ในดินแดนแห่งหนึ่ง   ผู้คนในดินแดนแตกความสามัคคีกันอย่างหนัก  แบ่งเป็นสีแดงฝ่ายหนึ่ง กับขนมหลากสีที่เรียกว่าสลิ่มอีกฝ่ายหนึ่ง

ทั้งสองฝ่ายก็ไปกันคนละทางตลอด ฝ่ายหนึ่งไปซ้าย อีกฝ่ายต้องไปขวาไว้ก่อน ผิดถูกอยู่ที่ไหนไม่สนใจ

ตอนนี้เป็นนิมิตรหมายที่ดี ที่เริ่มเห็นฝ่ายที่เป็นขนมหลากสี โดยโจมตีฝ่ายแดงมาตลอด ไม่เคยตำหนิพวกขนมหลากสีเลย

ตอนนี้เริ่ม  มีวลี  เซ็งพวกเดียวกันซะแล้ว เซ็งตัวเอง  เซ็งสลิ่ม  หรือ  สลิ่มเสื้อแดงบ้าง   เริ่มไม่อยากเป็นขนมหลากสีแล้ว

เพราะพฤติกรรมของพวกขนมหลากสี  ชาวบ้านชาวช่องเอียนระอาเต็มทน  สนับสนุนอำนาจนอกระบบ  ปิดเมืองปิดประเทศ

ขัดขวางการใช้สิทธิใช้เสียงของประชาชน  หลายประการ  ทำให้ตอนนี้เริ่มจะโยนขนมหลากสีไปให้คนอื่นที่ตนเองไม่ชอบซะแล้ว

เอ้ หรือว่าตาสว่างเข้าใจว่าพฤติกรรมของพวกขนมหลากสีน่ารังเกียจ    ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดีนะ ประเทศจะได้เดินหน้าซะที

นิทานเรื่องดินแดนมหัศจรรย์นี้ น่าจะเป็นสัญญญาณที่ดีหรือเปล่า    จะได้เหลือแต่ประชาชนที่ไปใช้สิทธิเลือกตั้งตามสิทธิ

โดยไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนบางพวกมาบีบคอไม่ให้เข้าคูหาเลือกตั้งอีก

จบนิทานเรื่องดินแดนมหัศจรรย์กับผู้คนในดินแดนที่ความสามัคคีหายากเต็มที

ปล    อย่าซีเรียสมากกับนิยายดินแดนมหัศจรรย์นะครับ   ว่าจะไม่เข้ามาแล้ว ดันว่างก๊วนกอล์ฟยกเลิกซะนี่ เฮ้อ ไปนวดแผนไทยดีก่า

ชยารมภ์