เราใช้ชีวิตร่วมกันมา8ปีค่ะ สามีเพิ่งจากไปได้1เดือนครึ่ง ในวัย31ปี เราจากกันด้วยความไม่เข้าใจกัน (น้อยใจ) จากกันแบบไม่ได้ร่ำลากันเลย มันเป็นความรู้สึกที่โหดร้ายที่สุด ค้างคาที่สุด ยอมรับความจริงไม่ได้เลยค่ะ มันเร็วเกินไป ไม่เคยเตรียมใจ ไม่เคยคิดว่าเขาจะจากไป เขาเป็นแฟน เป็นเพื่อน เป็นทุกอย่างจริงๆ ขาดเขาไปแล้วชีวิตแย่ที่สุด ไม่มีเรี่ยวแรงจะเดินต่อไป เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนไม่รู้จะเดินต่อยังไง เดินต่อไปเพื่ออะไร ไม่สามารถกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้อีกแล้ว ท้อแท้เหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะอยู่ต่อไปเพื่ออะไร เจ็บปวดกับความสูญเสียนี้เหลือเกินT_T
สามีจากไปก่อนวัยอันควร จะทำใจยังไง ถึงจะยอมรับมันได้คะ