สวัสดีดีจ้า มีเรื่องอยากเล่าเราไม่รู้จะต้องทำตัวไงดี เรื่องมีอยู่ว่า 
เรากำลังเดินมาโรงเรียนแบบปกติเลยแล้วเราหันไปมองฝั่งตรงข้ามเราเราเห็นเขาคือตอนเห็นก็แค่มองเฉยๆแล้วพอพักเที่ยงก็เจอเขาอีกอยู่โรงอาหาร(คืออาอารมณ์ตอนนั้นแบบในหัวแบบทำมั้ยกูเจอบ่อยหรือกุคิดไปเองว่ะแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรน่ะ)แล้วพอเลิดเรียนเราก็ไปหาเพื่อนที่อยู่อีกตึกแล้วเราอยู่หน้าตึก(ข้างมันจะมีพวกที่มาเล่นบาสกัน)เราก็นั่งรอเพื่อนอยู่ข้างล่างแล้วเราก็หันไปมองพวกที่เล่นบาสเราก็เห็นเขาอีก(เราคิดอีกเจออีกล่ะอยู่ม.ไหนวาาา)เราก็นั่งรอไปสักพักเพื่อนมันก็ไม่ลงมาสักทีเลยขึ้นไปเลย5555พอไปถึง
เรา:พวกทำอะไรกันนอยู่ (หน้าห้องน่ะแล้วเพื่อนมันก็ออกมา)
เพื่อนเรา:ก็ทะเลาะกับเพื่อน
เรา:ใคร?
เพื่อนเรา:ก็อยู่ในห้องนั้นไงกุนิงงเลย
เราก็เข้าไป
เราก็ถามว่าเป็นอะไรนิ
เพื่อนคนนั้น:ก็มันมาเปิดกระเป๋ากูอ่ะ (ตอนคุยกะเราไม่ร้องน่ะพอคนที่เราเห็นบ่อยๆยืนอยู่หน้าห้องมันเหมือนจะมาเอาอะไรก็ไม่รู้แต่ตอนเราเดาว่ามันน่าจะไม่กล้าเข้าเพราะเห็นเรากำลังคุยกันมั่งก็แบบคุยกันแบบทะเลาะกันอ่ะเออ)
เพื่อนคนนั้นคือมันเห็นแล้วมันก็ร้องให้)
เรา:?งงร้องทำมั้ยว่ะ
เพื่อนเรา:ก็มันชอบไอนี้ไง
เรา:อ่อๆ(แล้วเราก็เลยเดินไปบอกว่าหยุดร้องน่ะมันไปแล้วเราก็พอดีน่ะเราว่า)
เพื่อนคนนั้น:ไม่ต้องมายุ่ง
เรา:?กูแบบอะไรว่ะอุสา(wtf)
แล้วเพื่อนเราก็บอกว่ากลับเทอะ(แล้วทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้านน่ะห้ะ)
 พออยู่ไปนานเราก็ไปเป็นเพื่อนกันแล้วไอผชคนเนี้ยก็กายมาเป็นเพื่อนสนิทเราก็ไม่เชิงว่าสนิทมากเลยก็แบบคุยทุกวันแล้วเราก็คอลหากันทุกวันแต่เรารุ้อยู่แล้วน่ะว่าไอผชคนเนี้ยมันชอบเพื่อนเราแต่เพื่อนเรามีแฟนแล้วน่ะครบกันมาปีกว่าล่ะแต่คือไอผชมันก็แบบมาระบายมาบ่นมาร้องให้ให้เราฟังแต่เราก้ทำยังไงก็ได้ไม่ให้มันคิดมากเราก็แบบโทรไปหามันบ้างคุยกับมันบ้างโทรปลุดถามตื่นยังกินข้าวยัง(ก็คือโดนเพื่อนแซวแบบว่าเป็นแฟนกันเดๆๆๆกิ้วๆ)เราก็ไม่ได้พูดอะไรน่ะเพราะเราก้แอบเขินบ้างแต่แต่มันก็ไม่ได้พุดอะไรน่ะคือต่างคนต่างเงียบอ่ะเวลาโดนแซวแต่เราไม่รุ้น่ะว่ามันคิดยังไงแต่พอวันเกิดมันเราก็แบบ(กูพร้อมมากที่จะบอกมันว่าเราชอบมัน(แต่ประมาณอาทิตย์อยู่ๆมันบอกแชทมาบอกเราแบบบ่รอ่ะว่าเพื่อนเราไม่คุยไม่ตอบแชทไรงี้(คือเข้าใจคนเขามีผัวแล้วยังจะคุยกะเขาอีกพอเขาไม่อยากคุยก็เสียใจแล้วเราก้เอาทศให้เพื่อนเราแล้วเราก้บอกว่ากุไปขี้ก่อนระหว่างกุขี้อีเพื่อนเราอ่านไอที่ผชเนี่ยบ่นมาหาเราเพื่อนก็แบบโมโหอยู่อ่ะแล้วอีเพื่อนกูเนี้ยมันก็พิมๆไปคือแบบทศกูพอเรากลับมามันก็เอาทศให้เราสักพักไอผชก็โทรมาหาเราเราใส่หูฟังมันก็แบบร้องให้อ่ะสักพักมันก็หยุดเว้ยแล้วมันก็

มัน:กูมีเรื่องจะถามน่ะ

เรา:ในหัว. ชห.ล่ะกูว่าจะต้องเป็นเรื่องที่กูไม่อยากได้ยินแน่เลย

เรา:เรื่องอะไรอ่ะ

มัน:อยากรู้มั้ยล่ะ

เรา:อยากดิถามมาสะขนาดนี้

มัน:จิงๆน่ะ

เรา:เดๆๆมีเรื่องอะไรล่ะะะะะ

มัน:มันชอบกูป่ะ

เรา:ในหัว มีอยู่อย่างเดียว  ยยยยยยยย

เรา:มายย

มัน:จิงอ่ะ

เรา:จิงจิง

มัน:แน่น่ะะะะะ

เรา:แน่นอนนนนนนนน

มัน:จิงเด

เรา:จิงสิ

มัน:อ่อๆ

เรา:ในหัวกูใจจะวายแล้วไอส้ส บ้าบอ

เราก็คุยจนเช้า

ทุกอย่างก็ปกติดีทุกอย่างเลยจนมาวันนึงคือเพื่อนเราเลิกกับแฟนแล้วแฟนเราก็บอกว่ากู จะ ไม่ มี ใคร ล่ะ คนนี้คือคนสุดท้ายจิงๆ

2-3วันเรางงทำมายเราถามไรไปไม่บอกเราโทรไปก็ติดอีกสายพอ2-3อาทิตย์มันเป็นแฟนกัน

คือไอผชดูแลเพื่อนเราดีมากแต่เราล่ะ?หลังจากที่เรารู้เราแบบไม่โอเคแรงมากแต่เราก็ทำตัวปกติน่ะไม่ได้บอกเพื่อนแล้วเราก็ไม่คุยกับมันเลยเพื่อนเราก็อยู่กับเพื่อนเขาเราก็อยู่กับเพื่อนเราทุกวันๆเวลาที่เดินสวนกันกับอีผชเนี่ยเราจะรู้สึกอึดอัดตลอดเวลามันมองเราเราก็มองมันตลอดเลยอ่ะมีอยู่วันหนึ่งเราไปเข้าค่ายครูเขาเรียกรวมเป็นสายชั้นเราก็นั่งกันแบบไม่รู้ตัว เพื่อนเรา เราแล้วก็มันนั่งต่อกัน3คนเราก็ไม่กล้าพูดอะไรเลยก็นั่งเงียบมันก็ไม่คุยกับเราต่างคนต่างเงียบอยู่แบบนั้นอ่ะ4วัน(คุณพระ!!กูจะใจขาดตาย)แล้วก็ปิดเทอมจนเปิดเทอมใหม่เราอยู่ห้อง2มันอยู่ห้อง6เราต้องเห็นมันทุกวันอ่ะเวลาเพ้อเจอกัน2คนงี้อ่ะ(กูแบบไอสัสเอยทำมายกูต้องมาเจอด้วย)มันมีเรื่องราวอีกเยอะแยะแต่เราเอามาแค่นี้ทุกอย่างตอนม1ตอนนี้ม4ก็ยังเหมือนเดิม🤕