เราตั้งใจตั้งกระทู้นี้มาเพื่อเล่าประสบการณ์ที่ไปเจอด้วยตัวเองให้ทุกคนได้ลองอ่านกัน  รวมทั้งวิธีการป้องกันการโดนโกง* ในแบบของเราเรื่องราว เรื่องราวจะเป็นยังไงไปเริ่มกันเลยค่ะ

เนื่องจากกระแสไปเวียดนามที่ผ่านมาแรงมากกกก  เหมือนทุกคนไปกันมาหมดแล้ว เหลือแต่เราเนี่ยแหละ และนี่เป็นการไปเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกของเรา   พอเราลองคุยกับเพื่อนถึงประเทศนี้เพื่อนเราก็อยากไปพอดีจึงตกลงเกิดทริปนี้เกิดขึ้น  ทริปนี้มี6คนรวมทั้งเราด้วย    ซึ่งแน่นอนว่า การจองเครื่องบิน หาที่พัก หรือแพลนเที่ยว  เรายกให้เพื่อนคิดหมดเลย 5555 ยอมรับเลยว่าไม่ค่อยรู้ว่าควรไปเที่ยวที่ไหนบ้าง รู้แค่ว่าจะไป โฮจิมินห์-ดาลัด-มุยเน่ ตามสเต็ปนักท่องเที่ยวทั่วไป

ทริปนี้เราแพลนกันตั้งแต่ ปี60  บินเดือนกันยาปี61  และมารีวิวปี62 (ดองเก่ง) เราได้ตั๋วไป-กลับ ในราคา 2,620บาท  จองแบบมาราธอนมาก  ตื่นเต้นจนไม่ตื่นเต้น  พอใกล้ถึงวันบินแค่3วัน   เราถึงจะจองห้องพักกัน ชิวกันเกินไปมาก

วันที่7 กันยายน 61 ได้เวลาบินแล้ว เวลาขึ้นเครื่อง 07.25 PM แต่เรื่องราวไม่ได้ราบรื่นเช่นนั้น เพราะเราหาเพื่อนไม่เจอ เดินหากันเป็นชั่วโมงในสนามบินดอนเมือง ย้ำว่าสนามบินดอนเมืองยังหลง ไม่เคยไปต่างประเทศสนามบินก็ไม่ค่อยได้มา งงตาแตกจ้า จะร้องไห้แล้วแม่ช่วยด้วย  โชคดีที่เราให้เพื่อนในทริปเชคอินออนไลน์ไว้ให้แล้ว  สรุปว่าเพื่อนเรามันไปอาคารผิดกว่าจะเจอกันก็แทบร้องไห้จริงๆกลัวตกเครื่องมาก

พอเจอเพื่อนครบเราก็ไปแลกเงินไทยเป็น USD ก่อนเลย แล้วค่อยไปดูว่าเรา Gate  ไหน คือตอนนั้นเขากำลังเรียกเที่ยวบินนี้ให้เข้า Gate แล้ว  เครื่องเรากำลังจะออกกกกกกก วิ่งจ้าวิ่งจริงๆวิ่งสุดมาก คนมองตรึม แต่วิ่งแบบไม่อายเลยจริงๆ เหนื่อยมากกกก ไปถึงคือเราคือกลุ่มสุดท้าย ได้นั่งรถตู้แบบไม่มีคนอื่น join เพราะพวกแกมัวแต่เอ๋ออยู่ไง  ขนาดเผื่อเวลา2ชมยังไม่พอ เพราะหลงไปแล้วเกือบชั่วโมง สติลูกกก

ขึ้นเครื่องนั่งตามหมายเลขเสร็จวาปไปเวียดนามได้เลยจ้า

ถึงโฮจิมินห์แล้วจ้าใช้เวลา1ชั่วโมงนิดๆเองไวมากกว่ากำหนดด้วยซ้ำ ถึงเวลา 21.05 น.

