไง ผมแค้นมากและโกรธขีดสุด จะต่อยผู้ชายนั้นแฟนผมห้ามบอกว่าอย่านะ ปกป้องกันด้วย ผมก็ยิ่งโมโหและพยายามตั้งสติว่า ต่อยไป ด่าไปหรือฆ่าพวกมันก็ไม่มีไรดีขึ้นครับ เลยพูดออกมาว่า "พวก2คน  ออกไปจากห้องกูซะ โดยเฉพาะที่กล้าเอาผู้ชายมานอนเอากันที่นี่ ขนเสื้อผ้าและออกไปอยู่ด้วยกันเลย" เพราะห้องของคอนโดนี้ผมกู้คนเดียว จ่ายคนเดียวทุกบาท แฟนผมอาศัยโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายเลย  หลังจากนั้นผมก็นอนเศร้า ร้องไห้หนัก เมาหนักมาเกือบเดือนครับ กว่าจะตั้งหลักใหม่และตั้งสติได้ก็เลยจัดการเคลียร์ห้องจัดห้องให้เหมือนใหม่ จนเริ่มรู้สึกว่าการเงินหมุนสะดวกขึ้น ทำไรง่ายขึ้นมาก 

ล่าสุดเมื่อต้นเดือนเพื่อนแฟน(เพื่อนผู้หญิง)โทรมาด่าผมแบบนี้ครับ สมมุติว่าชื่อเอ
เอ : ไล่เพื่อนกูทำไม ตั้งแต่วันนั้นมันต้องมาอยู่กับกูเนี่ย
ผม : ก็เพื่อนพาผู้ชายมานอนในห้องกูปะ กูไม่ตบตี ไม่ฆ่าก็ดีแค่ไหน 
เอ : ถ้าดีจริง เพื่อนกูก็ไม่มีคนอื่นหรอกปะ
ผม : แล้วจะมาบ่นเพื่ออะไร มันรักกันมาก กูก็ไล่ให้ไปอยู่ด้วยกันแล้ว จะเอาไรอีก
เอ : แล้วมีสิทธิ์อะไรไล่ ต่อให้เพื่อนกูนิสัยยังไง ก็ไม่ควรทำกับผู้หญิงแบบนี้ มันไม่แมน
ผม : ตรรกกะอะไรของ กูมีสิทธิ์เสมอห้องนี้ห้องกู ในเมื่อวันทำไม่ดี ก็สมควรไป ผู้หญิงละไงหรอ แล้วกูไม่แมนตรงไหน
เอ : แต่ตอนนี้มันกำลังลำบากห้องกูก็ไกลกับที่ทำงานมัน ค่ารถก็แพง
ผม : ก็ให้มันไปขอผัวใหม่มันสิ ปัญหานี้ไม่เกี่ยวกับกูปะ 
เอ : เออ กูนึกว่าจะเห็นใจเพราะเคยรักกันมาก มันไม่ใช่ลูกผู้ชาย 

แล้วเอมันก็วางไป ผมรู้สึกแบบตลกดีอ่ะ คือผมไม่แมนยังไง ห55555 ทำไมคนใหม่มันไม่ช่วยเลยหรอ รักกันมาก ผมก็ปล่อยให้ไปรักกันตามสบายแล้วนิ ผมจำอารมณ์ตอนเลิกกันได้ดีเลย ผมทุ่มเทมาตลอดแต่หลอกสวมเขาผม ทั้งรักมากทั้งเสียใจเลย แต่รักมากก็ต้องมีสติว่าแฟนไม่รักผม ไม่งั้นเขาไม่ทำแบบนี้