สวัสดีค่ะ  คำถามตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่มีความหวั่นไหวในความรักตามประสาเด็ก ม.ปลาย เราชอบพี่คนนึงห่างกัน2ปี ชอบเค้ามานานเกือบปี สรุปก็ได้คุยกัน รู้สึกว่าเขาเป็นคนดีมาก  มีความสามารถ เรียนเก่งมีความเป็นผ็นำสูงมากๆเราเป็นคนที่ชอบเรียนทั้งสองค่ะ พี่เขาอยู่มหาวิทยาลัยแล้ว เรากำลังจะขึ้น ม.6 ค่ะ  พอคุยกันไปมานานเกือบปีก็ตกลงคบกัน จนถึงวันนี้ก็จะเป็นแฟนกันได้เกือบ6เดือนอีกไม่กี่วันนี้เองค่ะ คือ ตลอดเวลาที่คบกันมาเราก็รู้สึกดีค่ะ แต่เราเริ่มสังเกตตัวเองมานานแล้วว่าเราไม่ได้รักเขาจริงๆ เพราะบางอารมณ์ก็ต้องการคุยกับเขาหรืออยากมีเขาเป็นแฟนอยู่ บางอารมณ์ก็ไม่ต้องการเลย เขาดีกับเรามากๆ เทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ตลอด ในทางตรงกันข้ามเรากลับไม่ค่อยแคร์เขาเลย เขาอยากมาหา ชวนไปกินข้าวดูหนังเราก็ไม่ มีข้ออ้างตลอดเวลา แต่เราดันไปกับเพื่อนได้ ยิ่งคบกันมาเรายิ่งรู้สึกผิด เขายอมเราตลอด ให้รหัสfacebook line ig ให้เช็ค ที่เราก็ไม่ค่อยเข้า เพราะเชื่อใจเค้า ทั้งๆที่เขาดีกับเรารักเราขนาดนี้ แต่เราไม่ได้รักเขามากขนาดนั้น เรายังไม่เคยมีแฟนมาก่อนค่ะ เพราะเบื่อคนง่าย พอคุยๆไปไม่นานก็เบื่อแต่ก็แค่คุย แต่คนนี้ดันไปชอบเขาก่อนและก็ได้เขามาเป็นแฟน พอเริ่มเบื่อก็เลยถอนตัวยาก ยิ่งปล่อยเวลาไปนานเรายิ่งรู้สึกผิด เราเป็นคนที่โลกส่วนตัวค่อนข้างสูง เวลาที่ไม่อยากคุยกับใครก็จะไม่คุยเลย ไม่ชอบคนงี่เง่าเซ้าซี้เอาแต่ใจ แต่ก็มีบ่อยครั้งที่เค้าเป็นแบบนี้ ที่เซ้าซี้เพราะเค้าก็ต้องการจะอยู่กับเรา แต่เราก็ไม่ค่ะ คบกันคุยกันมาเป็นปี ได้ดูหนังกินข้าวกันไม่เกิน5ครั้ง ยิ่งเค้ามาเซ้าซี้ยิ่งรำคาญจริงๆ รู้สึกอึดอัด เราเองเป็นคนที่ผิดเองล่ะค่ะ เพราะปล่อยเวลามานานเกินไป แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ เราควรบอกเค้ายังไงดีอ่ะคะ พอบอกไปตรงๆก็กลัวเค้าเสียใจค่ะ เพราะช่วงนี้เค้ากำลังสอบมิดเทอมค่ะ เรารู้สึกอึดอัดเวลาที่เค้าชวนไปไหนมาไหน หรือว่าเรายังไม่รู้จักความรักคะ? เราควรทำยังไงดีคะ? อย่าด่านะคะ เพราะไม่รู้จริงๆค่ะ อยากถามชาวพันทิปค่ะว่าเราต้องทำยังไงดีคะ