เราชื่อหวานเกิดมาเราก็ไม่ปกติอยู่แล้วเพราะแม่ผูกคอตายตั้งแต่เรา3เดือนพ่อเราก็ทำงานโรงบาล พอเราโตาเรามีแต่เรื่องเข้ามาตลอด(
เราไม่ได้หมายถึงกินเหล้าเมายาสูบบุรี่)เราเหมือนตัวดูดความซวยเราเป็นได้แค่ส่วนเกินของพ่อชีวิตเราน่าตลกน่ะ พอม.1-3เราเกลียดลูกชายป้ามากแกชอบคิดอิจฉาพอม.2-3แกข่มขื่นเราแต่ไม่สำเร็จเราด่าร้องให้คนช่วยเราบอกป้าย่าไม่มีใครเชื่อเราเหนื่อยจากตรงนั้นเลยออกมาอาศัยอยู่บ้านนากับพ่อพ่ออยู่กับเมียใหม่แกเป็นคนสวยขยันทำงานเรารักแกมากแต่เรามีปันหาบ่อยเลยชอบปรึกษาแกเรื่องลูกของป้าแกก็บอกพ่อ พ่อเลยให้เราออกมาไม่ต้องอยู่นั้นแต่ต้องทำงานช่วยบ้านเราเปิดเป็นโรงสีขนาดกลางช่วยงานทำแทน แม่ใหม่ของเราบ่นอยากมีลูก(
ยังไม่ได้แต่งงาน)เราก็สนับสนุนให้แต่งสิจะได้มีลูก(คิดอยู่ตลอดถ้ามีแล้วเราจะไม่ให้พวกเค้ามาเหนื่อยกับเราอีกเราจะหายออกไปจากชีวิตพวกเค้า พวกเค้าช่วยกันหาเงินมาแต่งงาน.ที่นามีแต่พวกผู้ใหญ่มาเล่นด้วยบ่อยๆ
เช่นลุงเฉลิมแกเป็นเถ้าแก่โรงสีพงศ์เจริญลูกเรียนต่างประเทศ,ลุงแมนเป็นนายพลและบ้านแกเปิดโรงแรมร้านอาหารแถมปล่อยกู้อีก,พวกครูหรือเพื่อนพ่อ.
เราเป็นคนประเภทเข้าสังคมไม่เป็นแถมชอบกวนตีนพูดจาไม่เข้าหูแต่เราพูดเพราะสุดเเล้วน่ะ(
ค่ะตามท้ายตลอด)เราเกลียดสังคมคนรวยเกลียดที่สุดต้องมาทำตัวรักษามารยาทเป็นผู้ดีใส่หน้ากากเข้าหากันเราเบื่อเราชอบทำให้พ่อขายหน้าแขกผู้ใหญ่พ่อด่าตลอดว่าไม่สมควรเอาไปไหนด้วย(แค่เราเข้าสังคมไม่เป็น)เราไม่อยากไปไหนด้วยหรอกเราอยากบ้าไม่สิตายต่างหากเดี่ยวนี้แม่ใหม่ก็เกลียดเราแล้วด้วยเราได้แต่มองมือตัวเองเวลาโดนพ่อด่าตอนนี้เรากำลังขึ้นป.ว.ช2 ช่างไฟพ่ออยากให้เราเรียนเราก็เรียนใจจริงอยากเรียนแผนกที่ตนชอบพ่อไม่สน(ก็เรื่องโรงสีอีกนั้นแหละ)พ่ออยากให้ดูไฟนั้นไฟนี้เราไม่ชอบคณิตเลยเหนื่อยเบื่อมากเราอยากเรียนสูงๆอยากเรียนต่อมหาวิทยาลัยสาขายานยนต์เราชอบแข่งรถชอบความเร็วเราขับแล้วรู้สึกว่าเป็นอิสละเราอยากเป็นนักแข่งรถมากเลยแต่ไม่มีเงินไม่มีใครสนับสนุนเราอยู่แบบเด็กน่าเบื่อไปวันๆทำงานไปวันๆหลายคนอยากเป็นเราน่ะเรารู้ว่าเรามีมากกว่าใครหลายๆคนแต่เราอธิบายไม่ถูกแย่มากเราแย่มากเลยเราโดนกดดันหลายอย่างไม่เคยเป็นอิสละเลยซวยแต่เด็กจนโต555เราอ้วนหนัก109 สูง171มีแต่คนเกลียด😊
เกลียดตัวเราเกลียดนิสัยเราเราสงสัยมากเกิดมาทำไมทำไมไม่ตายไปเลยอยู่ทำไม่ให้ครอบครัวเดลียดเล่นทำได้แค่บ่นกับตัวเองแล้วยิ้มไปต้องมีชีวิตต่อไปน่ะหวานไม่มีแม่แล้วพ่อก็ไม่ใช้พ่อคนเดิมแล้วอยูให้ได้น่ะอดเอาเรียนให้จบตั้งใจเรียนอย่าท้ออดไว้เราท้อจนไม่อยากมีลมหายใจเป็นได้แค่ตัวซวยโดนตีตราเป็นเด็กผิดปกติเเต่เด็ก3เดือนอยากทำงานชอบทำขนมและชอบการอ่านด้วยอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเวลาเหนื่อยก็กอดแม่เวลท้อก็กอดพ่อได้แต่มองคนอื่นกอดพ่อแม่ตนเองอิจฉาจัง😅
#อยากมีพ่อแม่ทำได้แค่มองภาพเก่าๆทร่แม่อุ้มเรา
ความคิดของเด็กไม่มีสมอง
เช่นลุงเฉลิมแกเป็นเถ้าแก่โรงสีพงศ์เจริญลูกเรียนต่างประเทศ,ลุงแมนเป็นนายพลและบ้านแกเปิดโรงแรมร้านอาหารแถมปล่อยกู้อีก,พวกครูหรือเพื่อนพ่อ.
