ต้องบอกก่อนว่าเราเลิกกับสามีมา 2 ปี แล้ว และมีลูกด้วยกัน 3 คน สามีไม่เคยส่งเสียค่าเล่าเรียนมากมาย แต่จะให้เงินอาทิตย์ละ 500 บาท ให้บ้างไม่ให้บ้าง ฐานะบ้านเราไม่ได้รวย เป็นแบบชาวบ้านธรรมดา ส่งบลูกเรียนใน รร.ใกล้บ้าน ประเด็ดคือ ตอนนี้เรากำลังคบกับชายคนนึงอายุราว 23 ปี ส่วนเรา อายุ 32 ปี มันค่อนข้างที่จะห่างเรื่องอายุ และหน้าที่การงาน ผช.เป็นคนบ้านๆ ใช้ชีวิตแบบชาวบ้านธรรมดาปลูกผัก ส่งโครงการหลวง ช่วยพ่อกับแม่ที่บ้าน เรามองว่าเค้าบ้านๆมาก ไม่มีหนี้ใช้ชีวิตแบบสบาย ผิดกับเราที่ต้องคอยปั้นหน้าทำงาน ปัญหาอยู่ที่แม่เราคะ เรารู้ว่าเค้าหวังดีกับเราไม่อยากให้เราผิดพลาดซ้ำ 2 อีก ทางแม่เค้าพยายามปิดกันช่องทางไม่ให้เรามีแฟน หรือคบกับใคร ท่านจะอ้างเรื่องลูกเราตลอดเวลา มันทำให้เราอึดอัด และคอยย้ำซ้ำๆกับความผิดพลาดของเรา เอาอดีตมาตอกย้ำเราเสมอ ว่าเธอจะคบใครต้องคิด พิจารณา วุฒิภาวะเค้าเลี้ยงลูกเราได้ม๊ย ซึ่งในความเป็นจริงเราไม่ต้องการให้ใครมาเลี้ยงลูกเรา เราทำงานหาเลี้ยงเองตลอด แต่ทำไม ท่านถึงไม่ยอมใก้เราก้าวข้ามความล้มเหลว พอเราคุยกะท่านเค้าก็หาว่าเราทิ้งลูก เราทำงาน ตจว คะ บางทีกลับบ้านทุกอาทิตย์ ถ้าติดงานเสาร-ทิตย์ ก็ไม่ได้กลับ เหนื่อยมากคะ ถึงกลับร้องไห้ การคบใครสักคนของแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่คิดส่าจะมีปัญหามากขนาดนี้ 
ขอบคุณพื้นที่สำหรับการระบายในครั้งนี้คะ