ตอนนี้เราเครียดมาก น้องสาวเป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรังมานาน อีกไม่กี่เดือนเขาจะเรียนจบ แต่เขายื้อตัวเองให้อยู่จนจบไม่ได้
วันนี้เขากลับมาบ้านมาเล่าปัญหาให้เราฟังว่าเขาไปต่อไม่ไหว ควบคุมตัวเองไม่ได้ ล่าสุดพึ่งกินยาฆ่าตัวตาย

เรารู้เมื่อปีที่แล้วว่าเขาเป็นโรคนี้  ได้แต่แนะนำไปว่าให้ไปหาหมอ แต่ก็ไม่ได้พาไป แล้วมหาลัยที่เขาเรียนไม่ใช่จังหวัดใหญ่ ใช้เวลาเดินทางมาที่บ้านอย่างต่ำ 5 ชม. ทำให้ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ก็มักจะโทรคุยกันตลอด 

เราคิดว่าน้องเราก็ปกติทั่วไป อาจจะเจอปัญหาบ้าง แต่ก็รับมือได้เราไม่คิดว่ามันจะลุกลามได้ขนาดนี้ ที่เขามาบ้านตอนนี้เหมือนเขาตั้งใจมาลา เขาบอกไม่ไหวแล้ว บอกตามตรงเราไม่รู้จะทำยังไง พยายามถามเขาว่าแล้วจะไปต่อยังไง เขาบอกไม่ได้ ไม่รู้เลย เขาไม่รู้ว่าตัวเขาเป็นอะไร รู้แต่ว่ายื้อตัวเองไม่ไหวแล้ว มันเกิดจากปัญหาหลายๆอย่างที่สะสมมาเรื่อย แต่เขาพยายามไม่บอกใคร เก็บมาคนเดียวตลอด เพราะไม่อยากให้คนอื่นมองว่าเป็นตัวปัญหา
เราพยายามถามเขาแต่เขาบอกไม่รู้ๆ พร้อมกบร้องไห้อย่างหนัก 

เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ เราเป้นพี่คนโตของบ้าน เรารู้สึกผิดที่ไม่ใส่ใจน้องหรือเปล่า แต่ที่ผ่านมาเรามองไม่ออกจริงๆ ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ยังไง
แม่เราเป็นความดันสูง เรากลัวแม่เครียดมากไปกว่านี้ ต้องบอกก่อนที่บ้านเราไม่ได้เลี้ยงแบบตามใจ หรือเคร่งมาก ค่อนข้างให้อิสระ แต่บ้างครั้งด้วยคำพูดของพ่อแม่อาจจะมีผลต่อความรู้สึกน้อง

เราขอให้น้องทำเรื่องจบก่อนได้ไหม แต่น้องบอกไม่ทัน ซึ่งจริงๆมันอีกแค่ 2 เดือน เราไม่อยากให้เขาเสียโอกาสตอนนี้ อย่างน้อยถ้าจบก่อน อาจจะมีเวลารักษาระยะยาว แต่เขาไปต่อไม่ได้จริงๆ เราหมดหนทางจะพูด พยายามยกเหตุผล และคำพูดทุกอย่างมาชักจูงเขา เขาบอกอาจจะจบช้าเป็นปลายปี แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะอยู่ถึงหรือเปล่า 

เราอยากปรึกษาทุกคน เราควรรับมือยังไง ทำตัวแบบไหน  ตอนนี้เราเครียดมากจริงๆ ช่วยน้องเราด้วยนะคะ