ตอนนี้ผมอายุ17 ปี ผมเคยมีแฟนอยู่คนนึงคบกันมา3ปี ตอนที่ผมคบกับเค้าผมไม่ค่อยกล้าทำอะไรเลยเช่นจับมือหรือชวนไปดูหนังหรือกินข้าว พอผมเลิกกับเค้าไปผมอยากย้อนเวลากลับไปทำอะไรหลายอย่างที่ผมไม่ได้ทำ ตั้งแต่ผมเลิกกับเค้าผมเสียใจมาก ผมคืดถึงเค้ามาก พอเราเลิกกันได้2เดินเค้าไปมีแฟนใหม่ บางคนก้ว่านานแต่สำหรับผมว่ามันเร็วไปป่าว ผมส่องเค้าตลอดทุกวัน ถึงมันจะเจ็บผมก้อยากให้เค้ามีความสุข พอผมคิดว่าอยู่แบบนี้ต่อไปคนที่เจ็บที่สุดก็เป้นผมผมเลยลองคุยกับผู้หญิงคนนึงแต่ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้าเลย แต่ผมก็เห้นแก่ตัวที่ทำใจจากแฟนเก่าไม่ได้แล้วไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นโดยไม่สนใจความรู้สึกเขา ผมพยามทำทุกอย่างเพื่อลืมเค้าแล้วตอนนี้มันผ่านมาเกือบจะ1ปีแล้วผมกับไม่ิยากคุยกับผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากเค้า ที่บ้านผมก็ต้องทำงานช่วยบ้านทั้งเหนื่อยทั้งท้อ ผมพยายามที่ไม่คิดถึงเรื่องของเค้าแต่มันก็เป็นห่วและคิดถึงมาก ผมพยายามทำตัวเข็มแข็งเพื่อลืมเค้าแต่มันทำไม่ได้ ผมต้องอดทนกับความเสียใจของตัวเองมาก ชีวิตของผมไม่รู้ควรจะทำยังไงดี ถึงจะลืมเค้าได้ ผมทำทุกอย่างแล้วมันก็ยังลืมเค้าไม่ได้