เราคบกับแฟนมาได้เกือบ 2 ปีแล้วค่ะ แรกๆที่คบกันเราไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไหร่ จะได้คุยกันก็ตอนเขามาส่งที่บ้าน แต่ตอนนี้เรากลับสนใจเขาตลอดเวลา แต่เวลาเจอกันเขาไม่เคยทักเราก่อนเลย พอเราเดินเข้าไปหาบางทีก็ลุกไปยืนตรงอื่น ตอนนี้เราคุยกันน้อยลงมากๆ เรานอนร้องไห้หลับไปกับความรู้สึกแย่ๆทุกคืน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำอะไรผิด เมื่อก่อนเขาจะมาหาเรา ชวนเราไปเที่ยวบ่อยมาก อยากได้อะไรเขาก็ซื้อให้ แต่ตอนนี้เขากลับไม่ใส่ใจมันเหมือนเดิม เวลาชวนไปไหนบางทีนัดไว้แล้วเขาก็ไม่มาเราก็ต้องไปคนเดียวตลอดใจเราคิดว่ามันควรจะพอได้แล้ว เราไม่รู้เลยว่าเขายังรักเราอยู่หรือป่าว บางทีก็ทำเหมือนรัก บางทีก็ทำเหมือนไม่รัก เขายังมาส่งเราที่บ้านเหมือนเดิมค่ะ เวลาไปธุระที่ไหนไกลๆถ้ากลับดึกมากเขาก็จะมารอรับ เวลาเขาไปไหนเขาจะทักมาบอกเราตลอด ยังบอกรักเราทุกวัน ไม่เคยลืมวันครบรอบ เขาจะลงรูปตลอดทุกๆเดือน เวลาเราหายไปนานๆเขาก็จะทักมาหาตลอดมีแต่เราที่ไม่อยากตอบเพราะเขาตอบช้ามากๆ ตอบสั้นๆห้วนๆ เราน้อยใจมากค่ะ เราเลยเลือกที่จะไม่คุยเพื่อไม่ให้ตัวเองน้อยใจ เวลาทะเลาะกันเขาจะชอบขึ้นเสียงใส่ ไม่เคยง้อ ไม่เคยขอโทษแม้ว่าตัวเองจะเป็นคนผิดก็ตาม ทั้งๆที่เมื่อก่อนเขาเป็นคนใจเย็นมากๆ เวลาทะเลาะกันมีแต่เขาที่ร้อนใจ อยากจะคุย แต่ตอนนี้เขากลับหนีปัญหา ไม่เคยเคลียร์กันเลยเวลาทะเลาะ ทิ้งความรู้สึกแย่ๆไว้กับเราคนเดียว เราชอบโทรไปหาเขานะ เพราะมันไม่ต้องรอเขานานๆ แต่เขาไม่เคยโทรหาเราเหมือนแต่ก่อนเลย พอเราโทรไปเขาก็จะเงียบ ไม่ค่อยพูดอะไร ตอนนี้มันเหมือนเราไม่มีอะไรจะคุยกันแล้ว เขาดูไม่ได้คิดถึงหรืออยากเจอเราเหมือนแต่ก่อน เราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไง เขายังรักเราอยู่หรือป่าวคะ ? ตอนนี้เราเหนื่อยมากๆ อยู่ก็เสียใจไปก็เสียใจ มันเริ่มแย่ตั้งแต่ปลายปีก่อน เราพยายามที่จะไม่ใส่ใจแล้ว แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ ตอนนี้สภาพจิตใจเราอ่อนแอมากๆ ไม่ค่อยมีสมาธิจะทำอะไรเลย เหม่อๆตลอด ควรทำยังไงดีคะ ?
เขาเปลี่ยนไปหรือเป็นเราที่คิดไปเอง ?