เกริ่นก่อนนะคะ  กระทู้นี้น่าจะเป็นการระบายความในใจของคนขี้กลัว เรามีอดีตกับตุ๊กแกค่ะ สมัยเด็กตอนอยู่บ้านนอกแล้วเป็นบ้านไม้ยกพื้น ตุ๊กแกเยอะมาก ตั้งแต่จำความได้แรกๆเราเฉยๆกับน้องนะคะ แต่มันมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้เราจดจำไม่ลืม คือ น่าจะประมาณป.1-ป.2 เรานั่งทำการบ้านปกติอยู่กลางบ้าน คือนั่งพื้นไม้นั่นแหละค่ะ แล้วก้มเขียนการบ้านหน้าจ่ออยู่ที่สมุด ปรากฎว่าเราได้ยินอะไรหล่นดังตุ๊บ มันค่อนข้างหนัก เราก็คิดว่าคงเป็นแผ่นไม้ แต่เปล่าเลยค่ะ น้องตุ๊กแกตัวเท่าแขนน้องหล่นลงมา อยู่ข้างแขนเรามันใกล้มากก ใกล้หน้าเรา เป็นการสบตากันในระยะใกล้ๆครั้งแรกที่ตราตรึงไปทั้งชีวิต แถมไม่พอเราเหลือบมองน้อง น้องอ้าปากทักทายด้วย แค่นั้นแหละค่ะเรากรี๊ดลั่น ร้องลั่นบ้านแล้วลุกวิ่งอย่างไว พอเล่าถึงเรื่องนี้ทีไร ใจเรายังเต้นอยู่เลยค่ะ ซึ่งตอนนี้เราจะอายุ 28 แล้ว มันยังกลัว แล้วไม่รู้เป็นอะไร พอมันรู้ว่าใครกลัวมันจะชอบให้คนนั้นเห็น เราก็เห็นมันตลอดไม่ว่าจะไปไหนมาไหน หรืออาจจะเป็นเพราะคนที่เค้าไม่กลัวเค้าไม่สังเกตุ สายตาเค้าจะไม่มองหาเหมือนเรา เพราะเราระแวงทุกที่ มองหาเพื่อให้รู้ว่ามันอยู่ เราจะไม่ไปอยู่ตรงนั้น

ตัดภาพมาปัจจุบันเราก็ไม่เจอนานแล้วค่ะ แต่เหตุจำเป็นทำให้เราย้ายมาอยู๋บ้านเช่า  แต่ที่ไม่โอเคเค้าค่อนข้างจะต่อเติมบ้านเยอะเกินไปหน่อยทำให้มีหลืบมีซอกเยอะมาก คือเป็นแหล่งให้มันเข้ามาอยู่เลย แล้วกวันนี้ก็มาถึงน้องโผล่ออกมา ให้เห็นว่าเค้ามีตัวตน ไม่พอค่ะ ไม่ได้มีแค่1 อยู่เป็นคู่เลยแล้วดันไปอยู่ในห้องซักล้างที่บ้านเช่าเค้าทำไว้ ก็ลำบากเวลาเราจะเข้าไปซักผ้า ลำบากคนที่เค้าต้องคอยมาเป็นเพื่อน อาการกลัวเรามันกลัวมากจริงๆนะคะ เวลาเจอขนาดไม่ได้อยู่ในรัศมีใกล้มาก เรามีอาการหายใจไม่ออก สลับกับหายใจเร็ว บางทีเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น เหมือนอาการแพนิคอ่ะคะ สติไม่อยู่กับตัว ร้องไห้ออกมาทั้งที่น้องยังไม่ได้เข้ามาใกล้นะคะ

เราเคยพยายามนะคะ สู้กับความกลัวนี้ ไปยืนประจันหน้ากับน้อง มันหายอยู่แปบนึงค่ะ พอเปลี่ยนสถานที่ที่เจอตัวใหม่ ลายใหม่ เราก็เป็นเหมือนเดิม เราสังเกตุว่าสิ่งที่เรากลัวคือลายน้อง ความเร็วของน้อง แล้วน้องก็กัดได้ด้วย ไม่มีอะไรที่เราจะมองว่าน่ารักได้เลย งืออไม่ได้บลูลี่น้องนะคะ แต่ทำใจว่าน่ารักไม่ได้จริงๆ ฮืออออ

ปล. เราพอได้ศึกษาวิธีการกำจัดน้องอยู่ใน Pantip มันเป็นแบบแค่ชั่วคราว สุดท้ายเหมือนเราก็ต้องอยู่กับน้อง กระทู้นี้เลยแจ้งกับเพื่อนๆแค่ว่าอาจจะเป็นกระทู้ระบายความในใจของคนขี้กลัวก็ได้ค่ะ