คืออยากปรึกษา เราแต่งงานกับสามีเรามา จะ3 ปี คบกันมา 7ปี
เรารักกันมา ซึ่งก่อนหน้านี้เรา ตัวติดกันตลอดเวลา ตอนนี้เราแยกย้ายกันทำงาน หลังจากแต่งงานกันมา เรื่องเพศ การมีอะไรกัน มันลดลง จนเห็นได้ชัดเจน
ส่วนตัวเรา รู้สึกเบื่อหน่าย ทุกครั้งของการมีอะไรกัน ไม่เคยเล้าโลม ไม่มีการบิวอารมณ์ใดๆ บางเวลาเราอยาก เค้าไม่อยาก มันสวนทางกันไปหมด เราโทษตัวเอง ว่าเราไม่เคยเริ่มก่อนมานานมากก เราโทษตัวเองว่า เรารอเค้าเริ่ม เราหาสาเหตุให้ตัวเองได้ว่าเพราะอะไร
เราเคยเจอเหตุการณ์ที่สามีเรา ไปคุยกับผู้หญิงอื่น เราไม่รู้ว่าเค้ามีอะไรกันมั๊ย แต่คำพูดนึงที่ฝังใจเราคือ สามีเราคุยแชท และพูดกับ ผู้หญิงคนนั้นว่า อยากให้คนที่บ้านเป็นแบบนี้จัง ฝังใจมากก ฝังใจจริงๆ และเราก็ไม่เคยมีอารมณ์ร่วมกับสามีเราอีกเลย ถามว่าเราให้อภัยแล้วไปต่อ เราควรทำยังไง เราทำใจปล่อยวางเรื่องนี้มา 2ปีแล้ว มันยังวนเวียนไม่ไปไหน เราทั้งสองคนคุยกัน ว่าเจอกันคนละครึ่งทาง คือเราเลือกที่จะคุยกันตรงๆแล้วไปต่อ เราอยากรักษาชีวิตคู่ของเรา แต่มันเกิดจากเรา เราลืมมันไม่ได้ ทุกวันนี้ เวลาเราเห็นสามีเราคุยเล่นกับเพื่อนๆ เรารับไม่ได้ และไม่เคยทำใจรับได้เลย
เราควรทำยังไง ส่วนเรื่องที่เราไม่มีอารมณ์ เราคุยกันนะ ได้คำตอบ คือเครียดเรื่องงาน และอีกมากมาย มารวมๆกัน สาเหตุที่เค้ามีคำตอบให้เรา และ สาเหตุที่เรามีให้เค้า ด้วยภาระหน้าที่ ด้วยอายุ เราทั้งคู่ อายุแค่ 30ต้นๆ
ล่าสุดทะเลาะกันเรื่องนี้ เราพูดตรงจนไม่รักษาน้ำใจ เราก็ทุเรสตัวเราเองนะ แต่เรารุ้สึกแบบนั้น เราพูดออกไปไม่เคยคิดเลยว่าคนฟังจะคิดยังไง เราพูดว่า ทุกครั่งที่มีอะไรกัน เราไม่มีอารมณ์ร่วมกับเทอ ทุกสิ่งที่ทำหรือรำคาญ มันไม่รุ้สึกอะไร มันไม่รุ้สึกฟินไปด้วย มันน่าเบื่อ
คำพูดนี้แย่มาก เราพูดมันออกมาแบบนั้น เราอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราอยากเริ่มต้นใหม่ เราควรทำยังไง
ช่วยเตือนสติเราหน่อย หรือเราควรทำยังไง เราเลือกที่จะมาตั้งกระทู้ ไม่อยากปรึกษาเพื่อนของเรา
ชีวิตคู่
เรารักกันมา ซึ่งก่อนหน้านี้เรา ตัวติดกันตลอดเวลา ตอนนี้เราแยกย้ายกันทำงาน หลังจากแต่งงานกันมา เรื่องเพศ การมีอะไรกัน มันลดลง จนเห็นได้ชัดเจน
ส่วนตัวเรา รู้สึกเบื่อหน่าย ทุกครั้งของการมีอะไรกัน ไม่เคยเล้าโลม ไม่มีการบิวอารมณ์ใดๆ บางเวลาเราอยาก เค้าไม่อยาก มันสวนทางกันไปหมด เราโทษตัวเอง ว่าเราไม่เคยเริ่มก่อนมานานมากก เราโทษตัวเองว่า เรารอเค้าเริ่ม เราหาสาเหตุให้ตัวเองได้ว่าเพราะอะไร
เราเคยเจอเหตุการณ์ที่สามีเรา ไปคุยกับผู้หญิงอื่น เราไม่รู้ว่าเค้ามีอะไรกันมั๊ย แต่คำพูดนึงที่ฝังใจเราคือ สามีเราคุยแชท และพูดกับ ผู้หญิงคนนั้นว่า อยากให้คนที่บ้านเป็นแบบนี้จัง ฝังใจมากก ฝังใจจริงๆ และเราก็ไม่เคยมีอารมณ์ร่วมกับสามีเราอีกเลย ถามว่าเราให้อภัยแล้วไปต่อ เราควรทำยังไง เราทำใจปล่อยวางเรื่องนี้มา 2ปีแล้ว มันยังวนเวียนไม่ไปไหน เราทั้งสองคนคุยกัน ว่าเจอกันคนละครึ่งทาง คือเราเลือกที่จะคุยกันตรงๆแล้วไปต่อ เราอยากรักษาชีวิตคู่ของเรา แต่มันเกิดจากเรา เราลืมมันไม่ได้ ทุกวันนี้ เวลาเราเห็นสามีเราคุยเล่นกับเพื่อนๆ เรารับไม่ได้ และไม่เคยทำใจรับได้เลย
เราควรทำยังไง ส่วนเรื่องที่เราไม่มีอารมณ์ เราคุยกันนะ ได้คำตอบ คือเครียดเรื่องงาน และอีกมากมาย มารวมๆกัน สาเหตุที่เค้ามีคำตอบให้เรา และ สาเหตุที่เรามีให้เค้า ด้วยภาระหน้าที่ ด้วยอายุ เราทั้งคู่ อายุแค่ 30ต้นๆ
ล่าสุดทะเลาะกันเรื่องนี้ เราพูดตรงจนไม่รักษาน้ำใจ เราก็ทุเรสตัวเราเองนะ แต่เรารุ้สึกแบบนั้น เราพูดออกไปไม่เคยคิดเลยว่าคนฟังจะคิดยังไง เราพูดว่า ทุกครั่งที่มีอะไรกัน เราไม่มีอารมณ์ร่วมกับเทอ ทุกสิ่งที่ทำหรือรำคาญ มันไม่รุ้สึกอะไร มันไม่รุ้สึกฟินไปด้วย มันน่าเบื่อ
คำพูดนี้แย่มาก เราพูดมันออกมาแบบนั้น เราอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราอยากเริ่มต้นใหม่ เราควรทำยังไง
ช่วยเตือนสติเราหน่อย หรือเราควรทำยังไง เราเลือกที่จะมาตั้งกระทู้ ไม่อยากปรึกษาเพื่อนของเรา