มันก็ดีใจไม่เต็มที่ กระอักกระอ่วนใจ รู้แก่ใจว่าไม่ได้เกิดจากความรักความเอ็นดูอย่างบริสุทธิ์ใจ แต่เป็นด้วยมนตร์เสน่ห์
คิดว่าตัวเรณูเองก็รู้สึกงี้ ทั้งเคสไช้ เคสย้อย รู้แก่ใจว่าเขารักเพราะมนตร์ ไม่ใช่รักจากความบริสุทธิ์ใจจริง
.
.
นี่ทำให้คิดถึงเคสของเมโรเพ ก๊อนท์ ที่ทำเสน่ห์ใส่ทอม ริดเดิ้ล จนมีลูกกับเขาก็คิดว่าคงยื้อทอมได้ ทอมคงไม่ทิ้งแล้ว ที่ไหนได้ พอถอนเสน่ห์ ทอมก็เททั้งแม่ทั้งลูกเลยจ้า
จะบอกว่าสงสารไหมก็สงสาร แต่ก็เป็นสิ่งที่นางพึงได้รับจากผลกรรมเอง
.
.
เอาใจช่วยทั้งเรณูและย้อยครับ