หนังดีมากๆๆ เพราะมันนำเอาเรื่องตำนาน -ที่เพิ่งสร้าง- แบบไทยมาขยี้ให้กลายเป็นธีมที่ทรงพลังในเรื่องของอำนาจเพศหญิง, การล่าแม่มด ตลอดจนสร้างเส้นเรื่องหรือตำนานขึ้นมาใหม่ได้อย่างน่าจับตามอง ดูหนังจบเรายังคิดเลยว่าเผลอๆ ถ้ามันจุดติด เราก็หวังให้มันสร้างตำนานบทใหม่แบบที่พี่อุ๋ย นนทรีย์ เคยสร้างไว้สมัยกำกับ 'นางนาก' (1999)

ในหนัง เรารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า สาย (ภัณฑิรา พิพิธยากร) เป็นกระสือ การเป็นกระสือและความแตกเนื้อสาวเป็นเพศหญิงของเธอเกิดขึ้นพร้อมๆ กันเมื่อเธอมีประจำเดือน เธอช่วยงานพยาบาลอยู่ในสาธารณสุขชุมชน โดยมี เจิด (สพล อัศวมั่นคง) เพื่อนที่หลงใหลการเป็นทหารอยู่ด้วยกันไม่ห่าง ก่อนที่ในเวลาต่อมา น้อย (โอบนิธิ วิวรรธนวรางค์) เพื่อนในวัยเด็กจะกลับมาจากกรุงเทพฯ ในช่วงเวลาที่ประเทศกำลังระส่ำระสายจากสงครามโลกครั้งที่สอง -พร้อมกับคณะนักล่ากระสือ


สิ่งที่น่าชื่นชมคือ ผู้กำกับแม่นประเด็นมาก เพราะหนังมันเพียบไปด้วยเส้นเรื่องของการเป็นหนังโรแมนติกดราม่า, ธริลเลอร์ ถ้ากำกับผิดจังหวะนิดเดียวมันคงออกมาน่าสับสนกว่านี้ แต่เวลานี้หนังมันก็ได้พิสูจน์แล้วว่า การกำกับอย่างรู้จังหวะ อยู่มือ และแม่นยำของคนทำหนังมันประคองให้หนังเดินมาจนตลอดรอดฝั่งอย่างน่าชื่นชมแค่ไหน

ที่สำคัญคือการแสดงของนักแสดงนำทั้งสามน่าจับตามากๆ เพราะมันประสานและประคับประคองกันและกันไปได้อย่างลงตัว บทสายของมินนี่-ภัณฑิรา ที่เปลี่ยนแปลงจากการเป็นเด็กสาวธรรมดา ฝันอยากเป็นพยาบาลในชุดขาวไปสู่การต้องปกป้องตัวเองจากการถูกล่า, โอบ-โอบนิธิที่ทั้งดูใสซื่อและเปี่ยมความหวัง กับเกรท-สพล นี่ม้ามืดมากๆ เพราะเขาขับให้บทเจิด เด็กหนุ่มวัยรุ่นหัวร้อนกลายเป็นตัวละครที่เปราะบาง น่าเห็นใจมากๆ อีกอย่างที่กรี๊ดเป็นส่วนตัวคือการให้เกียรติคารวะต้นตำรับกระสือในสื่อโทรทัศน์ด้วยการให้นางเอกชื่อ สาย จากละครกระสือยายสาย แถมในหนังยังมีคุณป้าน้ำเงิน บุญหนัก มาแสดงรับเชิญด้วยนะคะ : ) น่ารักมากๆ เลย

กระสือเป็นผีที่เพิ่งสร้างเมื่อปี 2511 โดยนักเขียนการ์ตูน ทวี วิษณุกร เรื่องของหญิงสาวที่ถอดหัวออกมาพร้อมกับไส้และดวงไฟ เที่ยวหาของเหม็นเน่ากิน ก่อนที่ในเวลาต่อมาเรื่องราวของกระสือจะถูกขยายปากต่อปากทั้งจากการ์ตูน, วรรณกรรมและภาพยนตร์ เรื่องของการกินรกเด็ก, เที่ยวไปเช็ดเลือดที่ผ้าถุงชาวบ้าน, หลีกหนีหนามตามรั้วเพราะกลัวจะเกี่ยวไส้ ที่สำคัญคือสืบสายเลือดได้ทางน้ำลาย ซึ่งหนังทำให้มันกลายเป็นเรื่อง sexual ได้ไปโดยปริยายกับฉากจูบ เหมือนหนังจับใจความได้ว่ากระสือมันมีที่ทางในแบบของมันและพร้อมจะเป็นองค์ประกอบของการเล่าเรื่องที่ทรงพลังแบบนี้มากๆ


หนังมันจึงไม่เพียงแค่เล่าเรื่องรักสามเส้าของคนสามคน แต่มันไปไกลถึงการล่าแม่มด ถ้าในฝั่งยุโรปผู้หญิงถูกเผาทั้งเป็นเพราะถูกบาทหลวงและตัวแทนของศาสนาคริสต์กล่าวอ้างว่าเป็นแม่มด ฝั่งไทยมันคือการถูกกล่าวหาว่าเป็นปอบหรือกระสือในความหมายของการเป็นอื่นที่อยู่นอกเหนือจากรัฐและชุมชน จำเป็นต้องทำลายทิ้งเพื่อไม่ให้ก่อความเสียหายในวงกว้าง แต่ที่น่าขนลุกคือความบ้าคลั่งเหล่านี้มันถูกขับให้โหมกระพือขึ้นเรื่อยๆ ในทุกนาทีของหนัง

เราอยากให้ไปดูหนังเรื่องนี้กันเยอะๆ เพราะมันเต็มไปด้วยความละเมียดและความทะเยอทะยานพร้อมๆ กัน ดูจบออกมายังหวังให้มันเปิดหน้าประวัติศาสตร์หนังไทยที่น่าจับตาได้ใหม่เหมือนกัน

ฝากเพจหนังด้วยนะคะ https://www.facebook.com/llkhimll/