ตอนนี้หนูอายุ 20 ค่ะ เรียนกศน. เพราะตอนเรียนแบบภาคธรรมดาที่เค้าเรียนกัน ดันเกเร ที่บ้านไม่มีฐานะมากนัก เลยตัดสินใจไม่เรียนต่อ หางานทำและส่งตัวเองเรียน ซึ่งกำลังที่มีคือเรียน กศน. หนูไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิตเลย ที่เคยคิดไว้คืออยากจบปริญญา พาพ่อไปงานรับปริญญา และอยากเรียนคณะสถาปัตยกรรม แต่ความฝันก็เริ่มริบหรี่ เมื่อเพื่อนที่รุ่นราวคราวเดียวกับเราที่กำลังเรียนมหาลัย บอกว่าเราเลือกเดินทางแบบนี้เลือกที่จะเรียนกศน. ให้ทำใจไว้ว่าไม่ได้เรียนหรือจบตามฝันแบบที่เพื่อนๆเรียน ซึ่งทำให้เรารู้สึกแย่มาก และเป้าหมายนั้นก็หายไป หนูมีเป้าหมายในชีวิตหนูสามอย่าง
1.เรียนจบปริญญาตรีคณะสถาปัตยกรรมหรือวืศวะ
2.ไปเรียนต่อประเทศสหรัฐอเมริกา
แต่ด้วยความที่ฐานะทางบ้านไม่ดี + กับเราไม่ได้เรียนสายตรงแบบที่เพื่อนๆเรียนโอกาสที่เราจะได้ไปเรียนที่ต่างประเทศมันคงน้อยกว่ามาก
*** พี่ๆคนไหนเคยไปเรียนต่างประเทศด้วยงบที่ไม่เยอะหรือชิงทุนไปขอคำแนะนำด้วยนะคะ
ส่วนเรื่องรับปริญญาในสาขาที่อยากเรียนก็ไม่รู้ว่าจบมัธยมปลายที่กศน.จะสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยอะไรได้บ้าง มันทำให้หนูสับสนและตั้งเป้าตัวเองไม่ได้ รู้สึกแย่
พี่ๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ กับเป้าหมายในชีวิตของหนู มันสามารถเป็นจริงได้ไหมคะ ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ ?
มีใครพอให้คำตอบเป้าหมายในชีวิตหนูได้บ้างคะ
1.เรียนจบปริญญาตรีคณะสถาปัตยกรรมหรือวืศวะ
2.ไปเรียนต่อประเทศสหรัฐอเมริกา
แต่ด้วยความที่ฐานะทางบ้านไม่ดี + กับเราไม่ได้เรียนสายตรงแบบที่เพื่อนๆเรียนโอกาสที่เราจะได้ไปเรียนที่ต่างประเทศมันคงน้อยกว่ามาก
*** พี่ๆคนไหนเคยไปเรียนต่างประเทศด้วยงบที่ไม่เยอะหรือชิงทุนไปขอคำแนะนำด้วยนะคะ
ส่วนเรื่องรับปริญญาในสาขาที่อยากเรียนก็ไม่รู้ว่าจบมัธยมปลายที่กศน.จะสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยอะไรได้บ้าง มันทำให้หนูสับสนและตั้งเป้าตัวเองไม่ได้ รู้สึกแย่
พี่ๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ กับเป้าหมายในชีวิตของหนู มันสามารถเป็นจริงได้ไหมคะ ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ ?