เพื่อนเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ดูจากที่เค้าเล่าน่าจะเกิดจากครอบครัวนะคะ เค้าบอกว่า แม่เค้าชอบกดดัน ชอบเอาเค้าไปเปรียบกับคนอื่น ชอบขยี้เค้า ชอบด่าเค้า แล้วเค้าจะชอบมาขอคำปรึกษากับเราค่ะ แต่เว่าเราให้คำปรึกษาเราก็จะเจอเค้าตอบกลับมาว่า "ไม่เป็นกูมึฃไม่รู้หรอก" แบบล่าสุด เห็นเค้าบอกว่าหมอที่เค้าหาอยู่จะให้ช็อตไฟฟ้าอะไรสักอย่างคะ แล้วแม่เค้ามาจู้จี้ เราเลยบอกเค้าไปประมาณว่า "แม่ก็เป็นแบบนี้แหละ เค้าคงแค่เป็นห่วง แม่กูก็เป็น" แล้วเค้าก็ตอบกลับเราประมานว่า"ถ้าเค้าเป็นห่วงเค้าจะขยี้กูทำไม เต้าจะด่ากูทำไม ไม่เป็นกูไม่รู้หรอก" ก็จริงของเค้าค่ะ เราไม่เป็นเค้าเราไม่รู้จริงๆ เราพยายามให้คำปรึกษาเค้าอย่างเต็มที่ ค่อยรับฟังเค้าตลอดค่ะ เรากลัวว่าเค้าจะเคลียดจนฆ่าตัวตาย เราว่าเค้าน่าจะทำร้ายตัวเองด้วยค่ะ เพราะเราสังเกตเห็นแผลกรีดที่ข้อมือค่ะ แต่บ้างทีเราก็รู้สึกไม่อยากคุยกับเค้าค่ะ เพราะเราให้คำปรึกษาไปก็จะเจอคำว่า "ไม่ใช่กูไม่รู้หรอก" แต่เราก็พยายามคุยกับเค้าค่ะ ไม่อยากทิ้งเค้าเป็นห่วงเค้าคะ แล้วดูเหมือนเพื่อนจะไม่ค่อยอยากอยู่บ้านด้วยค่ะ จะมาขออยู่บ้านเราตลอดค่ะ เค้าจะบอกเราว่า"ไม่อยากอยู่บ้านไปอยู่บ้านขอไปนั่งบ้านได้มั้ย"เราก็โอเคค่ะ เพราะเพื่อนหลายคนชอบขอมาบ้านเรา แต่ช่วงหลังเราทำงาน เลยมาไม่ได้ค่ะ  เราควรจะให้คำปรึกษาเค้ายังไงดีคะ เพราะดูจากที่เราพูดไป เค้าจะตอบกลับมาว่าเราไม่ใช่เค้าเราไม่เข้าใจค่อยหรอก เราควรทำไงดีคะ

ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของเรา พิมพ์งงๆยังไงต้แงขอโทษด้วยนะคะ