นิทานเรื่องนี้มีอยู่ว่ามีเด็ก ผญ คนหนึ่ง ชื่อว่าไข่มุกเด็กผู้หญิงคนนี้มักจะถูกหมากัดบ่อยๆเพราะว่าชอบทำตัวน่ารักอยู่ตลอดเวลา มีอยู่วันหนึ่งเด็กผู้หญิงคนนี้ก็เดินกลับบ้านหลังจากทำธุระเด็กคนนี้ก็เดินผ่านบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้เลี้ยงหมาไว้ด้วย แต่กำแพงบ้านของบ้านนี้มีรูเล็กๆอยู่รูหนึ่ง เด็กผู้หญิงก็เดินกลับบ้านตามปกติด้วยท่าทีที่ดูมีความสุขร่าเริงแจ่มใส ไม่ได้ไปแกล้งหมาไม่ได้ไปเหยียบหางหรือว่าเอาก้อนหินไปโยนใส่มัน แต่เพราะหมาเห็นแล้วหมั่นไส้ก็เลย กระโดดมุดรูเล็กๆนี้ไปกัดเด็กคนนี้ จนมีแผลเต็มตัว พ่อแม่ญาติๆกับคนที่เพื่อนของเด็กคนนี้ก็เลยมาว่า เจ้าของบ้านว่าทำไมไม่ถึงปล่อยให้หมากัดเด็กได้ เจ้าบ้านก็เลยต้องออกมาขอโทษเพราะว่าเป็นหมาของตน แต่ก็มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งบอกว่าทำไมต้องไปว่าเจ้าของบ้านเจ้าของบ้านเค้าไม่ผิด หมามันสบัดจนโซ่หลุด และมุดรูเล็กๆออกไปกัดเด็กเอง แล้ว2ฝ่ายนี้ก็เถียงกันไปมาจนเป็นเรื่องใหญ่โต แล้วก็มีกลุ่มชาวบ้านกลุ่มที่3 บอกว่าเด็กหญิงทำตัวไห้หมามันหมั่นไส้เอง ทำตัวน่าหมั่นไส้ก็ต้องรู้ว่าจะโดนอะไรแบบนี้อยู่แล้ว และก็มีอีกกลุ่มที่4บอกว่า เด็กเป็นผู้วิเศษมาจากไหนโดนหมากัดแค่นี้ไม่เห็นตายหลอก
พออ่านถึงตรงนี้ก็จะคำถามในนิทานเรื่องนี้ว่า
1. ญาติๆของเด็กผู้หญิงทำถูกหรือไม่ที่ไปด่าเจ้าของบ้านทั้งๆที่เจ้าบ้านก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะมัดหมาไว้แน่นแล้วแต่หมาสบัดโซ่จนหลุด?
2.เด็กคนนี้เดินกลับบ้านเฉยๆไม่ได้ทำอะไรหมาเลย แต่หมาเห็นเด็กผู้หญิงดูน่าหมั่นไส้ก็เลยพุ่งไปกัด เด็กผู้หญิงทำอะไรผิด?
3.ทำไมชาวบ้านกลุ่มที่4ถึงเห็นการถูกหมากัดเป็นเรื่องปกติ ? ลองมาคิดกลับกันดูหรือว่าต่องให้เด็กผู้หญิงคนนี้ถูกหมากัดจนตาย หรือมีแผลเป็นบนหน้าไม่กล้าใช้ชีวิตมีปมในใจเรื่องนี้จนฆ่าตัวตาย คนเหล่านี้ถึงจะเห็นมันเป็นเรื่องที่ไม่ปกติ ซึ่งอย่างหลังมันมีข่าวออกมาไห้เห็นเยอะมากในโลกออนไลน์
4. เจ้าของบ้านทำถูกหรือไม่ที่ออกมาขอโทษแทนหมาของตน?

ถ้าอ่านแล้วงงผมก็ขอโทษด้วยนะครับ ผมพึ่งเคยเขียนเป็นครั้งแรก
ปล.ผมไม่ใช่แฟนคลับของน้องผู้หญิงนะครับแต่ผมอดไม่ได้จริงๆที่เห็นน้องโดนด่ามากขนาดนี้
เพื่อนๆที่มีความเห็นอื่นๆเกี่ยวกับคำถามข้างต้นก็มาแชร์ความคิดเห็นกันด้วยนะครับ