สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ  คือผมได้มาสร้างความสัมพันธุ์กับผู้หญิงคนนึง เป็นเวลา 5 เดือน  และผู้หญิงคนนี้ก็มีแฟนอยู่แล้วแต่แฟนเธอไม่สนใจปล่อยทิ้งขว้างเป็นเวลาหลายปี ทำให้ผู้หญิงคนนี้ ไม่อยากอยู่กับแฟนของเขาแล้ว  และพยายามบอกเลิกแฟนของเขามาก่อนที่ผมจะมา แต่แฟนของเขาก็ไม่ยอมปล่อย แล้วพอผมเห็นเขาเพ้อแชร์อะไรที่รู้ถึงว่าแฟนไม่สนมานานมากเพ้อต่างๆนาๆ ผมก็เลยเข้ามาทักคุยและดูแลคอยเอาใจใส่ในส่วนที่เขาขาดหายไปทำให้เขามีความสุขจนมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน  ตั้งแต่นั้นมา ช่วงจะเข้าเดือนที่สอง ผมก็ได้มีอะไรกัน กับเขา และจากแค่รู้สึกดีก็กลายเป็นรักกัน ต่อจากนั้นก็ได้พาไปส่งบ้านไปนอนต่างจังหวัดกันก็มีอะไรกันมาตลอด จากนั้นฝ่ายผู้หญิงก็มาชั่งน้ำหนักดู ก็เหมือนจะเลือกผม ละพยายามบอกเลิกแฟนของเขา แต่ฝ่ายนั้นก็ไม่ยอมปล่อย ตามง้อทุกรอบตื้อไม่มีที่สิ้นสุด  เหมือนเพิ่งมาคิดได้ในวันที่เขาจะไป แต่ตอนนั้นแฟนของผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้ว่ามีผมเข้ามาดูแลแล้วแต่พอ ผมเริ่มรัก ผมยิ่งอยากให้เขาออกมาจากแฟนเขาสักที และก็เข้าเดือนที่ สี่  เขาก็ได้บอกให้แฟนเขาปล่อยเขาสักทีเพราะไม่ได้รักแล้วแบบหมดความรู้สึกด้วยนานมากแล้ว แต่รอบนี้ยอม แค่ลดสถานะเป็นแค่เพื่อนไม่ใช่แฟน  ผมก็รู้สึกโอเค แต่ก็ยังมีทักมาคุยมาจีบใหม่ฝ่ายหญิงก็เมินๆ โฟกัสที่ผมคนเดียว แต่พอเข้าเดือนที่ ห้า เหมือนทางฝ่ายนั้นรู้ว่า ผู้หญิงมีคนคุยใหม่แล้ว ก็ได้เข้ามาเครียและร้องห่มร้องไห้แล้วก็ถามว่าคุยกับผมใช่มั้ย แล้วรักผมมั้ย ฝ่ายหญิงก็ตอบรัก รักมาก  แต่ฝ่ายนั้นก็อ้อนวอนต่อก็เกร็งเกิดอาการแพนิคให้ฝ่ายหญิงเห็น จนเกิดอาการสงสาร เพราะฝ่ายหญิงก็บอกหลายครั้งแล้วว่า   ไม่อยากอยู่แล้ปล่อยฉันเถอะ ฝ่ายนั้นก็ เกิดอาการอย่างว่า จนทำให้รู้สึกสงสารรู้สึกผิดที่ ทำให้คนๆนึงเป็นได้ถึงแบบนี้เลยหรอ  ฝ่ายหญิงก็ให้โอกาส แล้วประเด็นที่เลือกกลับไปเพราะ ทางนั้นคบกันมานานเกือบจะ 5 ปี แล้วทางพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็รู้แล้วว่าทั้งคู่คบกัน สามารถเข้าออกบ้านได้ตลอด