ดิฉันแต่งงานกับสามีมา  2 ปีกว่า  เค้ามีลูกติด  1 คน  ตอนแต่งเด็กอายุ  3 ขวบ  ตอนนี้ก็  5 ขวบกว่า  เด็กอยู่กับย่าที่ชนบทแถบอีสาน  ดิฉันกับเด็กเข้ากันไม่ได้เลยแรกเริ่มดิฉันหาข้าวของ ขนม  ของเล่นไปให้  เพราะเห็นว่าอยู่ชนบท  แต่พอไปสัมผัส  เด็กถูกย่าตามใจมาก  ขนมกินทิ้ง กินขว้าง  ข้าวของเล่นไม่รักษา  ย่าก็แบบขี้อวด  อะไรใครว่าดี  หลานเขาต้องมีเหนือกว่าเด็กอื่น  ตอน  4 ขวบ  ให้โทรมาหาพ่อ  ขอพ่อซื้อโทรศัพท์มือถือให้  ดิฉันเห็นว่าเป็นคำขอที่ย่าสอนมาขอ  ก็ไม่อยากขัด  ดิฉันเองกับแม่สามี  ก็ไม่ค่อยลงรอยกัน  เพราะดิฉันคอยบอกสอนลูกเลี้ยง  จนขัดใจแม่สามีอยู่ตลอด  แม่สามีเลี้ยงแบบตามใจ  เด็กผู้หญิงไม่สอนให้ใส่กางเกงใน  ปวดฉี่ตอนไหน  ก็วิ่งไปหน้าบ้าน  ถอดกางเกงนั่งอ้าซ่า  ฉี่กะพื้นดินหน้าบ้านเลย เสร็จแล้วก็นุ่งกางเกงเดินเข้าบ้าน นั่งเลนอ้าขา  กางเกงในไม่ใส่ก็เห็นหมด  แพมเพิสก็ใส่นอนทุกคืน  แม่สามีขี้เกียจปลุกไปฉี่ ขี้เกียจซักที่นอน  ไม่สอนหลานเรื่องขับถ่าย  เข้าห้องน้ำไปถ่ายหนักก็ไม่ราดน้ำ  วิ่งมาใส่กางเกงทั้งที่ขาไม่เปียกน้ำเลย  ไม่รู้ว่าล้างก้นอย่างไร  เรื่องพื้นๆ พวกนี้  เจอจนชินค่ะ  บางทีดิฉันว่ากล่าวตักเตือนแม่สามีก็ชักสีหน้า  แต่เขาชอบเอาดิฉันไปอวดชาวบ้าน  เพราะดิฉันเป็นคนทำงาน  ไม่เที่ยว  ไม่กิน  แต่ภรรยาเก่า  แม่ของเด็ก  กิน  เที่ยว  แล้วก็ความไปเที่ยวกลางคืนนี่แร่ะ  เลยไปเจอผู้ชาย  และทิ้งลูก ทิ้งผัว  หนีตามผู้ชายไป  แม่สามีรักษาหน้าตาของครอบครัวมาก  คนแถบนั้นลูกหลานใครไปทำงานได้ดีนี่  เขาจะยกย่องกันมาก  เขาก็จะเอาดิฉันไปอวดกะคนอื่น  แต่ปัญหาของดิฉันคือ  ลูกเลี้ยง  มีหน้าตาเหมือนแม่มาก  รวมทั้งพฤติกรรม แต่งหน้า  แต่งตัว  แก่แดดเกินเด็ก  และเด็ก จะพยายามติดต่อแท่แท้ๆ มาก  คือ  ที่บ้านแฟนเค้าบอก  เค้าสอนเด็ก  ว่าใครเป็นแม่  ลูกเลี้ยงดิฉัน  จะมีกรอบรูปแม่เค้าค่ะ  ถือไป  ถือมา  บอกคนนั้นคนนี้  ว่าเนี่ย แม่..(ชื่อ)..