ตอนนี้เรากำลังจะจบม.3 แล้ว
ตอนแรกก็ว่าจะตามเพื่อนไปสายศิลป์-คำนวณ แต่ก็ลองคิดๆไป สมองเราไม่น่าจะไหว เราเลยคิดอีกที
ก็ตัดสินใจต่อสาย ศิลป์-ญี่ปุ่น ที่ต่อสายนี้เพราะว่าเราก็พอถนัดด้านญี่ปุ่นอยู่
ส่วนอังกฤษบอกตรงๆเลยว่า แย่ได้แย่อีก ตั้งแต่เข้าม.1มายังไม่เคยได้เกรด3จากวิชาอังกฤษเลย

แต่เรื่องที่อยากจะมาระบายก็เรื่องที่พ่อให้ไปเรียนอาชีพ คือพ่อเราก็อยากให้เราเก่งอังกฤษเพราะเขาอยากให้เราช่วยทำงาน
ที่เขาทำอยู่ มันก็ต้องใช้ภาษาอังกฤษด้วย
ด้วยความที่พ่อเราไม่เก่งอังกฤษเขาเลยจะให้เราเรียนภาษาอังกฤษให้ได้
ช่วงนี้เวลาเจอหน้ากัน ก็จะคุยเรื่องที่เรียนตลอด
เราก็ออกความคิดเห็น ที่เราคิดไปบ้าง
แค่เขาก็เหมือนจะไม่ค่อยอยากให้เราเรียนสายสามัญเท่าไหร่ เพราะเขาบอกว่า
"มันเรียนนาน กว่าจะจบไม่ทันให้หนูทำงานพอดี"
คือเขาก็พูดแบบนี้ มา2-3วันต่อกันแล้ว
คือแบบ เราไม่เก่งอังกฤษไม่เก่งเลย และเป็นคนที่รับแรงกดดันไม่ค่อยไหว
บ้างก็ต้องแอบร้องไห้บ้าง คือแบบ...
อุสาห์คิดมาตั้งแรกม.1 ว่าเราจะต่อแบบนี้ๆๆ แต่มาถึงม.3 ทำไมต้องโดนบังคับด้วย เคยคิดว่าถ้าอยากให้เก่งอังกฤษ ทำไมไม่ส่งไปเรียนนานาชาติตั้งแต่แรก!?
คือตอนนี้ไม่อยากจะทำอะไรแล้วอ่ะ...
บางทีก็อยากจะหนีไปไกลๆ ...

ถ้าหนูพิมพ์แล้วมันงงๆหนูก็ขอโทษด้วยน่ะคะ หนูไม่กล้าจะปรึกษาใครแล้วด้วย ...