เอาเงิน USD อันน้อยนิดมาถ่ายเก็บไว้ก่อน พึ่งเคยใช้เงิน US ก็คราวนี้แหละ แม่จ๋าา

เวลา  21.16 น. แต่ในสนามบินเงียบมาก


ได้เวลาเที่ยวจริงแล้วไปแลกเงิน ดอง กันเถอะ

เราแลกเงินที่ร้านนี้เลย เพราะส่วนใหญ่เรทไม่ต่างกัน  แล้วก็ไปหาซิม เพราะชีวิตขาดเน็ตไม่ได้   เราซื้อซิม 200,000 dong  274 บาท คิดว่ามันแพงไปแต่เอาเถอะตอนนั้นไม่คิดอะไรเยอะละ เที่ยวให้สนุกดีกว่าเนาะ


ออกมาจากสนามบิน คุณพระ คนเยอะมาก ยังกะมีคอนเสิร์ต เขาแค่มารอรับญาติกันไม่ได้มีงานอะไรใดๆ นะคะ

เรามายืนงงๆกันสักพักว่าจะยังไงต่อหัวโล่งมาก คนพูดอังกฤษพอได้ก็มีเรา กับเพื่อนอีก2-3  จะไปTAXI ก็กลัวโดนโกงเรียก GRAB ดีกว่า รถมาปุ้บเห็นเรา6คน ไม่ยอมไปเลย ขับออกไปเลยจ้า    เราเลยต้องนั่งแยก2คัน  ทางเราก็เรียก GRAB ใหม่ให้ไปส่งที่ท่ารถทัวร์เพื่อมุ่งหน้าสู่ดาลัท  เรารู้สึกทุกอย่างมันแปลกใหม่มาก และบันเทิงกับเสียงแตรรถจากทุกทิศทาง ที่นี่มีไฟแดง แต่เหมือนกับว่ารถยังวิ่งกันจากทุกซอกซอย รถเยอะมากกกก

เรากับเพื่อนชวนคนขับคุย แต่เขาพูดอังกฤษไม่ได้เลย เราเลยใช้ GOOGLE Translate ช่วย คนขับก็ Nice มากจริงๆ สอนภาษาเวียดนามให้เราด้วย ถ้าเราออกเสียงไม่ถูกเขาจะพูดให้ฟัง เราชวนเขาคุยและขำกันทั้งทาง พอถึงคุณคนขับช่วยยกกระเป๋าลงและลดค่ารถให้เราด้วย เราขอบคุณเขาแล้วขอบคุณอีก ประทับใจจริงๆ เสียดายเราลืมถามชื่อและลืมขอถ่ายรูปเก็บไว้ เพราะมัวแต่คุยๆไม่หยุด ค่ารถของเราหาร3แล้วคนละ 80,000 dong   110 บาท พอรถของเพื่อนอีกคันมาถึง เพื่อนเล่าให้ฟังว่ารถอีกคัน พานางขึ้นทางด่วนต้องจ่ายเพิ่มไม่รู้เท่าไหร่โดยรวมแพงกว่าค่ารถคันเราและมาช้ากว่าด้วย  โชคดีมากที่เราเจอคนดีจริงๆ


ถึงท่ารถเราก็ไปรับตั๋ว เพื่อนจองออนไลน์ไว้แล้ว สบายใจ ค่ารถตกคนละ315บาทไทย


รอรถมาตอนตี1 ตอนนี้พึ่ง22.00 เหลือเวลาเยอะ เราก็ไปหาอะไรกินกันดีกว่า มื้อแรกในเวียดนามของเรา  ถนนตรงท่ารถทัวร์จะเหมือนถนนข้าวสารบ้านเราเลย มีผับบาร์ร้านนั่งชิวเยอะมาก คนเวียดนามแต่งตัวเก่ง และผู้หญิงเวียดนามสวยผอมและผิวดีมาก


มื้อแรกที่เวียดนามของเรามีเฝอ 92 บาท น้ำชา 35 บาท เฝอราคาแรงไปนิด และชาก็เป็นชาชงตามรูป งง มาก ชงไปชงมาไม่อร่อยเลยจ้า ถือว่าได้ลองละกัน


