เข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้น ม.4 อายุ 15 ปีค่ะ เครียดเรื่องสอบมากๆ ไม่รู้ว่าตัวเองจะเรียนอะไร เกรดเทอมล่าสุดก็ตกลงมาเยอะด้วย กลัวเลือกสายการเรียนผิด กลัวเรียนจบไปไม่มีงานทำ เครียดไปหมดเลยค่ะเพราะการเรียนอยู่ในระดับปานกลางไม่ได้เก่งเลยสักนิด บางวิชาก็แย่ไปเลย เป็นลูกคนเดียวเวลามีปัญหาก็พูดกับใครที่บ้านไม่ได้ ไม่ค่อยสนิทกับพ่อเท่าไหร่ อีกอย่างพ่อก็ไม่ค่อยอยู่บ้านด้วย เคยลองไปคุยกับแม่ แต่ส่วนใหญ่แม่จะไม่ค่อยให้คำปรึกษาเท่าไหร่ เหมือนจะฟังๆไปอย่างนั้นเอง เวลาอยู่บ้านหนูรู้สึกตัวคนเดียวมากๆเลย ช่วงนี้ก็ทะเลาะกับแม่บ่อยๆ แม่มักจะบอกว่า หนูเป็นเด็กไม่ดี ทำให้แม่เหนื่อย แม่ทำร้ายหนูด้วยคำพูดบ่อยมากค่ะ แล้วยิ่งหนูเป็นคนอารมณ์ร้อน แม่ก็เป็นคนอารมณ์ร้อนเหมือนกัน พูดอะไรผิดใจนิดๆหน่อยๆก็จะมีเรื่องให้ทะเลาะกันแล้ว ทะเลาะกันบ่อยมากแทบจะทุกเรื่องเลย ซึ่งพ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆด้วยเหมือนกัน เป็นแบบนี้มาตั้งแต่หนูเด็กๆแล้วค่ะ หนูไม่เคยถูกสักครั้ง แม่บอกตลอดว่าหนูผิด แม่เหนื่อยเพราะหนู แม่บอกว่าหนูมันเยอะ แม่มักจะเอาหนูไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เปรียบเทียบกับตัวเองตอนเด็กๆว่าแม่ตอนเด็กไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย  เคยบอกว่าหนูสำคัญตัวผิด หนูจำทุกคำพูดที่แม่บอก ตลอดเวลาที่ผ่านมาหนูพยายามไม่คิดมาก ไม่ใส่ใจคำพูดแม่ บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรมาตลอด ที่เสียใจสุดๆคือหนูเคยไประบายกับแม่ แล้วร้องไห้ต่อหน้าแม่ แต่แม่บอกกลับมาแค่ว่า อย่ามาร้องไห้ให้แม่เห็น หนูรู้สึกว่าตัวเองมันอ่อนแอแล้วก็ไร้ค่ามาก ตอนนี้เกลียดตัวเองที่สุดเลยค่ะ

จนมาครั้งล่าสุดหนูทะเลาะกับแม่อีก ครั้งนี้หนูเครียดมากๆ อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลย พอได้อยู่บ้านคนเดียว หนูเอาคัตเตอร์มากรีดแขนตัวเอง แล้วหนูก็ร้องไห้ไปด้วย ตอนนั้นรู้สึกเหมือนได้ระบายจริงๆเลยค่ะ พักหลังมานี้พอเครียดหรือทะเลาะกับแม่อีกหนูก็จะกรีดแขนตัวเองตลอด บางทีก็ต่อยกำแพงด้วย ทุกวันนี้หนูแทบไม่มีความสุขเลยค่ะ นั่งมองรูปตัวเองยิ้มก็รู้สึกว่าทุเรศตัวเองมากๆ นั่งมองตัวเองในกระจกหนูก็แทบอยากจะทุบกระจกให้แตก  รู้สึกสิ้นหวัง ผิดหวัง เกลียดตัวเอง บางทีก็หงุดหงิดขึ้นมาเฉยๆ บางทีก็ร้องไห้ออกมาโดยที่ในหัวไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำ มีแต่ความคิดแย่ๆอยู่ในหัว คิดจะทำร้ายตัวเองตลอดเวลา บางทีก็อยากจะตายๆไปเลยด้วยซ้ำ ไม่อยากเจอใครอยากอยู่คนเดียว ลองไปทำแบบสอบถามโรคซึมเศร้ามาประมาณสามสี่เว็บ ผลออกเหมือนกันหมดเลย คือหนูมีอาการซึมเศร้าระดับปานกลาง หนูไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี ไม่อยากให้แม่รู้ ไม่อยากบอกคนในครอบครัวเลยว่าตัวเองเป็นแบบนี้ ควรไปหาหมอมั้ยคะ ถ้าควรหนูต้องทำยังไงบ้างคะ