ตามหัวข้อครับ ผมเป็นเด็กมัธยม 2 คนหนึ่งซึ่งผมก็เรียนได้เกรดเยอะอยู่ (3.86 ก็เยอะอยุ่นะครับ) ผมเรียนมาเกรดก็ดีขึ้นเรื่อยๆทีละนิด ผมก็มีเรื่องน้อยใจกับพ่อแม่อยู่ พ่อแม่ไม่เคยจะให้กำลังใจหรือแม้แต่ของขวัญวันเกิด (พ่อแม่ก็มีงานมีเงินอยู่ผมก็แค่อยากได้สักครั้ง) เค้กวันเกิดผมก้ไม่ได้ถึงผมจะโตแล้วแต่ก็อยากได้อยู่เพราะมันเป็นกำลังใจอย่างนึงให้เรารู้พ่อแม่ยังสนใจใส่ใจเรา แต่ผมก้ไม่ได้เลยผมก้น้อยใจ ได้เกรด 3.86 ผมก็ยังโดนด่าว่าเล่นแต่เกมเลยได้เกรดเท่านี้แหละ ผมก็เด็กเล่นเกมคนนึงแต่เวลาเรียนผมก็ตั้งใจ แล้วก็ยังบังคับเรียนพิเศษผมก็ไม่ได้อยากเรียน เพราะเรียนปกติก็หนักแล้ว (สำหรับผมนะ) แต่คนอื่นอาจจะอยากเรียนด้วยซ้ำ แต่ผมว่าบางคนก็อยากได้อะไรที่ไม่เหมือนกันหรอก ผมก็ไม่ได้เก่งทุกอย่างตามที่พ่อแม่ต้องการ

                     มันอาจจะเป็นปมของผมไปแล้วเพราะยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด น้อยใจ ผมไม่กล้าไปพูดกับพ่อแม่ปากต่อปากหรอก มันอาจจะเป็นวิธีเลี้ยงลูกวิธีนึงแต่เด็กบางคนกำลังใจมันสำคัญมากเลยนะครับ

                    ขอเปรียบเทียบกับเพื่อนผมนะครับ เพื่อนผมแค่ไม่ติด 0 ร ก็ได้อะไรตามใจ ได้กำลังใจอย่างเต็มที่ ซึ่งต่างจากผมไม่ได้อะไรเลย ได้แต่

การบังคับ คำด่า แรงกดดัน