ผมว่าจะเริ่มเขียนแนวคิดระวังจนดูบ้าบอของผม แต่ก็อยากแชร์ อยากให้คนมาคุยกันครับ อยากให้เราคุยกันเรื่องอันตรายที่จะเกิดขึ้นกันมากขึ้น 
ไม่ใช่คิดว่าเราขี่เก่ง สกิลคุมรถดี ถูกกฏ แล้วมันจะพอ ไม่พอครับ ต้องเข้าใจการมองเห็นของเราและคนอื่นให้มากขึ้นครับ เราจะประเมินแล้วมองออกหมดว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้างหน้า ข้างหลังเรา

______________

เป็นภาพสวย แต่แฝงด้วยอันตราย
ดวงอาทิตย์ลงต่ำแบบตรงหน้า มันจะแยงตาจนมองไม่เห็นอะไรเลย ใส่แว่นกันแดดสีดำ สีชายิ่งแย่กว่าเดิม เพราะมืดลงแต่ยังเห็นแต่แสงแยงตา วิธีแก้คือเราต้องก้มลงให้ขอบหมวกกันน็อคด้านบนบังแสงอาทิตย์พอดี แล้วขี่ให้ช้าลงในระยะที่มองเห็น  ถ้าเป็นไปได้ เลี่ยงเวลานี้หรือหาที่ปลอดภัยจอดรอให้ดวงอาทิตย์ตกก่อนจะดีกว่า หรือถ้าช่วงเช้าก็รอให้มันขึ้นพ้นสูงไปก่อน 
ทีนี้ เพราะเราวิ่งเข้าหาดวงอาทิตย์ รถจากฝั่งตรงข้ามที่สวนเรามา จะเห็นเราชัดมากๆ แต่กลับกัน ถ้าเราวิ่งมาจากทางเดียวกับแสง ฝั่งตรงข้ามเราจะไม่เห็นเราเลย ต่อให้เรามีไฟที่สว่างที่สุดในโลก เราก็สว่างสู้ดวงอาทิตย์ไม่ได้ เราจะหายไปกับความสว่างของดวงอาทิตย์ ยิ่งไฟแรง ยิ่งล่องโหน เราเลยต้องระวังคนขับออกจากซอยตัดหน้าออกมาเพราะเขาไม่เห็นเราเลย

ทีนี้กลับมาเรื่องเราขี่สวนกับแสง เราก็ยิ่งต้องระวังหลังของเรา ดูกระจกทุกครั้งที่ชะลอ เพราะรถที่อยากจะแซงเราข้างหลัง เขาอาจจะไม่เห็นเราเลยก็ได้เพราะเราอาจกลื่นไปกับแสง ดังนั้นเราก็ต้องพร้อมหลีกคนข้างหลังที่อาจไม่เห็นเราแล้วชนเราดื้อๆ
ทีนี้ถ้าเรามาทางเดียวกับแสง คนที่สวนเราก็จะไม่เห็นเราได้อีก เขาอาจจะอยากเลี้ยว เปิดไฟเลี้ยว ชะลอ หรือแซงรถข้างหน้าเขามา เราก็คิดว่าเขาจะให้เรา หรือเห็นเราแล้วหลบเรา แต่พอไปถึงตรงนั้น เขาก็ตัดเราเลย เพราะอะไร เพราะเขาไม่เห็น!! เรียกว่าไม่มีทางเห็นเราได้เลยถ้าดวงอาทิตย์มันจ้ามาก

หรือเราขี่ตามรถที่อยู่หน้าเรา เราอยากแซงเขา เราก็ดูรถสวนไม่มี ตบไฟเลี้ยวขวา แซงขึ้น แล้วพอจะเข้าข้างหน้าเขา เขาอาจจะเร่งเครื่องหรือจะเลี้ยวขวาก็ได้ แล้วเราจะไปไหนได้หรือเปล่าถ้าเขาจะทำแบบนั้นเพราะไม่เห็นเรา ลองถามตัวเองดูครับ ถ้าเราหลบได้ แซงได้ทัน มันก็ปลอดภัย ถ้าไม่มั่นใจ มองไม่เห็น หรือคิดว่าเขาอาจไม่เห็น ลองรอจังหวะทางที่ดวงอาทิตย์ไม่แยงตาใครแน่ๆแล้วค่อยแซงก็จะปลอดภัยที่สุด หรือโค้งหรือเนิน เราเผื่อความเร็วที่เราเบรกทันในระยะที่เรามองไม่เห็น ก็จะปลอดภัยขึ้นเยอะ 


มาต่อกัน นอกจากสภาพแสงที่พิเศษกว่าเวลาอื่น 
มันเป็นเวลาที่คนกลับบ้านกัน ยิ่งแถบชนบท คนขับรถ ขี่มอเตอร์ไซค์ไม่มีไฟท้ายกันเยอะ เราก็ควรจะระวังเขาไม่เห็นเรา หรือไม่รู้ว่าเราเร็ว ก็เผื่อๆระยะไว้ประมาณลองจินตนาการว่าถ้าเขาล้มมา เพราะอะไรก็ตามแต่ เราต้องไม่ชนเขา บางทีเขาก็ขี่แบบนั้นมาทั้งชีวิต ไม่มีใครบอกเขาเลยว่าอันตราย เขาถูกบอกแค่ว่า ใส่หมวก ชิดซ้าย เปิดไฟเลี้ยว ดูรถดีๆ แล้วจะปลอดภัย แต่โลกความจริงมันยากกว่านั้นเยอะ เราต้องสอนคนให้รู้เรื่องแบบนี้มากขึ้น ในประเทศที่อุบัติเหตุต่ำที่สุดในโลก เขาเน้นที่ตอนเรียนขับรถ ตอนสอบมีประเมินขับบนถนน กรรมการตามดูว่าเราดุคนอื่นออกไหม คาดการณ์เป็นไหม ไม่ใช่แค่รู้กฏ 

การลดอุบัติเหตุ เราทำแบบเดิมมาสิบๆปี ทุ่มงบมากขึ้นๆ แต่ไม่ได้ผล เราก็ควรมาทบทวนกันใหม่แล้ว ว่าต้องเริ่มทุ่มเงินสอนคน ไม่ใช่บังคับใช้กฏหมายกันอย่างเดียวครับ 

จบกับเรื่องเวลาเย็นครับ อาจจะเพิ่มเติมอีกเรื่อยๆครับ จะแบ่งเป็นหมวดๆ