สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
เหมือนบ้านเราเลย เราเป็นพี่คนโต มีน้องชายหนึ่งคน เราขยันเรียนมาตั้งแต่เด็ก เรียนจบมาโชคดีได้งานที่เงินดี รายได้เยอะ เดือนนึงเป็นแสน แต่น้องชายไม่เอาถ่าน เรียนไม่จบ ปัจจุบันก็ทำงานแล้ว แต่เงินเดือนไม่เยอะ รายจ่ายทุกอย่างในบ้านเรารับผิดชอบ แม่ชอบบอกว่าลำพังตัวน้องเอาตัวแทบไม่รอด เงินเดือนแต่ละเดือนแทบไม่พอใช้ เรามีบัตรเครดิตหลายใบ น้องไม่มีเลยสักใบ มีอยู่วันนึงแม่เดินมาบอกว่าน้องอยากได้โทรศัพท์ใหม่ จะขอยืมบัตรเรารูดซื้ออไปก่อนแล้วน้องจะผ่อนคืนให้ เรานี่ปรี๊ดแตกเลย เหวี่ยงวีนแม่ไปแรงมากเพราะโมโห มันใช่เรื่องมั้ยอ่ะที่ต้องช่วย ทุกวันนี้ไม่ต้องให้น้องช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านก็บุญเท่าไหร่แล้ว สรุปคือเราไม่ช่วยอ่ะ แม่บอกว่าคนบ้านเดียวกันต้องช่วยเหลือกันสิ คือถ้าไม่มีเงินกินข้าวหรือป่วยใกล้ตาย เราคงช่วยนะ แต่ซื้อโทรศัพท์ใหม่นี่ เราไม่สปอยล์น้องแบบที่แม่ทำหรอกนะ
ความคิดเห็นที่ 21
คนที่เอาเปรียบคุณ ไม่สำนึกหรอกค่ะ เค้ารู้แต่ว่า เค้าลำบาก ทุกคนต้องช่วยเค้า
ใครไม่ช่วย คือแล้งน้ำใจ รับจนเคยตัวมากกว่า
เราเคยตอบในกระทู้นึงนานแล้วว่า ถ้าอยากจะช่วยเหลือคนอื่นให้รอด ตัวเองต้องรอดก่อน
หากช่วยคนอื่นจนตัวเองไม่รอด ไม่มีทางที่คนอื่นจะช่วยเรา เพราะเค้ารับจนเคยตัว มีแต่พอเราล้มลง
เค้าก็หาที่เกาะใหม่ ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
ช่วยคนอื่นได้ค่ะ แต่คุณต้องมีพร้อมก่อน เช่น หาได้ 100 แบ่งเก็บออม แบ่งดูแลตัวเอง แล้วค่อยแบ่งคนอื่น
ทำไมเรียกคนในครอบครัวว่าคนอื่น เพราะนอกจากตัวเราเองแล้ว คนอื่นคือคนอื่นจริงๆ ค่ะ
เราไม่ได้บอกให้คุณเห็นแก่ตัว แต่ไอ้กฏครอบครัวช่วยเหลือกัน ดูแลกันและกัน มันไม่ได้ใช้ได้ทุกครอบครัว
ไอ้กฏที่ให้เราเป็นฝ่ายให้ก่อน แล้วจะเจริญไม่ตกต่ำ ก็ไม่จริงเสมอไปค่ะ
เราต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน จึงจะนำพาคนอื่นในครอบครัวไปรอดได้
เราคิดว่า พี่น้อง ไม่ใช่สิ่งที่เราร้องขอมา ไม่ได้สิ่งที่เราต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดมา รับผิดชอบตามสมควรให้เหมาะสมกับตนเอง
ไม่ต้องทุ่มเทในชีวิตจนหมด จนเราต้องทุกข์ในสิ่งที่เราไม่ได้สร้างค่ะ
อาจจะฟังดูไม่ดี แต่เราคิดอย่างงี้จริงๆ เราดูแลพ่อแม่อย่างดี ดูแลตัวเองอย่างดี ดูแลครอบครัวตามสมควร เราว่า เราทำดีที่สุดแล้วค่ะ
ใครไม่ช่วย คือแล้งน้ำใจ รับจนเคยตัวมากกว่า
