อยากเล่าค่ะ เพราะตลกตัวเอง

คือเริ่มเรื่องจากมีหมาตัวนึงแถวบ้าน เป็นหมาของเจ้าของคอนโดแถวนั้น แต่มันชอบนอนกลางถนนและรถมอไซค์มาก็ไม่ขยับ วันนึงเราหมั่นไส้ เลยเอาเท้าไปปัดๆแถวหัวของหมาตัวนี้

ไม่อยากเชื่อว่าจากวันนั้น  หมาตัวนี้จำฝังหุ่น คนเดินเป็นสิบไม่เห่า พอเราเดินเห่าแบบเห่าตามจนกว่าจะไกลรัศมีบ้านเขา ทำแบบนี้ทุกวัน  อ้อ ลืมบอกว่าหมาตัวนี้พันธ์เล็กๆแต่โจ๋มาก

ก็เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พี่ที่มีหมาและเข้าใจหมาแบบฝุดๆ แกบอกว่าหมาไม่ชอบหรอกคนทำแบบนี้ ทีหลังเวลาเจอให้ตั้งสมาธิขอโทษเขา

ก็เลยประเดิมภารกิจง้องอน

เริ่มจากตั้งสมาธิตามที่พี่บอก ที่ไหนได้ เห่าจนสมาธิกระเจิง
ครั้งที่สอง เอาไก่ทอดมาง้อ ไก่กรอบๆไปวางให้ใส่จานกระดาษด้วย เขาหันมามองเราและเมิน แต่ไม่เห่าไล่
ครั้งที่สาม พูดเพราะๆด้วย ว่าไงค่ะทำอะไร สบายดีไหม ไม่มีการตอบสนอง มองๆและหลับต่อ
ครั้งสุดท้ายหายไปไม่ได้เดินทางนั้น มาเดินอีกที เขายืนอยู่  เฮ้ย ในใจเราคิดว่าจะเห่าหรืออะไร ปรากฏเดินมาดมๆและเลียเท้า ตกใจนึกว่าจะกัด จากนั้นก็ไป

จากนั้นไม่เคยโดนเห่าอีกเลย เฮ้ออ หมานี้ง้อยากจริงๆ

เราไม่เคยเลี้ยงหมาเลย ไม่ค่อยเข้าใจหมา แต่ตัวนี้ทำให้มีเรื่องที่นึกทีไรก็ต้องหัวเราะกะตัวเอง เลยเอามาเล่าให้ฟังคะ