มันเริ่มจากความเหงาของผม เมื่อ 2 ปีก่อน หลังจากนั้นก็เริ่มตั้งมาครบเดือน จากคนแสดงความคิดเห็นคนเดียวมา 2 คน มา 3 คน  มาสุดคือ 20 คน ความสุขของผมคือได้อ่านวิถีชีวิตคนมาระบาย เหมือนได้ช่วยเค้าปลดปล่อยความทุกข์จากตัวหนังสือ ทำมาเรื่อยๆก็มีคนหลังไมค์มาปรึกษาบ้าง เราก็ให้ได้บางเรื่องบางเรื่องไม่ได้ก็ให้กำลังใจ ผ่านมา 2 ปี

ผมเจอคนมองหลายแบบมากมายทั้งดี ทั้งไม่ดี ผมเคยได้ความรักจากการทำสิ่งนี้ และ ผมก็ได้ความทุกข์จากการทำสิ่งนี้

ต่อให้ 99 คนจะมองผมแย่ๆแค่ไหน เหลือคนเดียวมองเห็นสิ่งที่ผมทำตั้งใจจริงๆ ผมก็ยังจะมีความสุข

ผมบังคับเค้าให้ชอบผมไม่ได้หรอก แต่ผมขอบอกเลยว่าสิ่งที่ผมทำ ไม่ได้หวังว่าจะได้เรื่องชื่อสาวจริงๆจังๆ

คือผมรักใครไม่ได้จริงๆ ผมเจ็บกับ ผญ PT มา 2 ครั้ง มันหนัหนามากๆ กับคำพูดที่ ผญ มีสิทธิ์เลือกคุยกับใครก็ได้. แต่ ผช คุยหลายคน คือ. เจ้าชู้.

                    
                    

                                                      ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน