คือเรากับแฟนอยู่ด้วยกันค่ะ อยู่หอพัก แฟนอายุ32เรา23 คบกันมาปีกว่ารักกันดีมาตลอดค่ะอาจมีทะเลาะบ้างนิดหน่อยตามประสา และเราเป็นคนคิดมากขี้หึงด้วย ช่วงหลังๆมานี้แฟนเราเค้ามีปัญหาเรื่องงานเรื่องเงิน(พอสมควร) เราก็อยู่ข้างเขานะคะไม่ไปไหน กินด้วยกันเรามีก็ใช้ร่วมกัน เขามีก็ช่วยออก รักกันดีนะคะแต่ทะเลาะกันบ่อยก็ตรงที่เราขี้หึง และคิดมากเกินเหตุ ยิ่งเมื่อไม่กี่วันมานี้เค้ามีปัญหาเรื่องงาน อาจจะต้องออกหรือย้ายงาน เรารู้ก็สงสารเขามากคือเขามีเรื่องเครียดอยู่แล้ว ยังไปสร้างเรื่องให้เขาอีก เราก็ปรับปรังค่ะไม่คิดมากเอาใจทุกอย่างเหมือนตอนจีบกันใหม่ๆ ก็ดีขึ้นมานิดนึงจนเมื่อวาน คุยกันขอเรากลับไปอยู่หอตัวเอง (เช่าไว้ก่อนที่จะอยู่ด้วยกัน) ให้เหตุผลว่า ลองห่างกัน เขาอยากรู้ด้วยว่าถ้าไม่มีเค้าอยู่คุม อยู่เช็ค มีทางให้นอกใจมากมายเราจะทำมั้ย คือให้เราแสดงตัวเองของตัวเองออกมาอะไรประมานนี้ ตัวตนที่ไม่ได้ทำเพื่อเขา เราก็แสดงความเห็นไปนะว่า คนเราจะทำตัวดีขึ้นได้ก็มีแรงบันดาลใจไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นคนเป็นพ่อจะอยากเป็นคนดีเพื่อลูกทำไม สามีอยากทำงานหนักสร้างอนาคตเพื่อภรรยาทำไมกัน เค้าก็บอกว่าห่างในที่นี้คือแค่แยกกันอยู่ เจอกันทุกวันแค่ไม่ได้นอนด้วยกันทุกวัน ตอนเย็นมารับที่ทำงานไปกินข้าว ทำอะไรเหมือนเดิมแค่นอนแยกกันงี้ ละเขาเขาอยู่โซนใกล้ๆหอแฟนเก่าเขาอีก เรายิ่งระแวงไง แต่ก็เข้าใจเหตุผลเขานะ ตอนแรกเราบอกว่าเราไม่ไหว ทรมานใจถ้าจะทำงี้เลิกไปเลยดีกว่า เขาก็ว่าเห็นมะไม่ทันจะเลิกละ แล้วถ้าเขาต้องไปทำงานเมืองนอกจริงๆเราจะขนาดไหน (ความคิดว่ามันคนละสถานการณ์กันไง) ละอีกเหตุผลคือเขาอยากอยู่คนเดียวช่วงนี้ เครียดงานเงิน เขาขอเวลาเราไม่เกิน1เดือน ถ้าเรางี่เง่าไม่เข้าใจเราทำเกินไปมั้ย แต่เราเสียใจทรมานใจมากนะคิดแล้วก็ร้องไห้ตลอด ใจนึงก็ว่าเล่นใหญ่ไปปะเค้าแค่ขอนอนแยกกันไม่ได้ขอห่างความสัมพันซะหน่อย

ขอคุณคำแนะนำล่วงหน้านะคะ เราเครียดมากไม่รู้จะเอายังไงเสียใจเหมือนอกหักเลย