ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดมาเติบโตทำมาหากินกับญาติๆอยู่ที่ จ.สมุทรสาครเมื่อตอนอายุ17 ปัจจุบันผม35 ผมเป็นคนหน้าตาดีคนนึงแต่ไม่ถึงกับมากเป็นเรื่องปกติที่จะมี ผญ.มาพัวพัน ผมเป็นคนไม่เจ้าชู้แต่ชอบเรียนรู้ไปเรื่อย(sex)ผมมีแฟนคนแรกที่นี่ตอนอายุ18 คบกับมาได้7ปีเธอเป็น ผญ.น่ารักคับ เฟรนลี่ แถมเคมีเรื่องsexเราก้ตรงกันเลยทำให้เราสนิทกันมากระหว่างนั้นผมมีภาระกิจชีวิตลูกผุ้ชายที่ต้องทำอยุ่2เรื่องคับ บวช กับเกณฑ์ทหารจึงทำให้สาววัยทีนขี้เหงาใจแตกเธอเป็นคนแรกที่ทำให้ผมมีบทเรียนเรื่องความรักเธอจะเป็นฝ่ายนอกใจผมตลอดที่ผมต้องไปทำภาระกิจลูก ผช.ผมอึดอัดและเครียดมากคับยิ่งตอนเป็นพระผมแทบจะทำตัวเป็นสงฆ์ไม่ถูกเลยเพราะรุ้ว่าสีกานอกใจแต่ผมก็ต้องยอมให้เธอไปหาคนที่เธอแอบคุยแอบไปมีอะไรกันทั้งๆที่รุ้ว่าเจ้บแต่ขอไม่ให้เธอไปจากผม ผมยอม...จนเราผ่านเรื่องเลวร้ายแบบนี้กันถึงปีที่7 ปีอาถรรพ์ที่ใครก็ต่างพูดถึงว่าถ้ายังคบกันอยุ่จนผ่านพ้นไปได้ตลอดปีที่7นั้นก็จะอยุ่กันได้ไปจนแก่เฒ่าแต่ส่วนมากจะมีปันหากันทุกคุ่ขึ้นอยุ่กับว่าคุ่ไหนจะทนผ่านมันไปได้สำหรับตัวผม...ไม่รอดคับ มันเป็นปีที่เราทั้งคู่เริ่มคิดถึงอนาคตในระยะเวลา7ปีที่ผมได้คบหากับเธอผมเข้า-ออกบ้านของเธอได้ตลอดคับ บ้านของเธอเป็นห้างหุ้นส่วนเล็กๆทำสีเกี่ยวกับสเกิร์ตรถยนต์ผมจึงได้มีโอกาสเข้าไปทำงานที่บ้านเธอ เหมือนอนาคตของผมกับเธอจะไปกันได้ลงตัวแล้วนะคับแต่ผมดันมีความกล้าขึ้นในเรื่อง ผญ.มันเกิดจากความกดดันในจิตใจที่สะสมจากการกระทำของคนรักตลอดระยะเวลา6ปี ปีที่7ผมปีกกล้าขาแข็งขึ้นเริ่มเล่นแอพหาคู่ แล้วผมก็ได้ ผญ.มาเรื่อยๆแบบไม่มีการผุกมัดใดๆsexล้วนๆโดยที่ฝ่ายแฟนของผมในช่วงนั้นเธอกลับเป็นฝ่ายทิ้งนิสัยเดิมๆที่เคยทำร้ายผมกลายเป็น ผญ.ที่ตั้งใจสร่างอนาคตสร้างครอบครัวคนนึงเลยแต่ผมกลับเป็นฝ่ายแอบทำร้ายเธอมาตลอดในปีนั้นจนเธอจับได้เทอเด็ดขาดมากทั้งที่เมื่อก่อนเธอทำร้ายผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าผมให้อภัยเทอตลอด แต่ผมพราดให้เธอจับได้แค่ครั้งเดียวเทอกลับตัดสินใจจบ ยุติความสัมพันธ์ความรักทรหด7ปี ยังคับปัญหาจิงๆของผมที่ตั้งกระทู้นี้มาถามความคิดของทุกคนมันกำลังจะเริ่มหลังจากนี้...โปรดติดตามกระทู้ถัดไป🙏