พ่อเราชอบบ่นชอบด่าคำหยาบ พ่อเปนคนไม่เคยเข้าใจลุกเลย ทำอะไรผิดนิดหน่อยก้อบ่นก้อว่า พ่อเราแก่แล้วด้วย ใกล้จะ80 แหละ แต่แกชอบบ่น ชอบด่า แกคิดว่าตัวเองเก่ง ดี และถุกเสมอ ส่วนเราทำอะไรก้อผิด เสมอ เรามีพี่น้อง3 คน 2 คนไปทำงานต่างจังหวัด เราต้องอยุ่กับพ่อแม่อยากจะไปไกลๆๆแสนไกล แต่เพราะคำว่าพ่อแม่ จำเปนต้องอยุ่ บ้างครั้งมันทนไม่ไหวกับคำด่า หรือคำพุดที่ไม่ดีเราก้อพุดกับไป ยิ่งทำให้เขาโมโหไปอีก  เรานิเหนื่อยใจ บ้างทีก้อนอนร้องไห้ ทำไมเราต้องมาเจอแบบนี้ รุ้นะมันบาปที่เถียงพ่อแต่บ้างทีมันทนไม่ไหวจิงๆ น้ำตาตกในกับคำพุดบางคำของพ่อด้วยซ้ำ บางคำไม่น่าพุดออกมา กับได้ยิน เสียใจและทำใจมาตลอด อยากระบายเฉยๆ คะ