แต่ทางผู้ใหญ่ไม่เข้าใจว่า ฝ่ายหญิงเจออะไรมาบ้างคือไม่รุ้ ไม่เจอไม่รุ้ก็ว่าได้  แม่ฝ่ายชายก็มาช่วยคุยกับทางฝ่ายหญิงให้กลับมา  แต่ฝ่ายหญิงไม่มีใจให้แล้ว แต่ใจของเขามาอยู่ที่ผมแล้ว แต่ก้ออกมาไม่ได้ เพราะทางนั้นก็อ้อนวอน แม่ฝ่ายชายก็เคยมีบุญคุณมาก่อน รวมทั้งเขาก็มีความผูกพันธ์กันมานาน  ที่ต่างจากผมที่ไม่มีเครดิตอะไร จากนั้นฝ่ายหญิงก็โทรมาบอกผมทำอะไรไม่ได้เลย ทำทุกอย่างแล้ว คือใจของฝ่ายหญิงก็ไม่แข็งพอที่จะลบออกไป  ทำให้ฝ่ายชายเข้ามาอ้อนวอนจนทำให้ใจอ่อน แต่เขาก็ไม่อยากเสียผมไปเพราะใจเขาอยู่ที่ผม แต่ก็ต้องทนกลับไปให้โอกาสฝ่ายนั้นอีกเพราะปัจจัยหลายๆด้าน ผมก้โครตไม่โอเค พยายามให้เขาคิดให้เขาเลือก แต่ก้ไม่เป็นผล  และทุกวันนี้ก้ยังมีคุยกันบ้างแต่น้อยมาก ต้องโทรหาเป็นเวลาเหมือนแอบต่างจากที่แฟนเขาไม่สนใจคือคุยกันทุกวันนอนทิ้งสายยันเช้าไปเที่ยวไปนอนด้วยกันต่างๆนาๆ  ก็กลายเป็นต้องห่างกันแต่ฝ่ายหญก็พยายามบอกรักผม บอกคิดถึงผมเขาก็ไม่มีความสุขกินน้อยไม่มีกะจิตกะใจจะทำไรซึ่งผมก็เป็นพอจากนั้นเขาหายไปผมก็คิดต่างๆนาๆพอเขาเหมือาว่างก็รีบโทรรีบทักหาผม แต่ฝ่ายนั้นก็พยายามที่จะทำให้ฝ่ายหยิงกลับมารักให้ได้เอาใจใส่ทุกอย่างจนทำให้ผมคิดมากคิดว่าเขาคงมีความสุขดี ผมก้โครตไม่มีความสุขเลย แต่ฝ่ายหญิงก็มาพูดให้ผมรุ้สึกเขายังเหมือนเดิม และเขาก็รู้สึกผิดต่อผมที่ไม่สามารถมาอยู่ด้วยได้ทั้งๆที่ต้องการทั้งคู่  แต่ผมก็ยังขับรถไปหาออกมานอนด้วยกันมีอะไรกันไปหนึ่งครั้งแล้วนับตั้งแต่เกิดเรื่อง และวันนี้เขาก้อยากให้ไปหาเขาผมก็จะไปหาเขาเหมือนเดิม   ผมควรทำไงดีครับเขาก็บอกไม่อยากให้ผมไป แต่ก็ไม่อยากให้ผมเสียใจแบบนี้ คือเขาก็ไม่รุ้จะทำไงและไม่อยากเห็นแก่ตัวที่จะรั้งให้ผมรอ เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าจะออกมาได้หรือป่าว คงจนกว่าฝ่ายนั้นจะเบื่อละเลิกพยายามไปเอง แต่ตอนนี้ผมรู้สึกเขาเหมือนจะอยู่ได้เพราะความใกล้ชิดเอาใจใส่ของฝ่ายชาย  ผมควรทำยังไงดีครับขอความเห็นด้วย  ผมก็รุ้ว่าควรออกมา แต่ผมก็รุ้สึกรักเขาสงสารเขาทิ้งเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ ผมควรทำยังไงดี