คือก่อนอื่นขอเล่าก่อนว่าเรามาเรียนอยู่ต่างจังหวัดก็มาอยู่หอเหมือนเด็กมหาลัยคนอื่นๆแต่ก่อนหน้านี้เคยอยู่หอมาก่อนตอนม.ปลายไม่เคยมีปัญหาเรื่องการอยู่ร่วมกับเพื่อนในห้องเลยคะเพราะค่อนข้างสนิทและค่อนข้างให้ความสำคัญกับการอยู่ร่วมกันคือจะพยายามไม่คุยเสียงดังคือไม่รบกวนกันอยู่ด้วยกันแต่ก็มีพื้นที่ของตัวเองแต่ตอนเข้ามาอยู่หอมหาลัยนี้แบบบรรลัยยมากคะคือมีเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันขอมาอยู่เป็นเมทเพราะห้องเราว่างเราอยู่คนเดียวมาแรกๆมานางก็โอเคแต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆรู้สึกว่ายิ่งอยู่ไปความเกรงใจในการใช้พื้นที่ร่วมกันมันลดน้อยลงไปเรื่อยๆแต่ก็พยายามจะไม่พูดเพราะไม่อยากผิดใจกันก็เงียบๆไว้ปกติทุกเสาร์-อาทิตย์นจะกลับบ้านเรานี้คือสรรค์มากกกสบายหูไปเพราะปกติกลางวันถ้าไม่มีเรียนนจะคุยโทรสับกับแฟนแต่ก็ไม่หนักเท่าไหร่จะมาหนักกลางคืน คุยยยยยยยยยยยยยยยยยยยแบบเหมือนไม่เคยเจอกันมาชาตินึงทั้งๆที่บางสัปดาห์ที่อาจารย์งดคลาสตามผู้ไปอยู่ด้วยยแต่ที่บ้านไม่เคยทราบว่าลูกมีผู้อยู่ประมาณลูกชั้นเป๋นคนดี...😒😒แล้วตอนนคุยยโทรสับไม่มีความเกรงใจอะไรรใดๆคือนางใส่หูฟังแล้วคุยยดังมากกไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นเราก็แบบหึ้ยยยยทำไมเป็นงี้แย่มากไม่ชอบให้ใครมากวนเวลาเรานอนคือบางทีเรานอนหลับอยู่นคุยโทรสับหัวเราะเสียงดังเราสะดุ้งตื่นมานยังไม่รสึกอะไรเลยยยเราแบบใจจริงอยากกกเาหัวววมากระชากๆๆๆๆๆๆๆๆๆนิสัยยยยยแบบบสุดๆพอห้องสกปรกงี้ไม่ทำบอกว่าที่บ้านทำมาเยอะแล้ว???คือออเราอยู่ที่บ้านก็ทำเรื่องพวกนี้บ้างงงงงแต่พอมาอยู่หอมันสกปรกก็จำเป็นต้องทำป้ะ เข้าเรื่องต่อละแฟนนางที่คุยด้วยชอบโทรมาตอนตีสี่ตีห้าอะไรแบบนี้บ่อยยมากกเป็นประจำละก็คุยกันเสียงอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆบางครั้งเราไปทำงานนกลุ่มกลับมาตีหนึ่งตีสองก็ต้องการนอนอยากแบบเออห้องเราพักเต็มที่งี้ละงานที่ไปทำก็คืออยู่กลุ่มเดียวกันนะแต่ไม่เคยรับผิดชอบอะไรได้ดีแต่ว่าคนอื่นเรื่หน้าตาเรื่องข้อด้อยยยไปเรื่อยๆเราาเอือมระอากับคนแบบนี้มากกกกกกแต่พยายทมจะรักษาน้ำใจเพราะคำว่าเพื่อนไว้ไม่อยากให้แตกหักแต่ก็ไมาอยากกทนนนแล้วววววววคือมันนนไม่ไหวววอยากขอคำแนะนำดีดีหน่อยคะขอบคุณล่วงหน้านะคะ