เริ่มเรื่องเลยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน เข้ามาแชร์ความคิดเห็นนะคะ จขกท.อายุ17ค่ะ เรียนอยู่ม.5 ช่วงนี้ปิดเทอมค่ะ ช่วงนี่รู้สึกได้เลยว่า เป็นช่วงที่แย่่ที่สุดในชีวิต ทางด้านจิตใจ เหตุที่มามาจากเรื่องในโร

การที่คนเลือกจบชีวิตลงเป็นเรื่องที่ซับซ้อนและเกี่ยวข้องกับหลายปัจจัย บางครั้งอาจมาจากการสะสมของปัญหาหลายด้านจนทำให้รู้สึกหมดหนทาง เหตุผลที่พบได้บ่อยมีดังนี้: 1. ความเครียดและปัญหาทางจิต

คือเรามีกลุ่มนึงที่เราเอาไว้ศึกษาเกี่ยวกับศาสตร์ทฤษฎีต่างๆแต่ก็ได้มาจากเพื่อนแนะนำอีกทีนึง ส่วนตัวเราไม่เก่งอังกฤษทำให้ต้องอ่านแบบแปลไทยไม่ก็คัดลอกบทอังกฤษให้gptแปลอีกทีนึง อยากมีช่องทางที่ศึกษาด้วยตั

เพราะอะไรกัน ร้องไห้ทุกวัน บางครั้งเหม่อ อยู่เฉยๆก็อยากร้อง ร้องไห้ออกมา บางครั้งก็ไม่มีเรืีองคิด แต่รู้สึกเหนื่อย อยากพัก ไม่มีความสุข และช่วงนี้ร้องตั้งแต่ท้ายปีที่แล้วยันต้นปี ร้องเกือบทุกวัน ทั้งท

คนที่เขาเกลียดเด็ก คือจขกท.สงสัยมากๆเลยค่ะว่า เขาไม่เคยเป็นเด็กมาก่อนหรอ หรือว่า เกิดมาเเล้วโตเลบหรอคะ หรือว่าขาดความอบอุ่นตอนเด็กเลยมองว่าเด็กคือภาะระเเละความอ่อนเเอ เเละน่ารำคาญ? อยากทราบมากๆ เเชร

ผมมีอาการเครียดสะสม จนตอนนี้แทบจะไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเอง เดี๋ยวยิ้มได้ เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวก็ร้องไห้ มีอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยคือหลุดเลยคับจะดาวน์จนไม่อยากทำอะไรอยากอยู่ในห้องร้องไห้คนเดียว ผมควรจัดการ

ในช่วงที่ชีวิตอยู่จุดที่ต่ำที่สุดทุกคนผ่านมันมาได้ยังไงคะ คิดว่าจะไม่รอดแล้ว เเต่ก็ยังมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ เราเคยเจอประสบการณ์ไม่ดีตอนเรียนมหาละยจนกลายเป็นdepression เคยคิดว่าจะไม่อยู่บนโลกนี้ เเต่ก

อิจฉาในที่นี้คือไม่ได้คิดร้ายกับคนอื่น แต่อิจฉาอยากเป็นอยากได้แบบนั้นบ้าง ชอบเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น  ทำให้คิดว่าชีวิตตัวเองไม่มีอะไรดีเลย ต้องทำยัไงหรือีวิธีคิดยังไงไม่ให้เป็นแบบนั้นคะ