.....ขอบอกไว้ก่อนเลยครับ เป็นคนโลกส่วนตัวสูง สูงมากๆๆ
เเต่บังเอิญไปหลงชอบเพื่อนขึ้นมา
เราเองก็เลยทำลายโลกส่วนตัวเราทิ้งไป
เเต่สุดท้ายได้เเค่เพื่อน5555

ตอนก่อนนู้นอยู่ม.ต้น เข้ากับเพื่อนไม่ได้เลย
ตอนพักเที่ยงนี่ไปหลบอ่านหนังสือ
อยู่ห้องสมุดคนเดียว~(โดดเดี่ยวเดียวดาย)
ไม่มีเพื่อนสนิทเลยสักคน
เเต่ก็ไม่รู้สึกเหงาอะไรนะ

อยู่ม.ปลายก็เริ่มเข้าหาสังคม เริ่มสนใจคนรอบข้าง ใส่ใจคนรอบข้าง เริ่มมีเพื่อนเยอะขึ้น. เเต่มีเพื่อนสนิทเเค่คนเดียว555
ก็ยังโลกส่วนตัวสูงอยู่  (ไปไหนมาไหนคนเดียวเป็นส่วนใหญ่).

อย่างที่บอกไว้ตอนต้น
พอได้ชอบใครสักคนคิดจริงจังกับใครสักคน
มันทำให้เรา "ทำลายกำเเพงโลกส่วนตัวเรา"
เพื่อเดินเข้าหาเขา ~สุดท้ายพังอ่ะ
พอๆเหอะเรีองความรักมันเศร้า555

ตั้งเเต่เรียนจบมา1ปีเเรก ไม่มีปัญหาอะไร
เหงาบ้างเบื่อบ้าง คนคุยไม่มีเลย
เพี่อนก็มีคุยกันบ้างนิดหน่อย

เเต่พอเข้าปีที่2ปีนี้
เป็นปีที่โหดร้ายที่สุดสำหรับผม เนื่องจาก
การย้ายที่ทำงาน ทำให้เหนื่อยมากขึ้น
เเละมีอะไรอีกหลายอย่างจนรู้สึกท้อ
จนมาถึงตอนนี้เหนื่อยสุดๆจนอยากลาออก
เเต่เราลาออกไม่ได้เพราะมีภาระอยู่

ในขณะที่ทำงาน เพื่อนที่จบในปีเดียวกัน
ก็มีเเต่คนเรียนเป็นส่วนใหญ่ ปัจจุบัน
ไม่ค่อยได้คุยกัน หรือคุยก็ต่างคนต่างไม่ว่าง

พอมาถึงจุดๆนี้ มันกลับคิดถึงอดีตที่ไม่มีวัน
หวนกลับมา เคยคิดเล่นๆว่า....
ถ้าย้อยเวลากลับไปได้
จะใช้เวลาให้คุ้ม ทำดีกับทุกคน
กอบโกยความสุขให้เยอะๆ
ตั้งใจเรียน...ทำอะไรให้เต็มที่
กว่าที่เคยผ่านมา
.....โอกาสที่เคยผ่านเข้าในตอนนั้น
ถ้าคิดได้จะไม่คิดปล่อยหลุดมือเเม้เเต่อย่างเดียว........คิดได้ก็สายไปเเล้วเนอะ5555

ปัจจุบันเราไม่มีเพื่อนเลยสักคน
มีเเต่เพื่อนตอนเรียนที่พักหลังห่างกันมากขึ้น

เรามางานในกทม. เลยอยู่ไกลเพื่อนเลย
ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับใคร
เเรกในปีเเรกไปไหนคนเดียวได้สนุกด้วยนะ
พอช่วงหลังๆ ไปเที่ยวไหนมันเหมือนเป็นจุด
เด่นของสายตาคนอี่น (คิดไปเองไม่มีใครมองหรอก). เที่ยวก็ไม่สนุก จนรู้สึกไม่อยากไปไหน...

คนที่ทำงานที่เดียวกันก็มีเเต่คนอายุเยอะๆ
28-30+ เป็นคนมีครอบครัวเเล้ว
พวกเขาไม่สามารถเเทนที่เพื่อนผมได้เลย

.............
...
.
สุดท้ายนี้ตอนนี้ ทั้งเหงาทั้งท้อทั้งเหนื่อย
รู้สึกโดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูก~

อย่างน้อยก็น่าจะมีใครสักคนเป็นกำลังใจได้บ้าง ที่ไม่ใช่พ่อเเม่เพราะลำบากท่านมาเยอะเเล้ว~
#เหงาอ่ะ

#ขอโทษที่พิมพ์ยาว คิดอะไรได้ก็พิมพิมพ์เลย
ระบายออกไป