เวลาเรานึก พระพุทธ  พระธรรม พระสงฆ์

เราต้องนึกถึงวัดใช่ปะ  

 แสดงว่า เรายังไม่น้อมมาในตนที

ก็เหมือนเราคิดว่า ความสงบ อยู่ที่วัด  เรายังน้อมอาศัยสิ่งอื่นอยู่
 ก็เหมือนเราหวังพึ่งคนอื่นนั้นแหละ  โดยไม่รู้ว่าพึ่งสิ่งใด

 พอไม่ได้ดั่งใจ ใช่ปะเราก็โมโห แน่นอน

  จริง ๆการจะน้อมมาในตนจริงๆ คือ ทุกข์อริยสัจ  4
จริงๆมันไม่ยากอะไรเลย

 เพียงแต่เรา ต้องไปใช้เวรใช้กรรม  

นินทา สรรเสริญ
ยศ  ลาภ

พอเราไม่รู้จัก เราก็ไม่รู้จัก อริยสัจ นั้นเอง

พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  ขึ้นอยู่กับการมอง

เช่น  ครอบครัว
พระพุทธ ระลึกเหตุตน เราเพลินไปหน่อยบางทีลืมคนใกล้ตัวเลย รู้สึกไหม

พระธรรม คือ  ทะเลาะกันจนบ้านแตก มีเหตุ เพราะเพลินไปก็โมโหใหญ่ 

พระสงฆ์ คือ คนในครอบครัว ถ้ายังเป็นมนุษย์อยู่ ก็ยังรักกันนะเธอจ๋า อาจเรียกว่าความเคารพต่อกัน

มามองทางการเมืองสักหน่อย  เห้อ อายเราก็คิดมาก มีนักการเมืองใช้พระพุทธเจ้าหาเสียง จริง มีคำตอบอยู่

 พระพุทธ คือ ระลึกจิตใจตนเอง พอ
เหนื่อยไหมคนดี

พระธรรม  มีข่าวต่างสาระพัด มีเรื่องราว คุยกัน

พระสงฆ์ก็คือ ประชาชน ไงครับพี่น้อง เราหาเสียงด้วยความเคารพประชาชน

พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ กคือ ตัวเรานี้เอง การเรียนรู้ มีทุกข์อริยสัจ เป็นที่ไป 

การจะเข้าถึง ได้นั้น ต้องมาลองดูแล้วววว ในชีวิตประจำวัน