ของเค้า  ทั้งๆ ที่แม่ทิ้งไปตั้งแต่  1 ขวบ  ไม่เคยกลับมาอีกเลย ไม่เคยส่งเงิน ข้าวของ ขนมมาให้เลย  จนล่าสุด  เด็กโตสมัครเฟสให้ลูกเลี้ยงดิฉัน  (5 ขวบ เล่นเฟสแล้ว)  เด็กทักไปหาแม่แท้ๆ ของเค้า  ด้วยการส่งสติ๊กเกอร์ เพราะอ่านเขียนยังไม่ได้  ที่ทักไปได้  ก็เพราะมีคนทางฝั่งสามีติดต่อให้  ดิฉันไม่พอใจมาก  ที่ญาติสามีทำแบบนี้  แต่ก็ไม่มีใครยอมรับเขาว่า  ลูกเลี้ยงดิฉันมันทำเอง  หาแม่มันเจอเอง  พอดิฉันไม่พอใจเป็นเรื่องเป็นราว  ญาติทางฝั่งสามีก็ปกป้องลูกเลี้ยงของดิฉัน  หาว่าดิฉันใจแคบ  หาว่าดิฉันไม่รักลูกเลี้ยง  หาเรื่องมัน  ดิฉันโมโหมาก  นี่คือ  ความคิดทางฝั่งเขา ที่คิดกับดิฉันใช่ไหม  แล้วความคิดของฝั่งดิฉันล่ะ  มีสามี  มีลูกติด  เงินทองก็ต้องถูกแบ่ง  โบนัสสามีออก แม่สามีโทรมาเรย  ให้เอาเงินไปฝากใส่บัญชีไว้ให้ลูกด้วย  เท่านัน  เท่านี้   ไปไหนก็ไม่ได้ไป  เทศกาลก็ต้องกลับแต่บ้านสามี  เพราะสามีก็ไม่อาจจะไปเที่ยวไหนได้โดยที่ลูกอยู่บ้านทางอีสาน   แม่สามีไม่เคยสนับสนุนให้ลูกเลี้ยงโทรหาดิฉันเลย  มีแต่โทรมาหาพ่อเขาเท่านั้น  มันเหมือน  คน 2 ฝ่าย แย่งคน ๆ  เดียวกัน  ดิฉันสงสารสามี  ขอเลิกกับเขาหลายครั้ง  ทุกครั้งเขาจะร้องไห้  กอดฉันไว้  ดิฉันสงสารเค้า  เลยทนต่อมาเรื่อย  จนบางครั้งความโมโหของฉันจะระเบิดออกมา  จนอยากรบกับแม่สามี  อยากออกฤทธิ์กับลูกเลี้ยง  เพราะลูกเลี้ยงชอบโกหก  เพราะเขารู้ว่าคนให้ท้ายเขาเยอะ  เวลาคุยกะย่า  กะญาติคนอื่น  ประมาณว่าฟ้องเรา  จะเอามือป้องปากพูดตรงหูกระซิบพูดเบาๆ  มันโมโหตรงที่พูดเรื่องไม่จริง  ดิฉันเคยพูดกับสามีเรื่องลูกเค้าโกหก  สามีก็บอกว่า  ลูกเค้าอยู่กับคนโต อยู่กับผู้ใหญ่มากเกินไป  ซึ่งข้อนี้ก็จริง  สังคมแม่สามีที่บ้านนอก  ก็ประมาณว่างงานไร่  งานสวน  มานั่งคุยกันตามบ้าน  พูดถึงคนนั้น  คนนี้  ไปเรื่อย  บางทีลูกเลี้ยงดิฉันก็พูดร่วมวงสนทนาด้วยเรยค่ะ  ดิฉันถึงกับ  งง  ผู้ใหญ่คุยกัน  เด็กพูดสอดไป  โดยที่ผู้ใหญ่ไม่ชะงักเรยค่ะ  ***ดิฉันมองว่า  มันจะมีปัญหาไปเรื่อยๆ  แม่สามีก็ตามใจ  เอาใจหลานมาก  เค้ามองดิฉันเป็นคนอื่น  ไม่สอนหลานมาเคารพนับถือดิฉันเป็นแม่  แต่มาเรียกร้องให้ดิฉัน  ต้องมทำดี  เอาใจหลานเขาในฐานะแม่  ที่ว่ากล่าว  ตักเตือนหลานไม่ได้เลย  ดิฉันก็ไม่ไหวที่จะทนกับคนแบบนี้  คิดว่า  คงได้เลิกกับสามีแน่ๆ  ค่ะ  แต่ตัวสามีเป็นคนดีมาก  กตัญญู  รักครอบครัว  มีความรับผิดชอบ  ไม่กล้าหักหาญน้ำใจใคร  แต่ข้อดีทั้งหมดนี้แร่ะค่ะ  ที่จะเป็นปัญหาในอนาคต  **เพราะสามีดิฉัน  ไม่เคยแก้ปัญหาเรื่องลูก และแม่เขาได้เลย...