เราเคยตอบในกระทู้นึงนานแล้วว่า ถ้าอยากจะช่วยเหลือคนอื่นให้รอด ตัวเองต้องรอดก่อน
หากช่วยคนอื่นจนตัวเองไม่รอด ไม่มีทางที่คนอื่นจะช่วยเรา เพราะเค้ารับจนเคยตัว มีแต่พอเราล้มลง
เค้าก็หาที่เกาะใหม่ ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
ช่วยคนอื่นได้ค่ะ แต่คุณต้องมีพร้อมก่อน เช่น หาได้ 100 แบ่งเก็บออม แบ่งดูแลตัวเอง แล้วค่อยแบ่งคนอื่น
ทำไมเรียกคนในครอบครัวว่าคนอื่น เพราะนอกจากตัวเราเองแล้ว คนอื่นคือคนอื่นจริงๆ ค่ะ
เราไม่ได้บอกให้คุณเห็นแก่ตัว แต่ไอ้กฏครอบครัวช่วยเหลือกัน ดูแลกันและกัน มันไม่ได้ใช้ได้ทุกครอบครัว
ไอ้กฏที่ให้เราเป็นฝ่ายให้ก่อน แล้วจะเจริญไม่ตกต่ำ ก็ไม่จริงเสมอไปค่ะ
เราต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน จึงจะนำพาคนอื่นในครอบครัวไปรอดได้
เราคิดว่า พี่น้อง ไม่ใช่สิ่งที่เราร้องขอมา ไม่ได้สิ่งที่เราต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดมา รับผิดชอบตามสมควรให้เหมาะสมกับตนเอง
ไม่ต้องทุ่มเทในชีวิตจนหมด จนเราต้องทุกข์ในสิ่งที่เราไม่ได้สร้างค่ะ
อาจจะฟังดูไม่ดี แต่เราคิดอย่างงี้จริงๆ เราดูแลพ่อแม่อย่างดี ดูแลตัวเองอย่างดี ดูแลครอบครัวตามสมควร เราว่า เราทำดีที่สุดแล้วค่ะ
แสดงความคิดเห็น
คนเป็นพี่เป็นน้องกัน จำเป็นต้องช่วยเหลือกันขนาดไหน
แต่ชีวิตกลับมีแต่ความเครียด เพราะพี่สาวไม่เอาถ่าน เป็นแม่หม้ายลูกติด 1 คน
กลับมาอยู่บ้าน ไม่เคยช่วยออกค่าใช้จ่าย พอเงินไม่พอใช้ก็มาไถแม่ พอเงินแม่หมด
เราก็ต้องเป็นคนให้ตลอด ก็ไม่ต่างอะไรกับมาไถเราเลยค่ะ
ค่าใช้จ่ายในบ้านเราก็ออกคนเดียว เดือนนึงเป็นหมื่นๆ พวกเค้าไม่เคยช่วยสักบาท
แถมแม่เรายังปกป้อง คอยพูดตอกย้ำว่า เป็นพี่น้องกันต้องช่วยเหลือกัน
ทั้งๆที่จำความได้ ตั้งแต่เกิดมา พี่เรามีแต่อิจฉาริษยาเรา ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเราสักนิด
แล้วจำเป็นด้วยเหรอคะ ที่เราต้องมาแบกภาระ เลี้ยงดูพวกเค้า ที่เห็นแก่ตัวไม่เคยช่วยอะไร
ทุกวันมีแต่คำพูดของแม่กรอกหูเราว่า ทำไปเถอะ เดี๋ยวแก่ตัวแล้วป่วย พวกเค้าจะได้ช่วยดูแล
กว่าจะถึงวันนั้น เราคงหมดตัวก่อนมั้ง หรือไม่ก็ไม่มีเงินเก็บ แก่ตัวไม่มีใครเหลียวแลมั้งคะ ....
เราย้ายออกไปอยู่ข้างนอกดีกว่ามั้ยคะ ไม่อยากต้องมาเครียดกับปัญหาของคนอื่น
เดี๋ยวเรื่องโน่นนั่น ทั้งเรื่องเงินและเรื่องส่วนตัว เราต้องมารับรู้ มารับผิดชอบด้วย
ทำไมคนโสดๆอย่างเรา ต้องมาเครียดเพราะปัญหาชีวิตของคนอื่นด้วยเนอะ
แทนที่จะทำงาน เก็บเงิน เลี้ยงดูพ่อแม่อย่างสบายใจ....
.
.
.
.
** แก้ไขคำผิดค่ะ **