ไม่เห็นด้วยเลยเขียนบทให้แม่ชบาไม่ยอมกินยา

 ยอมเสียสละยาให้คนไข้คนอื่น คนเขียนบทคงอยากให้ดราม่า แต่ไม่เมกเซ้นอะ นางเอกเกินไป

อีกรอบก็ไม่ยอมกินอีก รู้ล่วงหน้าว่าจะตาย ทั้งๆ ที่ตัวเองก็เรียนหมอ ก็น่าจะเห็นความสำคัญของยา

แถมหมอทองเอกก็ไม่บังคับให้เมียกินยาอีก หมอประสาอะไร ไม่มีจิตวิทยาให้คนไข้กินยา 

แล้วแม่ชบาก็หายจากโรคห่า โดยไม่ได้กินยาเลย เฮ้อ.......ละครไทยความสมเหตุสมผลอยู่ไหน

แล้วไหนว่าละครเรื่องนี้ต้องการส่งเสริมสมุนไพรไทย
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
โรคห่าหรืออหิวาต์ จะมีอาการอาเจียนและถ่ายเหลว 1-6 วัน ส่วนใหญ่คนไข้จะตายจากอาการ shock (ผลจากการเสียน้ำ ที่อาเจียนและท้องเสียออกจากร่างกาย) ถ้าพ้นช่วงนี้ไปได้ ก็จะหายเองโดยไม่ต้องให้ยาอะไรทั้งนั้น โดยในทองเอกหมอยาฯ ให้ทานข้าวต้มและน้ำมะพร้าวอ่อน ๆ ทีละน้อยเข้าไปเป็นวิธีที่ถูกต้องแล้ว (คือให้น้ำเข้าไปแทนที่ที่เสียออกมา ไม่งั้นจะ shock) ซึ่งในปัจจุบัน จะให้ ORS (น้ำเกลือแร่ --> วิธีดื่ม คือไม่เรียกว่าดื่ม ให้เรียกว่าจิ๊บเอา ถ้าหิวน้ำให้จิ๊บน้ำเกลือแร่เอา ไม่ให้ดื่มเยอะ ดื่มเยอะ ลำใส้ก็ดูดซึมไม่ทันถ่ายมากขึ้นอีก ให้จิ๊บบ่อย ๆ แทนทีละน้อย) หรือถ้าอยู่ในรพ.ก็จะให้น้ำเกลือชดเชยเข้าไปแทน และให้ยาปฏิชีวนะ (เพื่อฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่เป็นสาเหตุของอหิวา) ควบคู้ไปด้วยเพื่อให้หายเร็วขึ้นและป้องกันอาการแทรกซ้อน
ความคิดเห็นที่ 24
ละครเรื่องนี่น่ะดี   เค้าไม่ได้อวยสมุนไพรจนเว่อร์  จริงๆเค้าชี้ให้เห็นด้วยถึงสิ่งที่สมุนไพรทำไม่ได้  

หมอที่มาที่อินบุรี  น่าจะเป็นสายแพทย์ตะวันตกประยุกต์  มีแมสปิดปาก     คนไข้น่าจะหายเร็วกว่ายาสมุนไพร  

สรุปสมุนไพรก็หายแต่ใช้เวลา    ดังนั้นเคสที่อาการหนักจึงตายไปเพราะช้อค

ชบานางดีขึ้น   ลุกมากินขนมได้     แต่นางยังเพลีย  

อหิวาต์  คนที่ตาย  ตายจากภาวะช้อค  เพราะขาดน้ำ  หรือตายจากโพแทสเซียมในเลือดผิดปกติแล้วหัวใจเต้นผิดจังหวะ  หยุดเต้นฉับพลัน    ชบากินยาไปบ้างแน่นอน เพราะพระเอกบอกว่าลองมาทุกขนานแล้วแต่ไม่หาย    แปลว่ากินไปแล้วค่ะ

ในละคร  ก็มีตอนที่ผู้ไข้ถามพระเอกว่า กินไปแล้วทุกขนาน  ฉันจะหายมั้ย   แล้วพระเอกเดินไปร้องไห้
ความคิดเห็นที่ 8
แต่ก็มีตอนทองเอกพูดว่าเอ็งกินยาข้าทุกวันนะ ก็แสดงว่ากินมาเรื่อยแหละ คงมีช็อตนั้นช็อตเดียวที่ไม่กินเพราะยาไม่พอให้คนไข้อื่นๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่