ต้องย้ำว่า เวียดนามหาวิธีการของเขาเจอแล้ว เมื่อวานขนาดเราเป็นคนรับชมการถ่ายทอดสด ซึ่งมีมุมมองกว้างกว่านักเตะ เรายังมองไม่เห็นช่องที่จะเจาะการยืนโซนเพรสผสมผสานกับการเพรสซิ่งของเวียดนามเลย ที่เวียดนามกำลังเล่นอยู่นี่แหละ!! คือฟุตบอลสมัยใหม่  แต่... แผนการเล่นของฟุตบอล มันไม่มีแผนไหนดีเลิศเลอ หรือ แผนไหนโบราณ มันมีการแก้กันไปกันมาได้ตลอด เพียงแต่ต้องใช้ให้ถูกสถานการณ์ ซึ่งวิธีการแตกโซนเพรสแบบนี้ ทำได้ 2 วิธี คือ
1. หานักเตะแบบ ชนาธิป 2คนขึ้นไป เพื่อเลี้ยงจี้เข้าหาตำแหน่งการยืนแบบนี้ จะมีการดับเบิ้ลทีมเกิดขึ้น จนมีพื้นที่ว่างและเปลี่ยนบอลเร็ว ก็จะสามารถแตกโซนแบบนี้ได้ แต่...การมีชนาธิปคนเดียวไม่พอ  ต้องมีอีกคนหนึ่ง ที่ทักษะโหดพอๆกัน วิ่งทำทางขึ้นไปคนละฝั่ง เพื่อแตกโซนเพรสเวียดนามออกเป็น 2 ฝั่ง  วิธีการแบบนี้ เราจะเห็นได้บ่อยๆในทีมซัปโปโร เมื่อฤดูกาลก่อน ที่ชนาธิปลากจี้  มิโยชิวิ่งอีกฝั่งเพื่อเปิดทาง หรือมิโยชิลากจี้ ชนาวิ่งอีกฝั่งเพื่อเปิดทาง และเป็นโคมาอิที่ว่าง ดันขึ้นสูงมาแอสซิสต์ให้กองหน้า ที่ว่างอยู่  นี่คือการแตกโซนเพรส แบบเวียดนาม วิธีแรก

2. การแก้เพรสด้วยระบบ การยืนโซนเพรสของเวียดนาม กระจายทั่วสนาม ปิดทุกช่องทางการจ่ายบอล ดังนั้น การตีโซนเพรสแบบนี้  จุดสำคัญมันอยู่ตรง คนไม่มีบอล คนมีบอลว่าสำคัญแล้ว คนไม่มีบอลและเคลื่อนที่หาช่องพร้อมๆกัน สำคัญกว่า การที่เวียดนามคุมพื้นที่ได้ทั่วสนาม เพราะเขาเคลื่อนที่ตลอดเวลา  ดังนั้น การแก้ไขก็คือ ทุกคนในทีมไทยเคลื่อนที่ไปยังช่องว่างหรือเคลื่อนที่เพื่อให้เกิดช่องว่าง โซนเพรสเวียดนามก็จะปรับตามการเคลื่อนที่ของไทย อาศัยจังหวะนั้นทำเร็ว ไทยก็จะมีช่องเจาะเข้าทำประตูได้

** แต่สิ่งที่ได้เห็นวันนี้ ก็ยังเป็นเรื่องดี คือ นักเตะไทยหลายๆคน ทักษะดีขึ้นมาก การจับบอล ดูดบอล มีกระเด้งกระดอนบ้างแต่น้อย  ผิดกับช่วง5-6ปีก่อน ที่จับบอลห่างเป็นวา จับบอลแล้วเล่นต่อไม่ได้ แสดงให้เห็นว่า ระบบอคาเดมี่ในเยาวชนเริ่มผลิดอกออกผล แต่...ตอนนี้สิ่งที่ไทยขาดคือระบบการเล่นและความฟิต ที่ยังไม่รู้จะไปในทิศทางใด ถ้าเราหาแนวทางเจอแบบเวียดนาม เมื่อนั้นแหละ เราท้าชิงในระดับเอเชียได้ในทันที  แต่...ไอตัววิธีการเล่นนี่แหละคือสิ่งที่ทำได้ยากมาก ว่าเราจะนำระบบ นำรูปแบบการเล่นยังไงมาใช้ ไม่งั้นก็จะทรงๆทรุดๆต่อไป เป็นเรื่องที่น่าติดตามมากๆครับ **