ไม่ยอมรับฟังเหตุผล นั่นแหละคืองมงาย
เราไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น เราไปปิดกั้นตัวเอง นี่เรียกว่าเป็นตัวอคติ เป็นมิจฉา เราต้องเปิดฟังความคิดเห็นของคนอื่น แล้วมาวิเคราะห์
แต่สมมติว่าของเราถูก แต่ไม่เปิดรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นถ้าเป็นเช่นนี้ล่ะ
ถึงแม้ว่าความคิดเห็นของเราถูกต้อง เราก็ต้องเปิดรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น เพราะว่าเป็นกฎแห่งธรรม ถ้าเราไม่เปิดรับฟังความคิดเห็นก็ถือว่าเป็นอคติทันที ต่อให้เราถูกแค่ไหนก็ตาม
แต่ถ้าเราเปิดการรับฟัง เรารับฟังแล้ว เราวิเคราะห์แล้ว เราไม่เอาตามความคิดเห็นเช่นนั้นก็ไม่เป็นไร
เราบอกว่า เรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องงมงาย เช่น
๑ ความเชื่อในเรื่องโชคร้าย
๒ ความเชื่อในเรื่องลางดีลางร้าย
๓ ความเชื่อในเรื่องเคราะห์ดี เคราะห์ร้ายหรือบังเอิญ
๔ ความเชื่อในเรื่องดวงดี ดวงร้าย
๕ ความเชื่อในสิ่งที่ตื่นกันว่าขลังศักดิ์สิทธิ์
๖ ความเชื่อในเทพเจ้า สิ่งดลบันดาล
๗ ความเชื่อเกี่ยวกับพระภูมิเจ้าที่ ผีบ้าน ผีเรือน
๘ ความเชื่อที่ซัดทอดแต่กรรมตะพึดตะพือ
๙ ความเชื่อในเวทมนต์คาถาอาคม นะหน้าทอง เสน่ห์ยาแฝด
๑๐ความเชื่อในทางโหราศาสตร์และยึดติดพึ่งพาจนเลยเถิดไป
ทั้ง ๑๐ ข้อนี้เราบอกว่าเป็นเรื่องงมงาย แต่ในภูมิของเขา เขาบอกว่าเขายังต้องการอยู่ เราต้องอย่าลืมภูมิ หรือดอกบัว ๔ เหล่า ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในการพิจารณาของบุคคล
ในความหมายทั้ง ๑๐ ข้อดังกล่าวนี้ มีความถูกต้องอยู่แล้ว เช่น เรื่องโชคร้าย โชคดี ความหมายก็ชัดเจนในตัว เราต้องไปเจอเหตุการณ์ที่ไม่ดี กับเหตุการณ์ดี ก็ขึ้นกับคำว่าวิบากแห่งกรรม แต่ในเมื่อมีวิบากแห่งกรรมแล้วเราจะต้องมาพบเจอสิ่งที่ไม่ดีอย่างนี้ เราบอกว่าเขางมงาย ก็ในภูมิของเขา เขาเชื่อกันอย่างนี้ แต่ภูมิเราสูงกว่าก็ไม่ใช่ แต่ภูมิอย่างนี้ต้องการที่จะไปแก้กรรม แก้ชง ก็เป็นเรื่องของเขา เพราะเขายังต้องการราวบันได ถ้าเขาไม่แก้เขาไม่สบายใจ
งมงายหรือไม่งมงาย ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยในภูมินั้นๆ ที่เขาต้องทำ เราไม่ไปวุ่นวาย ถ้าภูมิเราอยู่สูงเราก็อยู่สูงไป แต่ภูมิข้างล่างก็ต้องค่อยๆ ไต่ขึ้นไปเอง
เช่น ภูมิของคนๆ นี้เขายังต้องกินเนื้อสัตว์ แต่ถ้าเราไปบอกว่าไม่ให้เขากินเนื้อสัตว์ ก็ไม่ได้แล้ว แต่ภูมิคนๆ นั้นเขากินเจได้ เขาพ้นตรงนี้ไปแล้วก็ไม่เห็นเป็นไร เขากินเจก็กินไป ส่วนเรากินเนื้อสัตว์ก็กินไป เราจะไปทู่ซี้ให้กินเหมือนกับเรา อย่างนี้ไม่ได้
วัวยังต้องกินหญ้าอยู่ แล้วเสือกินเนื้อ แล้วจะมาบอกให้เสือมากินหญ้าอย่างนี้ได้ไหม? ก็ไม่ได้ ก็เพราะว่ายังต้องเป็นภูมิของเขา เราก็ต้องปล่อยไป
คุณทำของคุณ คุณไม่งมงายก็ดีแล้ว สาธุ!! คุณอย่างมงาย
^_^ ..._/\_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
