ชีวิตกับการทำงานคงเป็นของคู่กันไปแล้ว ..
เข้าเรื่องเลยแล้วกันเราเป็นผช.พยาบาล ทำงานที่ศูนย์แห่งหนึ่งแถวเจริญนคร จริงๆเราก็เป็นคนเชื่อเรื่องลี้ลับอยู่แล้ว เอาจริงๆเราก็เป็นคนกลัวผีมาตั้งแต่เด็ก แต่โดนปลูกฝั่งให้มองสิ่งเรานั้นเป็นแค่อากาศ
วันนั้นเราก็ขึ้นเวรปกติ ขึ้นเวรวันนึง 24ชั่วโมงบ้าง 12 ชั่วโมงบ้าง
วันนั้นช่วงกลางคืนเราก็ดูแลคนไข้ปกติวัดความดันวัดไข้คนไข้ทุกคน ก็ไม่มีอะไรหลังจากแจกยาไปช่วงสองทุ่ม คนไข้ก็เริ่มหลับเริ่มปิดไฟนอนกัน ลืมบอกไปว่าชั้นที่เราดูแลเป็นชั้น4 มีห้องรวม 3 ห้องใหญ่ 8 เตียง
หลังจากสองทุ่มไปทุกอย่างก็เริ่มเงียบ คนไข้นอนพักผ่อน พนักงานบางคนก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไม่ค่อยมีใครเดินไปมาหากัน เหตุการณ์อะไรก็ปกติไปถึงช่วง 4 ทุ่ม มีคนไข้ในห้องรวมชาย ร้องโวยวายแล้วลงจากเตียงเอง ไปยืนที่หน้าต่าง เรารีบเดินเข้าไปดูเห็นเขายืนอยู่ริมหน้าต่าง แต่หน้าต่างปิดอยู่ หน้าต่างสามารถมองลงไปข้างล่างได้เลยไม่มีที่กั้นใดๆ เรารีบจับตัวคนไข้แล้วดึงเขาเข้ามา
เรา: คุณลุงไปยืนตรงนั้นไม่ได้เดี๋ยวตกลงไป
คนไข้: ผมขอละผมขอคุยกับเมียผมก่อน
เรา: เมียที่ไหน เมียคุณลุงกลับไปแล้ว
คนไข้: นั้นไงเขายืนอยู่ตรงนั้นไง เขาบอกจะมาเอาผมไปอยู่ด้วย
เราด้วยความกลัวว่าคนไข้จะโดดลงไปในเวลาที่ไม่มีใครเห็น เราแจ้งพยายาลว่าคนไข้มีอาการจิตหลอน พยาบาลได้บอกให้เราหาที่มามัดคุณลุงไว้ เรากับเพื่อนพนักงานก็ช่วยกันจับตัวลุงมามัดไว้ พร้อมกับเปลี่ยนกันเข้ามาเฝ้า วันนั้นคนอื่นเขาขึ้นเวรกันสองสามเวรแล้ว แต่เรามาเวรที่สอง เราเลยบอกจะขอเฝ้าเอง
คืนนั้นคุณลุงแกไม่นอนเลย นอนคุยกับใครไม่รู้ทั้งคืน เขาพูดประมาณว่าวันนี้ไปอยู่ด้วยไม่ได้พรุ่งนี้แล้วกันจะไปหา เขาก็คุย คุยประมาณว่าโต้ตอบกับอีกคนแล้วเขาก็เอามือไปจับที่ราวกั้นเตียง แล้วเขาพูดว่าผมขอโทษที่ดูแลคุณไม่ได้ คืนนั้นทั้งคืนแกก็คุยไม่ยอมนอนเลย
ตอนนั้นเราไม่ง่วงเลยไม่มีอาการง่วงเลย แต่ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน ตื่นมาอีกทีช่วงตีห้า คนไข้ลุกออกจากเตียงไปยืนอยู่ที่เดิม แกยืนร้องไห้ แล้วพูดประมาณว่าผมไม่อยากอยู่แล้วผมอยากไปอยู่กับคุณ .. เรารีบดึงแกเข้ามานั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียง แต่อาการแกไม่ค่อยดีอาจจะเป็นเพราะไม่ได้นอน หน้าแกซีดปากสั่น ตัวสั่น
เรารีบวิ่งไปบอกพยาบาลให้เข้ามาดู พยาบาลบอกอาการแกไม่ดีเลย เดี๋ยวพี่แจ้งญาติให้พาไปโรงบาลแล้วกัน
หลังจากนั้นเรารีบจับแกนอนบนเตียงวัดความดัน จับo2 พี่พยาบาลบอกญาติคงมาไม่ทัน เดี๋ยวเรียกแอมแล้วกัน ผ่านไปประมาณ 5 นาทีรถแอมก็มา เราก็แจ้งอาการเขา พี่เขาก็รีบเอาคนไข้ขึ้นเตียง พาไปโรงบาลแบบเร็วมากกก ตอนนั้นเราก็ได้แค่คิดว่าแกคงไม่เป็นไรมาก แกแค่ไม่ได้นอน ..
ผ่านไปสองวัน ..
มีไลน์กลุ่มที่ทำงานเข้า
ผจก.บอกว่าคนไข้ คุณ.... เสียแล้วนะเมื่อคืนไม่มีอาการอะไรเลย อยู่ดีๆคุณ...ก็หยุดหายใจ หมอแจ้งมาแบบนั้น
เราก็อึ้งไปสักพักคือแบบที่ลุงแกพูดเมื่อคืนว่าจะไปอยู่กับเมียเขามันคือเรื่องจริงหรอ ..
ปล. มันมีต่อหลังจากที่คุณลุงแกเสียไป
ประสบการณ์งานผู้ช่วยพยาบาล
เข้าเรื่องเลยแล้วกันเราเป็นผช.พยาบาล ทำงานที่ศูนย์แห่งหนึ่งแถวเจริญนคร จริงๆเราก็เป็นคนเชื่อเรื่องลี้ลับอยู่แล้ว เอาจริงๆเราก็เป็นคนกลัวผีมาตั้งแต่เด็ก แต่โดนปลูกฝั่งให้มองสิ่งเรานั้นเป็นแค่อากาศ
วันนั้นเราก็ขึ้นเวรปกติ ขึ้นเวรวันนึง 24ชั่วโมงบ้าง 12 ชั่วโมงบ้าง
วันนั้นช่วงกลางคืนเราก็ดูแลคนไข้ปกติวัดความดันวัดไข้คนไข้ทุกคน ก็ไม่มีอะไรหลังจากแจกยาไปช่วงสองทุ่ม คนไข้ก็เริ่มหลับเริ่มปิดไฟนอนกัน ลืมบอกไปว่าชั้นที่เราดูแลเป็นชั้น4 มีห้องรวม 3 ห้องใหญ่ 8 เตียง
หลังจากสองทุ่มไปทุกอย่างก็เริ่มเงียบ คนไข้นอนพักผ่อน พนักงานบางคนก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไม่ค่อยมีใครเดินไปมาหากัน เหตุการณ์อะไรก็ปกติไปถึงช่วง 4 ทุ่ม มีคนไข้ในห้องรวมชาย ร้องโวยวายแล้วลงจากเตียงเอง ไปยืนที่หน้าต่าง เรารีบเดินเข้าไปดูเห็นเขายืนอยู่ริมหน้าต่าง แต่หน้าต่างปิดอยู่ หน้าต่างสามารถมองลงไปข้างล่างได้เลยไม่มีที่กั้นใดๆ เรารีบจับตัวคนไข้แล้วดึงเขาเข้ามา
เรา: คุณลุงไปยืนตรงนั้นไม่ได้เดี๋ยวตกลงไป
คนไข้: ผมขอละผมขอคุยกับเมียผมก่อน
เรา: เมียที่ไหน เมียคุณลุงกลับไปแล้ว
คนไข้: นั้นไงเขายืนอยู่ตรงนั้นไง เขาบอกจะมาเอาผมไปอยู่ด้วย
เราด้วยความกลัวว่าคนไข้จะโดดลงไปในเวลาที่ไม่มีใครเห็น เราแจ้งพยายาลว่าคนไข้มีอาการจิตหลอน พยาบาลได้บอกให้เราหาที่มามัดคุณลุงไว้ เรากับเพื่อนพนักงานก็ช่วยกันจับตัวลุงมามัดไว้ พร้อมกับเปลี่ยนกันเข้ามาเฝ้า วันนั้นคนอื่นเขาขึ้นเวรกันสองสามเวรแล้ว แต่เรามาเวรที่สอง เราเลยบอกจะขอเฝ้าเอง
คืนนั้นคุณลุงแกไม่นอนเลย นอนคุยกับใครไม่รู้ทั้งคืน เขาพูดประมาณว่าวันนี้ไปอยู่ด้วยไม่ได้พรุ่งนี้แล้วกันจะไปหา เขาก็คุย คุยประมาณว่าโต้ตอบกับอีกคนแล้วเขาก็เอามือไปจับที่ราวกั้นเตียง แล้วเขาพูดว่าผมขอโทษที่ดูแลคุณไม่ได้ คืนนั้นทั้งคืนแกก็คุยไม่ยอมนอนเลย
ตอนนั้นเราไม่ง่วงเลยไม่มีอาการง่วงเลย แต่ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน ตื่นมาอีกทีช่วงตีห้า คนไข้ลุกออกจากเตียงไปยืนอยู่ที่เดิม แกยืนร้องไห้ แล้วพูดประมาณว่าผมไม่อยากอยู่แล้วผมอยากไปอยู่กับคุณ .. เรารีบดึงแกเข้ามานั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียง แต่อาการแกไม่ค่อยดีอาจจะเป็นเพราะไม่ได้นอน หน้าแกซีดปากสั่น ตัวสั่น
เรารีบวิ่งไปบอกพยาบาลให้เข้ามาดู พยาบาลบอกอาการแกไม่ดีเลย เดี๋ยวพี่แจ้งญาติให้พาไปโรงบาลแล้วกัน
หลังจากนั้นเรารีบจับแกนอนบนเตียงวัดความดัน จับo2 พี่พยาบาลบอกญาติคงมาไม่ทัน เดี๋ยวเรียกแอมแล้วกัน ผ่านไปประมาณ 5 นาทีรถแอมก็มา เราก็แจ้งอาการเขา พี่เขาก็รีบเอาคนไข้ขึ้นเตียง พาไปโรงบาลแบบเร็วมากกก ตอนนั้นเราก็ได้แค่คิดว่าแกคงไม่เป็นไรมาก แกแค่ไม่ได้นอน ..
ผ่านไปสองวัน ..
มีไลน์กลุ่มที่ทำงานเข้า
ผจก.บอกว่าคนไข้ คุณ.... เสียแล้วนะเมื่อคืนไม่มีอาการอะไรเลย อยู่ดีๆคุณ...ก็หยุดหายใจ หมอแจ้งมาแบบนั้น
เราก็อึ้งไปสักพักคือแบบที่ลุงแกพูดเมื่อคืนว่าจะไปอยู่กับเมียเขามันคือเรื่องจริงหรอ ..
ปล. มันมีต่อหลังจากที่คุณลุงแกเสียไป