สวัสดีค่ะ คือเราเคยมีเพื่อนคนนึงค่ะเค้าชอบเราแล้วเค้าก้ทักมาค่ะคือเราก้ไม่ได้อะไรด้วยนะคะหน้าตาเค้าไม่ได้ดีเเต่ไม่ได้แย่ค่ะปานกลาง เค้าทักเรามาค่ะคือเราก้คุยไปเรื่อยๆแหละค่ะ คือว่าตอนคุยก้มีความสุขดีนะคะเค้าจะไปไหนทำอะไรก้รายงานเราตลอด(ทั้งๆที่เราเป็นแค่เพื่อนกันค่ะ) คือตื่นมาก็มอนิ่ง ก่อนนอนก่ฝันดีไรงี้อ่ะค่ะ คือเราก้รุ้สึกดีนิดนึงนะคะทั้งๆที่เราไม่เคยชอบเค้าเลยค่ะ คือเค้าตามเราตลอดเลยค่ะเเบบไปไหนก้ไปด้วยค่ะ เวลากินข้าวเราก้ชวนเขาไปด้วยนะคะ(เราชวนในฐานะเพื่อนตอนนั้นไม่ได้ชอบหรืออะไรเลยจริงๆค่ะ) แล้วก้อยุ่มาวันหนึ่งค่ะเค้ามาบอกชอบเราค่ะแต่เราก้ปฏิเสธเค้าไปว่าเราไม่ได้ชอบเค้าอะค่ะ วันนั้นก้คือเครียดมากค่ะร้องไห้เลย เค้าก้ร้องไห้เหมือนกันค่ะ(ที่เราร้องไห้เพราะเรารุ้สึกผิดค่ะ5555)แล้วเราก้คุยๆกับเค้าไปค่ะว่า "เองยังทักมาคุยกะข้าได้นะแต่แบบเพื่อนอ่ะ"แล้วเค้าก้โอเคเค้าบอกว่า"ต่อให้มีคนที่ดีกว่าเองข้าก้จะเลือกเอง" เราก้แบบ.... เห้ยอะไรขนาดนี้อ่ะชอบขนาดนี้เลยหรอเราว่าเราก้ไม่ได้ดีขนาดนั้นอ่ะ ต่อมาค่ะคุยแบบเพื่อนค่ะแต่เค้าก้ยังแอบบหวังค่ะ เราเลยพูดไปว่าคุยแค่แบบเพื่อนนะอย่าคิดไปไกลเองจะได้ไม่ต้องเจ็บอีก เค้าก้อืม
ต่อมาค่ะได้มีโอกาศได้ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ แล้วนั่งข้างกันด้วยค่ะ ความรุ้สึกตอนนั้นคือเฉยๆค่ะ แต่พอได้เดินเที่ยวเรารุ้สึกอึดอัดยังใงไม่ไม่รุ้ค่ะแบบมากๆๆๆๆเลยค่ะ ตอนแรกที่คุยมันดีกว่านี้อ่ะค่ะพอเค้ามาบอกชอบเลยทำให้มันเปลี่ยนไปรึปล่าวคะ? แล้วพอกลับมาบ้านค่ะเราเลยทักไปหาเค้าค่ะ
ว่า "เองข้ามีไรจะถาม ""เองยังชอบข้าอยุ่ป่าว" เค้าก้บอกว่ายังชอบอยู่ ความรุ้สึกตอนนั้นเราคือแบบ.... ไม่กล้าพิมต่อแล้วค่ะ เราเลยพิมไปว่า "เองเลิกคุยกับข้าได้มั้ย"เท่านั้นแหละค่ะคือสตั้นกับตัวเองมากค่ะ555 ความรุ้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งสงสารเค้าเเละก้สงสารตัวเองค่ะ เพราะเราอึดอัดมากค่ะ เราก้ไม่รุ้ทำไมเหมือนกันค่ะ
ปล.พิมต่อไม่ไหวแล้วค่ะจะร้อง55555