สวัสดีค่ะ วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดเลย กับบ้างคนอาจจะมีความสุขในวันปัจฉิมเราคนนึงเลยที่ไม่ชอบเลยไม่มีความสุขเลย
เรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าๆ ใช้ชีวิตในโรงเรียนด้วยกันมากมาย พักเทียงนางก็มาหาเรา เปลี่ยนคาบนางก็จะมาดักรอหน้าห้องที่เราจะเรียนต่อไป ตอนเย้นนางก็จะเดินไปส่งเราขึ้นรถเมล์ บางวันเราเรียนคาบ9 นางก็จะรอเราๆทั้งที่นางก็รู้ว่าไม่ได้ไปส่งเพราะพ่อเรามารับในโรงเรียน กินข้าวด้วยกันทุกเที่ยง นางมารอเราที่ประจำเรากับเพื่อนทุกเช้า เราขอตังนางทุกวัน55 นางแกล้งเราทุกวัน55  เดินไปส่งเราที่ห้องทุกวัน คาบว่างก็มานั่งกับเรา จนเพื่อนนางงอล นางเป็นผู้ชายที่น่ารัก ความทรงจำดีๆมีมากมายในโรงเรียนแห่งนี้ ขอบคุณโรงเรียนที่ทำให้เราเจอกัน แต่ตอนนี้เกลียดโรงเรียนที่ทำให้เราต้องจากกัน เราอยู่ม.2 นางอยู่ม.6 
      วันนี้ 29มีนาคม2562 วันปัจฉิมของนาง โครตอยากร้องไห้เลย ต่อไปก็คงไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกันแล้ว นางเรียนไม่เก่ง แต่นางก็เรียนจบ นางบอกว่า ถึงนางจะเรียนไม่เก่งแต่นางเรียนจบนะ โครตภูมิใจในตัวนางเลย อยากให้นางจบ แต่ไม่อยากให้เราต้องจากกัน ใครไม่มีความทรงจำแบบนี้คงอาจจะว่าเราว่าปัญญาอ่อน แต่ความทรงจำครั้งนี้มันยิ่งใหญ่จิงๆ
      สุดท้ายอยากบอกว่า เข้ามหาลัยแล้วทำตัวดีๆนะ ถ้าเกิดเจอใครที่ดีกว่าแล้วอยากไป เราจะไม่ห้าม อะไรที่เคยทำไม่ดีด้วยอยากขอโทษ อยากให้เก็บความทรงจำดีๆนี้ไว้ ว่าครั้งนึง เราเคยมีความทรงจำที่ดีต่อกันนะ อยากจะบอกทุกๆคนว่า คนเรามีความทรงจำที่ดีต่อกันไม่มากหรอก ให้ทำดีกันไว้
วันนึงต้องจากกันมันทำใจได้ยากนะ เราก็ขอให้นางตั้งใจเรียนละกัน หวังว่าเราจะได้ใช้ชีวิตแบบนี้ด้วยกันอีกนะ อย่าลืมสัญญาที่มารับทุกๆเย็นนะเธอ รักเธอนะ 2ปีมันสั้นเหลือเกิน ต่อไปนี้คงเหงาน่าดู  #w-n