ยังมีเวลาเหลือเราก็แวะ ร้านสะดวกซื้อดูสินค้าบ้านเค้า


ไม่มีอะไรทำก็ไปรอรถที่ท่ารถดีกว่า อันนี้คือ ท่ารถรอไปดาลัทค่ะ


พอได้เวลาขึ้นรถเราต้องนั่งรถตู้ไปแปปนึง แล้วก็ไปคอยอีกที่นึง หลายต่อไปอีก ทางท่ารถจะแจกน้ำให้ด้วยนะคะ  รถก็เป็นแบบนอนๆจริงจัง  เราชอบ ส่วนตัวดี เขามีผ้าห่มให้ด้วยกับถุงพลาสติกใส่รองเท้าของเรา  เรานอนเตียงบน หมดปัญหาเรื่องกลิ่นเท้า แอบบอกว่าถ้านอนแบบนี้ต้องนอนริม นอนกลางน่ากลัวจะตกแต่ไม่ตกหรอกปลอดภัย แต่สำหรับเรานอนริมดีกว่านะ


ระหว่างทางรถจะโยกไปมา บีบแตรกันสนุก เราเป็นคนนอนยาก เรียกว่า  ไม่ได้นอนเลย นั่งหลับตาอย่างเดียว T0T


รถจะแวะตามท่าต่างๆให้เราเข้าห้องน้ำ ไม่รู้ที่ไหนค่ะอ่านไม่ออก  เวลาผ่านไปนานมาก ถึงดาลัทเช้าพอดี และดาลัท อากาศเย็นอย่างที่ใครๆบอกจริงๆ 16 องศา กำลังน่ารัก ถึงแล้วก็ไปหาที่พักของเรากัน เราไป TAXI โดยคุณลุงมีรถคันใหญ่นั่งได้6คนพอดี ก่อนไปตกลงก่อนนะคะว่าจ่ายตามมิเตอร์ไม่ใช่ราคาเหมา


บรรยายกาศดาลัทตอนเช้าๆ


คุณลุงขับแปปเดียวก็ถึง ที่พักของเราจะน่ารักแบบ WINTAGE


เจ้าของพูดอังกฤษได้ ที่จริงเรามาที่พักผิดเพราะชื่อที่พักเหมือนกันและเจ้าของคนเดียวกัน  อันนี้จะเก่ากว่าที่เราจองไว้   ที่เราจองจะห่างกัน500 เมตร  แต่เจ้าของลองให้ไปดูห้องก่อนที่นี่มี4ชั้น มีลิฟต์ในตัวด้วย ถ้าชอบก็พักที่นี่ได้เลย   และเจ้าของจะลดค่าที่พักให้เราเพราะที่นี่เก่ากว่า ตกราคา 2คืนที่ดาลัท 110 USD 3,504 บาท คืนละ 1,752 บาท แอบแพงเด้อ

เราตกลงจองที่นี่เพราะเหนื่อยและขี้เกียจย้าย ง่วงมากแทบไม่ได้นอน เลยโอเค ไปดูห้องเลยจ่ะ


ห้องเก่าจริงๆด้วย แต่มองออกไปเห็นโบสถ์ที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวด้วยนะ
*โรงแรมที่นี่ไม่มีแอร์นะคะเพราะอากาศเย็นสบายอยู่แล้ว แถมตู้เย็นแทบไม่ได้ใช้ เพราะน้ำเย็นเกิน


บรรยากาศนอกระเบียงของดาลัท


เก็บข้าวของแยกย้ายกันนอน แต่เราหิวก็เห็น ร้านนี้ตรงข้ามโรงแรมเรา


ไปชิมสิจ้ะ เรามาเพื่อสิ่งนี้ ร้าน Street Foods เราต้องลอง


เรากับเพื่อนมานั่งทานกันในร้าน เราสั่งปั๋นหมี๋ ไม่รู้ว่าเรียกยังไงนะคะ ในราคา 15,000 dong  21 บาทเอง  ของเราชอบอันนี้มาก เป็นขนมปังกรอบใส่หมูสับปรุงรสเผ็ดนิดๆ เราว่ามันอร่อย ทานคู่กับน้ำชา