ไม่เป็นไรนะครับ ผมเข้าใจคุณ ผมก็เป็นคนนึงที่นับวัน ยิ่งงงกับตรรกะของคนในสังคม ที่มองว่า Cyberbullying เป็นเรื่องปกติ
หนำซ้ำยังหาข้ออ้างอื่น ๆ มาหักล้างเหตุผลที่โอตะพยายามอธิบาย จนผมตกใจเลยว่า ทำไมไปกันใหญ่เเล้ว มันผิด Fact ผิดไปหมด

แต่อย่างน้อยดีนะครับ ที่คุณทำ
ผมไม่อยากให้คนมองเรื่องของการด่ากันในโลกออนไลน์เป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เเค่วงนี้เท่านั้นนะ เเต่เป็นทุกคน ทุกชนชั้นเลย
ไม่พอใจก็เก็บไประบายกับอย่างอื่น ใช้เหตุผลก่อนจะพิมพ์ เราไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เราพิมพ์ออกไปโดยไม่ได้ใช้วิจารณญาณไตร่ตรอง
มันทำให้คนอื่นที่เขาไม่รู้จักคุณ หรือ รู้จักเขาต้องเจ็บแค่ไหน ผมรู้ว่าห้ามไม่ได้หรอก แต่มันก็ไม่ได้เสียเวลาใช่มั้ยล่ะ ถ้าจะทำ

เรามาเริ่มตั้งเเต่ตอนนี้ จะได้ไม่ต้องเสียใจในอนาคต ใครไม่ทำช่างเขา เราทำมันก็ดีกับตัวเราครับ

ถ้ามีคนอย่างคุณเพิ่มอย่างน้อยสักคนสองคน สังคมมันก็จะต้องดีขึ้นนะ

Compromise where you can. Where you can't, don't. Even if everyone is telling you that something wrong is something right. Even if the whole world is telling you to move, it is your duty to plant yourself like a tree, look them in the eye, and say 'No, you move'

ประนีประนอม หากทำได้ หากทำไม่ได้ ก็ไม่ต้องทำ เเม้ว่าใคร ๆ จะพูดให้สิ่งที่ผิดกลายเป็นสิ่งที่ถูก, ต่อให้โลกทั้งใบกำลังบอกให้คุณถอยไป นั่นคือหน้าที่ของคุณที่จะยืนหยัดตระหง่านดั่งต้นไม้ เเล้วจ้องไปที่ตาพวกเขา เเล้วบอกออกไปว่า "ไม่ ฝั่งนั้นเเหล่ะที่ต้องถอย"

เอาคำคมจาก CAPTAIN AMERICA : CIVIL WAR มาให้อ่าน

จะได้มีกำลังใจ สู้ไปด้วยกันครับ

ถ้าเราทำในสิ่งที่ถูกต้อง ก็ไม่ต้องไปสงสัย ไม่ต้องรู้สึกแย่ ที่ไม่มีใครสนใจ เพราะสุดท้ายเเล้ว ความจริง ก็คือ ความจริงครับ
เพราะฉะนั้น ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยก็จงพัก ถ้ารักเมมเมอร์ให้นึกถึงรอยยิ้มของพวกเขาไว้
เพราะคุณคือหนึ่งในกำลังใจสำคัญของพวกเขานะครับ