พ่อกับแม่เราหย่ากัน พ่อเราไปทำงานที่ตจว.แล้วพ่อก่อมีภรรยาใหม่ ส่วนแม่ทิ้งเราทิ้งน้องแล้วไปอยู่กับสามีใหม่ที่ตจว. เรื่องมีอยู่ว่าเราถูกพ่อแม่บุญธรรม(พ่อญี่ปุ่นแม่คนไทย)มีศักเป็นลุงกับป้าเรารับไปเลี้ยงเพราะเนื่องจากปัญหาครอบครัวหลายอย่างเท่าที่เราจำความได้ เราอยุ่ักับเขาตั้งแต่เราอายุ5ปีแล้ว ด้วยความที่เราเป็นเด็กเราไม่คิดอะไรมาก พ่อกับแม่บุญธรรมเราดีกับเรามากๆรักเราเหมือนลูกแท้ๆพาเราไปนั้นไปนี้ ตอนนั้นเรามีความสุขมากที่มีครอบครัวแบบนี้ แต่! เขาทะเลาะกันบ่อยมากเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ตลอดเวลา ตกเย็นมาเขาดื่มเหล้าทุกวัน จนบางครั้งเขาทะเลาะกันลงไม้ลงมือ เราเห็นบ่อยๆด้วยความที่เราเป็นเด็กเราไม่สามารถทำอะไรได้แต่พอเราโตขึ้นมาจนตอนนี้เราอายุ18แล้ว เขาก่อยังทะเลาะกันเหมือยเดิมแต่ไม่บ่อย จนเราทนไม่ไหวที่จะต้องเห็นอะไรแบบนี้อีก มันเกินกว่าที่เราจะทนได้ เราอยากรู้ว่าทุกวันนี้เขารักเราจริงๆรึเปล่า เขาทะเลาะกันทำร้ายกันให้เราเห็น ทั้งๆที่เขาบอกเองว่าเขาอยากเห็นเรามีความสุข ไม่อยากให้เราโตมาเป็นเด็กมีปัญหา แต่สิ่งที่เขาทำให้เราเห็นนั้นเรียกว่าความสุขรึเปล่า ทุกครั้งเขาจะงี่เง่าเอามาก ชอบเอาเรื่องปมด้อยตัวเองในอดีตมาพูดให้เราฟัง บังคับเราอย่าทำนั้นทำนี้ ชอบพูดเปรียบเทียบคนไทยกับคนญี่ปุ่นให้เราฟัง จนเราคิดว่า จะให้เราเป็นแบบเขาหมดทุกอย่าก็ไม่ได้เพราะเราเป็นคนไทย ทำไมเขาถึงอคติกับคนไทยนักหนา ทำไมเขาไม่ปล่อยวางเรื่องในอดีตชอบพ่นไฟใส่เราชอบเอาปมตัวเองมาลงที่เรา เราไม่มีสิทแม้แต่จะแสดงความคิดเห็นหรือพูดอะไร เพราะเขาจะว่าเราแทน พ่อเลี้ยงเราไม่คบกับใครเลยแม้แต่เพื่อนก็ไม่มี คนแถวบ้านก็ไม่คุยด้วยมีอะไรเขาชอบมาลงที่เรากับแม่ เราไม่รู้จะทำยังไงมันมีอะไรมากกว่านั้น ทะเลาะกันหนีกถึงขึ้นจะฆ่าตัวตาย ส่วนมากจะเป็นเรื่ิงเงินและเรื่องตัวเราเอง เราเห็นตั้งแต่เด็กจนโตมาเราไม่ไหวแล้ว เราไม่รู้จะไปปรึกษาใครดี เขาห้ามแม้กระทั่งไม่ให้เราเจอกับพ่อแท้ๆของเรา แต่เราก็แอบติดต่อพ่อแท้ๆเราตลอด เขาพยามยามช่วยเรา ส่งเงินมาให้บ้างบางครั้ง พ่อเราไม่ได้มีฐานะดีอะไรเลย พ่ออยากพาเราไปอยู่ด้วยแต่มันก็สายไปแล้วตอนนี้ ถ้าเราไปก็เท่ากับเราอกตัญญูกับพ่อแม่บุญธรรมเราไหม 😂😂 เราอยากจะหนีไปให้พ้นจากพ่อแม่บุญธรรม เราไม่อยากมาเจออะไรที่มันอึดอัดแบบนี้อีกแล้ว เวลาเราจะทำอะไรไปไหนเขาจะไม่ค่อยให้เราอยากไป ส่วนตัวเราเป็นคนไม่เที่ยว ไม่ดื่ม เราตั้งใจเรียนทำดีให้เขาตลอด ให้เขาเห็นว่าเราก็ดูแลตัวเองได้ แต่เขาไม่เคยเชื่อมั่นในตัวเราเลย เขาจะคอยซำ้เติมจะคอยพูดแต่เรื่องลบๆตลอดเวลา แต่พ่อแท้ๆเราบอกกับเราตลอดว่าให้อดทน ให้กำลังใจเราตลอด เราอยากให้เขาพาเราไปอยู่ด้วย แต่ก็ทำไม่ได้ เราควรทำยังไงดี เราไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว มีเงินมีทองใช้ มีบ้านมีรถดีดีแต่ไม่มีความสุขเลย มีแต่จะทะเลาะกัน บางครั้งก็พูดเหมือนทวงบุญคุณเราตลอดเวลา เราสับสนมากเราเครียดปรึกษาใครไม่ได้ อยากรู้ว่าเขาให้ความรักเราจริงๆรึเปล่า นี่มันใช่ความรักเราจริงๆรึเปล่า เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ใครก็ได้ช่วยเราทีเราสับสน อึดอัดมาก เราไม่ชอบความกดขี่ หรือขู่เราแบบนี้เลย เรากลายเป็นเด็กเก็บกด กลายเป็นโรคซึมเศร้า 😂 เราจะทำยังไงดี เราควรจะอยู่ต่อหรือไปดี ใครจะด่าหรือว่าเราก็ได้ แต่อย่าแรงนะ ใครก็ได้ช่วยเราที