ฉันแต่งงานเข้าปีที่ 9 แล้ว ยังใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับสามี และมีลูกชายที่แสนจะน่ารักมากๆ  1 คน ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน 7 ปี ฉันเพิ่งมาติดท้องลูกคนแรกในปีที่ 8 ซึ่งรู้สึกดีใจมาก เพราะรอมานานเหลือเกิน ฉันตั้งใจไว้แล้วว่าถ้าฉันท้องฉันจะดูแลและเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด ตั้งแต่เริ่มตั้งท้องเดือนแรกก็มีปัญหา ไม่เกี่ยวกับสุขภาพของฉันนะ แต่มันเกี่ยวกับแม่สามี ฉันแต่งงานอาศัยอยู่ร่วมกันกับพ่อแม่สามี ตอนนั้นที่ท้องปัญหามีมาทุกวัน แม่สามีชอบแสดงอาการไม่พอใจ ซึ่งฉันเองก็ไม่เข้าใจว่าทำอะไรผิด เพราะปกติแล้วฉันเป็นคนไม่ค่อยพูด ตัวเองคิดอะไรก็จะเก็บคนเดียวอยู่ตลอด ไม่อยากทำตัวมีปัญหาเพราะเรามาอาศัยอยู่บ้านเค้า แต่หลายต่อหลายครั้งครอบครัวเค้าชอบทำให้ฉันไม่พอใจ ชอบทำร้ายจิตใจ รวมถึงสามีฉันด้วย บางทีก็คิดว่านิสัยเป็นเหมือนกันทั้งตระกูลหรือเปล่า ฉันคิดทบทวนอยู่เสมอว่าฉันเลือกผิดหรือเปล่า แต่ก็ได้แค่คิดมันย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว ปัญหามีเข้ามาให้คิด และก็ร้องไห้บ่อยจนเกือบจะเป็นโรคซึมเศร้าแต่ฉันต้องเข้มแข็งเพราะฉันกำลังตั้งครรภ์ลูกคนแรกของฉัน จะให้เค้าเป็นอะไรไม่ได้ กว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้ฉันต้องอดทนสูงมากกกก ห้ามเครียด ยิ้มแย้ม ต้องอารมณ์ดีถึงแม้ว่าข้างในแทบจะแตกสลายก็ตาม แต่ลูกคือสิ่งสำคัญที่สุด ลูกกำลังจะออกมาดูโลกต้องปลอดภัยจนกระทั่งฉันคลอด ตอนที่ฉันฟื้นตัวหลังคลอด สิ่งแรกที่มองหน้าลูก น้ำตาก็ไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว สามีถามว่าฉันร้องไห้ทำไม ฉันไม่ตอบ ได้แต่ยิ้ม เพราะความรู้สึกฉันข้างในไม่สามารถจะอธิบายออกเป็นคำพูดได้ มันเต็ม ระหว่างที่ฉันอุ้มท้องมา 9 เดือน ฉันเจ็บมามาก เจอมาเยอะวและทนเพื่อที่จะเห็นหน้าลูกวันนี้ และคิดว่าหลังจากคลอดนี้ฉันต้องทำยังไงต่อ ปัญหามันก็ยังเกิดขึ้นซ้ำๆ เดิมๆ จนบางทีรู้สึกท้อ อยากพาลูกหนีกลับไปอยู่บ้านเกิดฉัน แต่สามีเค้าไม่ยอมแน่ ฉันเหนื่อยกับงาน เหนื่อยกับลูก แล้วยังมาเหนื่อยกับปัญหาบ้าบอคอแตก พยายามจะไม่คิดมาก แต่มันทำไม่ได้ รู้สึกว่าโดนกระทำตลอด จนตอนนี้ก็ยังหาทางออกไม่ได้สักที ที่เป็นอยู่มันคือชีวิตคู่ ไม่ใช่คู่ชีวิตแบบที่ฉันต้องการ คำว่าคู่ชีวิตของฉันก็คือคนที่ฉันอยากอยู่ทนไปจนตายจากกัน ไม่ใช่แบบที่ทนอยู่อย่างนี้ 
ฉันไม่มีพื้นที่ระบายความรู้สึกตัวเองเลย อยากเขียนลงเฟส แต่มันก็สาธารณะเกินไป กลัวเพื่อน พี่ น้อง สามี และครอบครัวเค้าอ่านแล้วจะเป็นเรื่องใหญ่ ฉันไม่ค่อยเล่นโซเชียล เพื่อนน้อย วันๆ ทำแต่งาน เลี้ยงลูก ไม่ชอบเข้าสังคม ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง เวลามีปัญหาก็ได้แต่เขียนระบายลงในโน้ตมือถือ เพื่อให้ตัวเองสบายใจ ที่ฉันยอมเขียนลงกระทู้นี่ก็เพื่อเป็นกำลังใจให้กับชีวติคู่ทุกคู่ที่มีปัญหา บางคู่ก็แยกทาง บางคู่ได้ไปต่อ เหมือนอย่างฉัน ฉันคิดเสมอว่าตัวเองวต้องอยู่ทนเพื่อลูก ไม่ใช่ทนอยู่ ถึงแม้ว่าเป็นชีวิตคู่ที่ไม่ใช่คู่ชีวิตแบบที่วางไว้ก็ตาม ขอบคุณที่อ่านนะคะ✌✌✌
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