คือแม่ชอบพูดเหมือนคิดว่าเราอิจฉาคนอื่น อบากทำตามคนอื่น คิดว่าเราไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ไม่มีใครรัก ไม่มีใครอยากคุยด้วย บางทีได้ยินแล้วก็จะหยุดเถียงไปพยายามพูดให้เขาเข้าใจสิ่งที่เราคิดจริงๆแต่ก็กลายเป็นเขามองเราเป็นแบบนั้นไปแล้ว ไม่รู้จะทำไงเลยค่ะ น้อยใจจนบางครั้งอยากหนีออกไปให้ไกลอยู่ไปทุกวันเจอแบบนี้เกือบทุกวันมันบั่นทอนยังไงไม่รู้ มีวิธีทำให้ไม่คิดมากไหมคะ หรือต้องทำไงถึงจะสบายใจ