ขอระบายความรู้สึกผ่านตัวหนังสือลงบนพันทิปแล้วกันนะครับ ผมก็ไม่รู้จะเอาไปพูดกับใคร
ในไม่กี่วันมานี่ ลูกสาวผมได้คลอดหลานสาวมาให้ผมหนึ่งคน แต่!! แต่ผมไม่มีสิทธิได้เยี่ยม ได้เจอ นอกจากผมจะหน้าด้านไป ซึ่งผมก็หน้าด้านไปโดยที่ลูกเขาไม่อนุญาตินั้นแหละ  ลูกเขาก็ไม่กล้าโวยวายเหมือนทุกครั้งที่เจอกัน เพราะด้วยสถานที่คือโรงบาล และผมไปกับแม่ผม ก็คือย่าเขานั้นแหละ ย่าเขาคนเดียวที่ลูกผมจะยอมคุยด้วย
ผมก็อดคิด และอดกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ว่า หลานจะรู้จักผมมั้ย เขาจะรู้มั้ยว่าผมเป็นตาแท้ๆของหลาน หลานจะรู้จักชื่อผมมั้ย เพราะผมเห็นแววตาลูกแล้วผมกลัว ผมกลัวว่าลูกจะไม่สอนหลานให้รู้จักผม แต่ลูกจะสอนให้รักตาเลี้ยงมากกว่า (พ่อเลี้ยง) พูดตรงๆผมอิจฉานะ
สุดท้าย สาเหตุว่าทำไม?? ไม่ต้องไปพูดถึงหรอกครับ มันยาว และไม่มีประโยชน์ ลูกโกรธ เกลียดผม ผมยอมรับและเข้าใจ ผมก็ได้แต่ภาวนาว่า วันนี้ลูกมีลูกของตัวเอง ลูกจะลดอคติ ลดฐิถิที่มีต่อผมลง โกรธผมน้อยลง เกลียดผมน้อยลงครับ