เราเป็นวัยรุ่นค่ะ  แต่อยู่กับพ่อที่อายุ62แล้ว  ตัวพ่อเองจะเจ็บออดๆแอดๆเช่น  ปวดหัว  มึนหัว  หน้ามืด  ปวดเท้า  ปวดขา  ไม่มีแรง  ท้องเสียบ่อย  เวลาชวนออกไปไหนก็จะมีคำตอบกลับมาว่าไม่สบายอย่างข้างต้น  " เห้อ  ไว้วันหลังนะ  วันนี้ปวดหัวตั้งแต่เช้าเลย  วันนี้ไม่มีแรงเลย " โดยจะพูดด้วยน้ำเสียงเนือยๆกับเรา หรือเวลาออกไปแล้วเดินสักพักนึงก็จะเจ็บเท้าแล้ว  ทำให้บางทีเราที่อยากดูนู่นนี่ก็ต้องรีบพากลับบ้าน  เหมือนบางทีเราเที่ยวได้ไม่เต็มที่  พะวงว่าพ่อจะล้มจะอะไรมั้ย เลยเหมือนออกบ้านทั้งทีมันเดินไม่สุด  คุณพ่อบางวันจะอารมณ์หม่นๆ  ซึมๆ  เราเห็นเราก็ซึมตาม  ตัวเราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วด้วยยิ่งซึมหนักเข้าไปอีก  บางวันพ่อก็นั่งซึมละถอนหายใจบ่อยๆ  เรารู้สึกว่าตัวเราอยู่กับพ่อแล้วเจอแบบนี้ทุกวันมันแอบหม่นๆอ่ะ  มันซึม  มันเศร้า  บอกไม่ถูกแฮะแต่รู้สึกไม่ดีเลย  เราแอบรู้สึกว่ามันเนือยๆอ่ะ  แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไง  เราควรทำยังไงดีคะที่จะอยู่กับผู้สูงอายุแล้วจะไม่รู้สึกหม่นแบบนี้  แล้วเราผิดหรือเป็นลูกที่ไม่ดีมั้ยคะที่รู้สึกแบบนี้   ตัวเราอายุ15  ไม่ค่อยมีเพื่อนหรือออกไปไหนกับเพื่อน  เฉลี่ยแล้วน่าจะประมาณ2เดือนครั้งที่ไปกับเพื่อน  นอกนั้นอยู่กับพ่อ24ชม.เลยค่ะ  เพราะเราไม่ได้เรียนในระบบ

ปล. เราไม่ได้รำคาญหรือไม่อยากอยู่กับพ่อนะคะ  เรากับพ่อสนิทกันมาก  แล้วเราก็เข้าใจผู้สูงอายุนะคะ  แต่พ่อเป็นแบบนี้เรารู้สึกไม่ค่อยดี  เลยอยากรู้ว่าจะอยู่กับเขาหรือทำแบบไหนให้เขาสดใสได้ค่ะ  อย่าเข้าใจเราผิดนะ😭