เราขอเล่าเรื่องก่อนเลยนะคะในตอนแรกตุ๊กแกมันไม่ได้มาอยู่ในบ้านเราเองหรอกนะคะ คือแม่เราเป็นคนเอามาปล่อยค่ะ!!! คือเราไม่เข้าใจว่าแม่คิดอะไรอยู่ เพราะที่บ้านมีจิ้งจกกับหนู แม่บอกว่าให้มันกินหนูกับไล่จิ้งจก แล้วจุดพีคก็คือตรงที่มันมาอาศียอยู่คือหน้าประตูห้องนอนเรา วันแรกที่เห็นมันอยู่หน้าแล้วอยู่บนหัวด้วย คือร้องไห้หนักมาก ทั้งกลัวทั้งเครียด กลัวมันกระโดดลงมา แล้วมันก็ไม่ยอมไปไหนมาไหนเลยจะอาศัยยุแถวๆหน้าห้องตลอด ซึ่งเวลาจะเข้าห้องลำบากมากต้องรีบวิ่งรีบปิดห้องทันที แบบรู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นโรคจิตแล้วตอนนั้น เป็นอยู่แบบนี้หลายเดือน เราค่อยทำใจยอมรับมันแล้วใช้ชีวิตอยู่กับมันให้ได้ถึงแม้จะกลัว บางครั้งวิ่งไล่เราก็มี สงสารตัวเองมากค่ะ ยิ่งกลัวยิ่งหลอกหลอน เวลาผ่านไปเป็นปีค่ะ และแล้วมันทำให้เราอยู่ยากขึ้นเพราะมันขยายเผ่าพันธุ์มันค่ะ มันมีลูกหลาน ตัวใหญ่ตัวเล็กตัวน้อย คือเราเริ่มทำใจอยู่กับมันยากแล้วอะค่ะ แล้วที่ที่มันอยู่กับหน้าห้องเรานี่แหละค่ะ รวมถึงบริเวณใกล้เคียง ทั้งขี้มันก็เยอะ ทำความสะอาดก็ยาก ต้องมาคอยเช็ดคอยถู ทั้งพิมพ์ทั้งจะร้องไห้
อยากกำจัดมันออกไปจากบ้านมากค่ะแม่ก็บอกอย่าไปคิดอะไรมาก คือเรากลัวอะทุกคน คือมันเยอะเกินไปแล้ว เราควรทำไงดีคะ มีวิธีกำจัดมันมั้ยค่ะ รึไล่ก็ได้แต่ขอไล่แบบไปชัวร์ๆนะคะ ไม่ไหวจริงๆ