เราเป็นคนประเภทเข้าสังคมไม่เป็นแถมชอบกวนตีนพูดจาไม่เข้าหูแต่เราพูดเพราะสุดเเล้วน่ะ(ค่ะตามท้ายตลอด)เราเกลียดสังคมคนรวยเกลียดที่สุดต้องมาทำตัวรักษามารยาทเป็นผู้ดีใส่หน้ากากเข้าหากันเราเบื่อเราชอบทำให้พ่อขายหน้าแขกผู้ใหญ่พ่อด่าตลอดว่าไม่สมควรเอาไปไหนด้วย(แค่เราเข้าสังคมไม่เป็น)เราไม่อยากไปไหนด้วยหรอกเราอยากบ้าไม่สิตายต่างหากเดี่ยวนี้แม่ใหม่ก็เกลียดเราแล้วด้วยเราได้แต่มองมือตัวเองเวลาโดนพ่อด่าตอนนี้เรากำลังขึ้นป.ว.ช2 ช่างไฟพ่ออยากให้เราเรียนเราก็เรียนใจจริงอยากเรียนแผนกที่ตนชอบพ่อไม่สน(ก็เรื่องโรงสีอีกนั้นแหละ)พ่ออยากให้ดูไฟนั้นไฟนี้เราไม่ชอบคณิตเลยเหนื่อยเบื่อมากเราอยากเรียนสูงๆอยากเรียนต่อมหาวิทยาลัยสาขายานยนต์เราชอบแข่งรถชอบความเร็วเราขับแล้วรู้สึกว่าเป็นอิสละเราอยากเป็นนักแข่งรถมากเลยแต่ไม่มีเงินไม่มีใครสนับสนุนเราอยู่แบบเด็กน่าเบื่อไปวันๆทำงานไปวันๆหลายคนอยากเป็นเราน่ะเรารู้ว่าเรามีมากกว่าใครหลายๆคนแต่เราอธิบายไม่ถูกแย่มากเราแย่มากเลยเราโดนกดดันหลายอย่างไม่เคยเป็นอิสละเลยซวยแต่เด็กจนโต555เราอ้วนหนัก109 สูง171มีแต่คนเกลียด😊
เกลียดตัวเราเกลียดนิสัยเราเราสงสัยมากเกิดมาทำไมทำไมไม่ตายไปเลยอยู่ทำไม่ให้ครอบครัวเดลียดเล่นทำได้แค่บ่นกับตัวเองแล้วยิ้มไปต้องมีชีวิตต่อไปน่ะหวานไม่มีแม่แล้วพ่อก็ไม่ใช้พ่อคนเดิมแล้วอยูให้ได้น่ะอดเอาเรียนให้จบตั้งใจเรียนอย่าท้ออดไว้เราท้อจนไม่อยากมีลมหายใจเป็นได้แค่ตัวซวยโดนตีตราเป็นเด็กผิดปกติเเต่เด็ก3เดือนอยากทำงานชอบทำขนมและชอบการอ่านด้วยอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเวลาเหนื่อยก็กอดแม่เวลท้อก็กอดพ่อได้แต่มองคนอื่นกอดพ่อแม่ตนเองอิจฉาจัง😅
#อยากมีพ่อแม่ทำได้แค่มองภาพเก่าๆทร่แม่อุ้มเรา