ไม่ยอมรับฟังเหตุผล นั่นแหละคืองมงาย
เราไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น เราไปปิดกั้นตัวเอง นี่เรียกว่าเป็นตัวอคติ เป็นมิจฉา เราต้องเปิดฟังความคิดเห็นของคนอื่น แล้วมาวิเคราะห์
แต่สมมติว่าของเราถูก แต่ไม่เปิดรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นถ้าเป็นเช่นนี้ล่ะ
ถึงแม้ว่าความคิดเห็นของเราถูกต้อง เราก็ต้องเปิดรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น เพราะว่าเป็นกฎแห่งธรรม ถ้าเราไม่เปิดรับฟังความคิดเห็นก็ถือว่าเป็นอคติทันที ต่อให้เราถูกแค่ไหนก็ตาม
แต่ถ้าเราเปิดการรับฟัง เรารับฟังแล้ว เราวิเคราะห์แล้ว เราไม่เอาตามความคิดเห็นเช่นนั้นก็ไม่เป็นไร
เราบอกว่า เรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องงมงาย เช่น
๑ ความเชื่อในเรื่องโชคร้าย
๒ ความเชื่อในเรื่องลางดีลางร้าย
๓ ความเชื่อในเรื่องเคราะห์ดี เคราะห์ร้ายหรือบังเอิญ
๔ ความเชื่อในเรื่องดวงดี ดวงร้าย
๕ ความเชื่อในสิ่งที่ตื่นกันว่าขลังศักดิ์สิทธิ์
๖ ความเชื่อในเทพเจ้า สิ่งดลบันดาล
๗ ความเชื่อเกี่ยวกับพระภูมิเจ้าที่ ผีบ้าน ผีเรือน
๘ ความเชื่อที่ซัดทอดแต่กรรมตะพึดตะพือ
๙ ความเชื่อในเวทมนต์คาถาอาคม นะหน้าทอง เสน่ห์ยาแฝด
๑๐ความเชื่อในทางโหราศาสตร์และยึดติดพึ่งพาจนเลยเถิดไป
ทั้ง ๑๐ ข้อนี้เราบอกว่าเป็นเรื่องงมงาย แต่ในภูมิของเขา เขาบอกว่าเขายังต้องการอยู่ เราต้องอย่าลืมภูมิ หรือดอกบัว ๔ เหล่า ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในการพิจารณาของบุคคล
ในความหมายทั้ง ๑๐ ข้อดังกล่าวนี้ มีความถูกต้องอยู่แล้ว เช่น เรื่องโชคร้าย โชคดี ความหมายก็ชัดเจนในตัว เราต้องไปเจอเหตุการณ์ที่ไม่ดี กับเหตุการณ์ดี ก็ขึ้นกับคำว่าวิบากแห่งกรรม แต่ในเมื่อมีวิบากแห่งกรรมแล้วเราจะต้องมาพบเจอสิ่งที่ไม่ดีอย่างนี้ เราบอกว่าเขางมงาย ก็ในภูมิของเขา เขาเชื่อกันอย่างนี้ แต่ภูมิเราสูงกว่าก็ไม่ใช่ แต่ภูมิอย่างนี้ต้องการที่จะไปแก้กรรม แก้ชง ก็เป็นเรื่องของเขา เพราะเขายังต้องการราวบันได ถ้าเขาไม่แก้เขาไม่สบายใจ
งมงายหรือไม่งมงาย ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยในภูมินั้นๆ ที่เขาต้องทำ เราไม่ไปวุ่นวาย ถ้าภูมิเราอยู่สูงเราก็อยู่สูงไป แต่ภูมิข้างล่างก็ต้องค่อยๆ ไต่ขึ้นไปเอง
เช่น ภูมิของคนๆ นี้เขายังต้องกินเนื้อสัตว์ แต่ถ้าเราไปบอกว่าไม่ให้เขากินเนื้อสัตว์ ก็ไม่ได้แล้ว แต่ภูมิคนๆ นั้นเขากินเจได้ เขาพ้นตรงนี้ไปแล้วก็ไม่เห็นเป็นไร เขากินเจก็กินไป ส่วนเรากินเนื้อสัตว์ก็กินไป เราจะไปทู่ซี้ให้กินเหมือนกับเรา อย่างนี้ไม่ได้
วัวยังต้องกินหญ้าอยู่ แล้วเสือกินเนื้อ แล้วจะมาบอกให้เสือมากินหญ้าอย่างนี้ได้ไหม? ก็ไม่ได้ ก็เพราะว่ายังต้องเป็นภูมิของเขา เราก็ต้องปล่อยไป
คุณทำของคุณ คุณไม่งมงายก็ดีแล้ว สาธุ!! คุณอย่างมงาย
^_^ ..._/\_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต